Provérbios 7
1 Meu filho, guarde minhas palavras. Coloquem meus mandamentos dentro de vocês.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Guarde meus mandamentos e viva! Guarde meus ensinamentos como a maçã de seu olho.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Prenda-os em seus dedos. Escreva-as na tábua do seu coração.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Diga à sabedoria: “Você é minha irmã”. Chame a compreensão de seu parente,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 that eles podem mantê-lo afastado da mulher estranha, do estrangeiro que lisonjeia com suas palavras.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Pois na janela da minha casa, Eu olhei através da minha grade.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 eu vi entre os simples. Percebi entre os jovens um jovem sem compreensão,
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 passando pela rua perto de sua esquina, ele foi até a casa dela,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 no crepúsculo, na noite do dia, no meio da noite e na escuridão.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Eis que uma mulher o encontrou com o traje de uma prostituta, e com intenção astuta.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Ela é barulhenta e desafiadora. Seus pés não ficam em sua casa.
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Agora ela está nas ruas, agora nas praças, e à espreita em cada esquina.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Então ela o pegou, e o beijou. Com um rosto impudente, ela lhe disse:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 “Sacrifícios de ofertas de paz estão comigo. Hoje eu já paguei meus votos.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Por isso, vim ao seu encontro, para procurar diligentemente seu rosto, e eu o encontrei.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Eu espalhei meu sofá com tapetes de tapeçaria, com panos listrados dos fios do Egito.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 I perfumaram minha cama com mirra, aloés e canela.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Come, vamos levar nosso recheio de amor até a manhã seguinte. Vamos nos consolar com amor.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Pois meu marido não está em casa. Ele fez uma longa jornada.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ele levou um saco de dinheiro com ele. Ele voltará para casa na lua cheia”.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Com palavras persuasivas, ela o desviou. Com a lisonja de seus lábios, ela o seduziu.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Ele a seguiu imediatamente, quando um boi vai para o abate, como um tolo pisando em um laço.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Até que uma flecha atinja seu fígado, como um pássaro se apressa para a armadilha, e não sabe que isso lhe custará a vida.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Agora, portanto, filhos, escutem-me. Preste atenção às palavras da minha boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Não deixe que seu coração se volte para os caminhos dela. Não se desvie em seus caminhos,
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 pois ela já derrubou muitos feridos. Sim, todos os seus mortos são um poderoso exército.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
