Salmos 42

1 Para o músico chefe. Uma contemplação dos filhos de Corá. Como as calças de veado para os riachos de água, por isso, minha alma se calça atrás de você, Deus.

Као што кошута тражи потоке, тако душа моја тражи Тебе, Боже!

2 Minha alma tem sede de Deus, do Deus vivo. Quando eu devo comparecer diante de Deus?

Жедна је душа моја Бога, Бога Живога, кад ћу доћи и показати се лицу Божијем?

3 Minhas lágrimas têm sido minha comida dia e noite, enquanto eles me perguntam continuamente: “Onde está seu Deus?”

Сузе су ми хлеб дан и ноћ, кад ми сваки дан говоре: Где је Бог твој?

4 Estas coisas eu me lembro, e derramar minha alma dentro de mim, como eu costumava ir com a multidão, e os levava à casa de Deus, com a voz da alegria e do louvor, uma multidão guardando um dia santo.

Душа се моја пролива кад се опомињем како сам ходио сред многог људства; ступао у дом Божји, а људство празнујући певаше и подвикиваше.

5 Por que você está em desespero, minha alma? Por que você está perturbado dentro de mim? Esperança em Deus! Pois eu ainda o louvarei pela ajuda salvadora de sua presença.

Што си клонула, душо моја, и што си жалосна? Уздај се у Бога; јер ћу Га још славити, Спаситеља мог и Бога мог.

6 Meu Deus, minha alma está em desespero dentro de mim. Portanto, eu me lembro de vocês da terra do Jordão, as alturas do Hermon, desde a colina Mizar.

Клонула је у мени душа зато што Те помињем у земљи јорданској, на Ермону, на гори малој.

7 Deep chama a fundo ao ruído de suas cachoeiras. Todas as suas ondas e seus billows me varreram.

Бездана бездану дозива гласом слапова Твојих; све воде Твоје и вали Твоји на мене навалише.

8 Yahweh comandará sua amorosa gentileza durante o dia. Na noite, sua canção estará comigo: uma oração ao Deus da minha vida.

Дању је јављао Господ милост своју, а ноћу Му је песма у мене, молитва Богу живота мог.

9 Vou perguntar a Deus, minha rocha: “Por que você se esqueceu de mim? Por que eu vou de luto por causa da opressão do inimigo”?

Рећи ћу Богу, граду свом: Зашто си ме заборавио? Зашто идем сетан од пакости непријатељеве?

10 Como com uma espada nos meus ossos, meus adversários me reprovam, enquanto eles me perguntam continuamente: “Onde está seu Deus?”

Који ми пакосте, пребијајући кости моје, ругају ми се говорећи ми сваки дан: Где ти је Бог?

11 Why você está em desespero, minha alma? Por que você está perturbado dentro de mim? Esperança em Deus! Pois eu ainda o louvarei, a ajuda salvadora do meu semblante, e do meu Deus.

Што си клонула, душо моја, и што си жалосна? Уздај се у Бога; јер ћу Га још славити, Спаситеља мог и Бога мог.