Provérbios 5
1 Meu filho, preste atenção à minha sabedoria. Fique atento ao meu entendimento,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 that você pode manter discrição, que seus lábios possam preservar o conhecimento.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Para os lábios de uma adúltera pingar mel. Sua boca é mais macia que o óleo,
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 but no final, ela é tão amarga quanto o absinto, e tão afiada como uma espada de dois gumes.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Ela não dá atenção ao modo de vida. Seus caminhos são tortos, e ela não sabe disso.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Agora, portanto, meus filhos, escutem-me. Não se afaste das palavras da minha boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Remova seu caminho para longe dela. Não chegue perto da porta de sua casa,
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 para que você não dê sua honra a outros, e seus anos para o cruel;
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 para que os estranhos não se banqueteiem com sua riqueza, e seu trabalho enriquece a casa de outro homem.
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Você gemerá no seu último final, quando sua carne e seu corpo são consumidos,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 e dizer: “Como eu tenho odiado instruções, e meu coração desprezava a repreensão.
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Eu não obedeci à voz de meus professores, nem virei meus ouvidos para aqueles que me instruíram!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Cheguei à beira da ruína total, entre a assembléia reunida”.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Beba água de sua própria cisterna, água corrente fora do seu próprio poço.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Should suas molas transbordam nas ruas, riachos de água nas praças públicas?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Deixe-os ser apenas para você, não para estranhos com você.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Deixe sua primavera ser abençoada. Alegre-se com a esposa de sua juventude.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Uma corça amorosa e um cervo gracioso... deixe seus seios te satisfazerem o tempo todo. Ser cativado sempre com seu amor.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Por que você, meu filho, deveria ser cativado por uma adúltera? Por que abraçar o seio de outro?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Pois os caminhos do homem estão diante dos olhos de Yahweh. Ele examina todos os seus caminhos.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 As más ações dos malvados o ludibriaram. As cordas de seu pecado o seguram com firmeza.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Ele morrerá por falta de instrução. Na grandeza de sua insensatez, ele se desviará.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
