Salmos 104
1 Abençoa Yahweh, minha alma. Yahweh, meu Deus, você é muito grande. Você está vestida com honra e majestade.
Бинекувынтязэ, суфлете, пе Домнул! Доамне Думнезеуле, Ту ешть немэрӂинит де маре! Ту ешть ымбрэкат ку стрэлучире ши мэрецие!
2 Ele se cobre de luz como com uma peça de vestuário. Ele estica os céus como uma cortina.
Те ынвелешть ку лумина ка ши ку о манта; ынтинзь черуриле ка ун корт.
3 Ele coloca as vigas de seus quartos nas águas. Ele faz das nuvens sua carruagem. Ele caminha sobre as asas do vento.
Ку апеле Ыць ынтокмешть вырфул локуинцей Тале; дин норь Ыць фачь карул ши умбли пе арипиле вынтулуй.
4 Ele faz ventos de seus mensageiros, e seus servos chamas de fogo.
Дин вынтурь Ыць фачь соль ши дин флэкэрь де фок, служиторь.
5 Ele lançou os alicerces da terra, que não deve ser movida para sempre.
Ту ай ашезат пэмынтул пе темелииле луй ши ничодатэ ну се ва клэтина.
6 Você a cobriu com o fundo como com um manto. As águas ficavam acima das montanhas.
Ту ыл акоперисешь ку адынкул кум л-ай акопери ку о хайнэ; апеле стэтяу пе мунць,
7 Na sua repreensão eles fugiram. À voz de seu trovão, eles se apressaram.
дар, ла аменинцаря Та, ау фуӂит, ла гласул тунетулуй Тэу, ау луат-о ла фугэ,
8 As montanhas subiram, os vales se afundaram, para o local que lhes havia sido designado.
суинду-се пе мунць ши коборынду-се ын вэй, пынэ ла локул пе каре ли-л хотэрысешь Ту.
9 Você estabeleceu um limite que eles não podem ultrapassar, que eles não se viram novamente para cobrir a terra.
Ле-ай пус о марӂине пе каре ну требуе с-о трякэ, пентру ка сэ ну се май ынтоаркэ сэ акопере пэмынтул.
10 Ele envia molas para os vales. Eles correm entre as montanhas.
Ту фачь сэ цышняскэ извоареле ын вэй ши еле кург принтре мунць.
11 Eles dão de beber a cada animal do campo. Os burros selvagens saciam sua sede.
Ту адэпь ла еле тоате фяреле кымпулуй; ын еле ышь потолеск сетя мэгарий сэлбатичь.
12 As aves do céu nidificam por elas. Eles cantam entre os galhos.
Пэсэриле черулуй локуеск пе марӂиниле лор ши фак сэ ле рэсуне гласул принтре рамурь.
13 Ele rega as montanhas de seus quartos. A terra é preenchida com o fruto de suas obras.
Дин локашул Тэу чел ыналт Ту узь мунций ши се сатурэ пэмынтул де родул лукрэрилор Тале.
14 Ele faz com que a grama cresça para o gado, e plantas para o homem cultivar, que ele possa produzir alimentos a partir da terra:
Ту фачь сэ кряскэ ярба пентру вите ши вердецурь пентру невоиле омулуй, ка пэмынтул сэ дя хранэ:
15 vinho que faz o coração do homem feliz, óleo para fazer seu rosto brilhar, e pão que fortalece o coração do homem.
вин, каре ынвеселеште инима омулуй, унтделемн, каре-й ынфрумусецязэ фаца, ши пыне, каре-й ынтэреште инима.
16 As árvores de Yahweh estão bem regadas, os cedros do Líbano, que ele plantou,
Се удэ копачий Домнулуй, чедрий дин Либан, пе каре й-а сэдит Ел.
17 onde as aves fazem seus ninhos. A cegonha faz sua casa nos ciprestes.
Ын ей ышь фак пэсэриле куйбурь, яр кокостыркул ышь аре локуинца ын кипарошь;
18 As altas montanhas são para os caprinos selvagens. As rochas são um refúgio para os texugos das rochas.
мунций чей ыналць сунт пентру цапий сэлбатичь, яр стынчиле сунт адэпост пентру епурь.
19 Ele indicou a lua para as estações do ano. O sol sabe quando se pôr.
Ел а фэкут луна ка сэ арате времуриле; соареле штие кынд требуе сэ апунэ.
20 Você faz escuridão, e é noite, em que todos os animais da floresta rondam.
Ту адучь ынтунерикул ши се фаче ноапте: атунч тоате фяреле пэдурилор се пун ын мишкаре,
21 Os jovens leões rugem depois de suas presas, e buscar seu alimento de Deus.
пуий де лей муӂеск дупэ прадэ ши ышь чер храна де ла Думнезеу.
22 O sol nasce, e eles roubam, e deitar-se em suas covas.
Кынд рэсаре соареле, еле фуг ынапой ши се кулкэ ын визуиниле лор.
23 O homem sai para o seu trabalho, ao seu trabalho até a noite.
Дар омул есе ла лукрул сэу ши ла мунка луй пынэ сяра.
24 Yahweh, quantos são seus trabalhos! Em sabedoria, você os fez todos. A terra está cheia de suas riquezas.
Кыт де мулте сунт лукрэриле Тале, Доамне! Ту пе тоате ле-ай фэкут ку ынцелепчуне ши пэмынтул есте плин де фэптуриле Тале.
25 Há o mar, grande e largo, em que são inumeráveis seres vivos, tanto pequenos como grandes animais.
Ятэ маря чя ынтинсэ ши маре: ын еа се мишкэ ненумэрате вецуитоаре мичь ши марь.
26 Lá vão os navios, e leviatã, que você formou para tocar lá.
Аколо, пе еа, умблэ корэбииле ши ын еа есте левиатанул ачела пе каре л-ай фэкут сэ се жоаче ын валуриле ей.
27 Todos estes aguardam por você, que você pode dar-lhes seus alimentos na época certa.
Тоате ачесте вецуитоаре Те аштяптэ, ка сэ ле дай храна ла време.
28 Você dá a eles; eles se reúnem. Você abre sua mão; eles estão satisfeitos com o bem.
Ле-о дай Ту, еле о примеск; Ыць дескизь Ту мына, еле се сатурэ де бунэтэциле Тале.
29 Você esconde seu rosto; eles são perturbados. Você lhes tira o fôlego; eles morrem e voltam para o pó.
Ыць аскунзь Ту Фаца, еле тремурэ; ле ей Ту суфларя, еле мор ши се ынторк ын цэрына лор.
30 Você envia seu Espírito e eles são criados. Você renova a face do chão.
Ыць тримиць Ту суфларя: еле сунт зидите ши ынноешть астфел фаца пэмынтулуй.
31 Que a glória de Yahweh perdure para sempre. Que Yahweh se regozije com suas obras.
Ын вечь сэ цинэ слава Домнулуй! Сэ Се букуре Домнул де лукрэриле Луй!
32 Ele olha para a terra, e ela treme. Ele toca as montanhas, e elas fumam.
Ел привеште пэмынтул, ши пэмынтул се кутремурэ; атинӂе мунций, ши ей фумегэ.
33 Vou cantar para Yahweh enquanto viver. Cantarei louvores ao meu Deus enquanto eu tiver qualquer ser.
Вой кынта Домнулуй кыт вой трэи, вой лэуда пе Думнезеул меу кыт вой фи.
34 Que minha meditação seja doce para ele. Eu me regozijarei em Yahweh.
Фие плэкуте Луй кувинтеле меле! Мэ букур де Домнул.
35 Que os pecadores sejam consumidos fora da terra. Que os ímpios não sejam mais. Abençoado Yahweh, minha alma. Louvado seja Yah!
Сэ пярэ пэкэтоший де пе пэмынт ши чей рэй сэ ну май фие! Бинекувынтязэ, суфлете, пе Домнул! Лэудаць пе Домнул!
