< Mateus 21 >
1 Quando chegaram perto de Jerusalém e vieram a Betfagé, ao Monte das Oliveiras, então Jesus enviou dois discípulos,
Jisua le a ruoisingei Jerusalem an hongtung rangtôn Olive Muola Bethphage khuo an hongtunga. Mahan Jisua'n a ruoisingei lâia mi inik a tîr ngeia,
2 dizendo-lhes: “Ide à aldeia que vos é oposta, e imediatamente encontrareis um jumento amarrado, e um jumentinho com ela. Desamarre-os e traga-os até mim”.
an kôm, “Nin motona khuo son se ungla, sakuording, akôla ate leh ânthung mu kelen nin tih. Sût ungla, ko kôm hong kai roi.
3 Se alguém lhe disser alguma coisa, você dirá: “O Senhor precisa deles”, e imediatamente os enviará”.
Tukhomin nin kôm imini an ti khomin, ‘Pumapa'n amin nâng kêng,’ tiin ril ngei roi; hanchu nangni hong min chôi kelen a tih,” a tipe ngeia.
4 Tudo isso foi feito para que pudesse ser cumprido o que foi dito através do profeta, dizendo,
Dêipu'n a lei ti sai ahongtung dik theina ranga mahah ahong om ani:
5 “Diga à filha de Zion, eis que seu Rei vem até você, humilde, e montado em um burro, em um potro, o potro de um burro”.
“Zion khopuilien hah ril roh, En ta, ne rêng hah no kôm a hong zoi ani! Ama hah rangâiinchîn takin sakuording chunga chuongin, male sakuording ate innoi chunga chuongin,” ti hih.
6 Os discípulos foram e fizeram exatamente como Jesus lhes ordenou,
Masikin ruoisingei hah an va sea, Jisua'n tho ranga a tipe ngei ang han an va thoa:
7 e trouxeram o burro e o jumentinho e colocaram suas roupas sobre eles; e ele se sentou sobre eles.
Sakuording leh ate hah an hong kaia, an chunga han an puonngei an dâpa, male Jisua a chuonga.
8 Uma multidão muito grande espalhou suas roupas na estrada. Outros cortaram galhos das árvores e os espalharam na estrada.
Mipui tamtakin lampuia an puonngei an dâpa; adangngeiin thingbuo an tuka, lampuia an dâpa.
9 A multidão que ia na frente dele, e os que o seguiam, não paravam de gritar: “Hosana ao filho de David! Abençoado seja aquele que vem em nome do Senhor! Hosana no mais alto”!
Mipui Jisua moton tienga lônngei le a nûk tienga jûingei han, “David Nâipasal minpâkin om rese! Pumapa riminga juongpu chu Pathien'n satvur rese! Pathien minpâkin om rese!” tiin an in-ieka.
10 Quando ele chegou a Jerusalém, toda a cidade estava agitada, dizendo: “Quem é este?”.
Jisua hah Jerusalem a lûtin chu, khopuilien pumpui anrêngin anin tirnata, “Hi mi hih tu mini?” tiin mipui ngeiin an rekela.
11 As multidões disseram: “Este é o profeta, Jesus, de Nazaré da Galiléia”.
Lokongei han, “Hi mi hih Dêipu Jisua, Galilee ram Nazareth renga ani,” tiin an thuona.
12 Jesus entrou no templo de Deus e expulsou todos aqueles que venderam e compraram no templo, e derrubou as mesas dos cambistas e os assentos dos que venderam as pombas.
Jisua hah Biekina a lûta, Biekin sûnga neinun juorngei le rochôkngei murdi a rujûlpai ngeia. Sumthûlngei dosângngei le pharvali juorngei sukmunngei khom a nammelet pe ngeia,
13 Ele lhes disse: “Está escrito: 'Minha casa será chamada casa de oração', mas vocês fizeram dela um antro de ladrões”.
male an kôm, “Pathien lekhabua Pathien'n, ‘Ki in chu chubaithona in tîng an tih,’ tiin ânziek ani. Hannirese nangnin chu inru ngei inthupna khûrin kêng nin sin hi!” a tipe ngeia.
14 O coxo e o cego vieram até ele no templo, e ele os curou.
Biekina han mitcho ngei le kholrangei a kôm an honga, a lei mindam ngeia.
15 Mas quando os chefes dos sacerdotes e os escribas viram as coisas maravilhosas que ele fez, e as crianças que estavam chorando no templo e dizendo: “Hosana ao filho de Davi!” ficaram indignados,
Ochaisingei le Balam minchupungeiin sinkamâmruoi a sinngei le nâipangngei Biekina, “David Nâipasal kôm Hosanna, Minpâkin om rese!” tia an in-iek hah an mûn chu an ningathik zoia.
16 e disseram a ele: “Você ouve o que eles estão dizendo? Jesus lhes disse: “Sim. Você nunca leu: 'Da boca das crianças e dos bebês amamentando, você tem elogios perfeitos'”?
Masikin Jisua kôm, “Hi mingei an ti hih ni riet mo?” tiin an rekela. Jisua'n, “Adiktakin ki riet, Minpâkna akipphar pêk rangin nâipangngei le nâitesenngei nin minchu zoi, ti hih nin la pore tet ngâiloi mini?” tiin a thuona.
17 Ele os deixou e saiu da cidade para Bethany, e acampou lá.
Hanchu Jisua'n anni ngei hah a mâka, khopuilien renga Bethany'a a sea, mahan jân a riek zoi.
18 Agora de manhã, ao voltar para a cidade, ele estava com fome.
Anangtûk jînga chu khopuilien tieng a kîr nôkin Jisua a vonchâm zoia.
19 Ao ver uma figueira à beira da estrada, ele chegou até ela e não encontrou nada além de folhas. Ele lhe disse: “Que não haja fruto de você para sempre”. Imediatamente a figueira murchou. (aiōn )
Lampui kôla theichang kung ava mua, male ava pana, hannirese abuongei tiloiin chu ite man mâka. Masikin theichang kung kôm han, “Inra nôk tet khâi no roh!” a tipea. Voikhat rengin theichang kung hah ahong thêm zoi. (aiōn )
20 Quando os discípulos a viram, ficaram maravilhados, dizendo: “Como a figueira murchou imediatamente”?
Ruoisingeiin maha an mua, an kamâmzala, “Kho angin mo theichang kung hih athêmpiel kelen hi?” tiin an rekela.
21 Jesus lhes respondeu: “Certamente lhes digo, se tiverem fé e não duvidarem, não só farão o que foi feito com a figueira, mas mesmo que dissessem a esta montanha: 'Sejam pegos e lançados ao mar', isso seria feito.
Jisua'n an kôm, “Adiktakin nangni ki ril, iemna nin dôna mulungokchâna nin dôn tet nônchu hi theichang kung chunga ko tho ang hin tho thei nin tih. Mahi vai niloiin hi muol kôm khom hin, ‘Inthon inla, tuikhangliena juon pai roh,’ ti ungla juon pai atih.
22 Todas as coisas, o que você pedir em oração, acreditando, você receberá”.
Nin iemin chu, chubaithoa nin ngên murdi chu man nin tih,” tiin a thuona.
23 Quando ele entrou no templo, os chefes dos sacerdotes e os anciãos do povo vieram até ele enquanto ele ensinava e disseram: “Com que autoridade você faz essas coisas? Quem lhe deu essa autoridade?”
Jisua hah Biekina a hong nôka, a minchu lâitakin, Ochaisingei le upangei an honga a kôm, “Tu rachamin mo hi neinunngei hih ni sin? Tumo hi racham nang pêk?” an tia.
24 Jesus lhes respondeu: “Também lhe farei uma pergunta, que se me disser, também lhe direi com que autoridade faço estas coisas.
Jisua'n an kôm, “Chongrekel inkhat kei khomin nangni lei rekel rong, ni nin thuon theiin chu, tu rachamin mo hi neinunngei hih ki sin nangni ril ki tih.
25 O batismo de João, de onde foi? Do céu ou dos homens”? Eles raciocinavam consigo mesmos, dizendo: “Se dissermos: 'Do céu', ele nos perguntará: 'Por que então não acreditaram nele?
John Baptisma hah kho renga rachamneina mo: Pathien renga mo, miriem renga mo?” a tia. Anni le anni an inkhal zoia, “Imo ei ti rang hi? ‘Pathien renga tiin ei thuon lakin,’ ama'n ei kôm, ‘Ithomo John hah nin iem loi?’ mi tîng a ta.
26 Mas se dissermos: 'Dos homens', tememos a multidão, pois todos têm João como profeta”.
‘Miriem renga ei ti lakin,’ mipui ngeiin imo minlo rang ei chi, mipui ngeiin John hah Dêipua an be sikin,” an tia.
27 Eles responderam a Jesus, e disseram: “Não sabemos”. Ele também lhes disse: “Nem eu lhes direi com que autoridade faço estas coisas”.
Masikin Jisua kôm, “Riet mak me.” tiin an thuona. Jisua'n an kôm, “Kei khomin tu rachama mo hi neinunngei hih ki sin, nangni ril uol noning,” a tipe ngeia.
28 Mas o que você acha? Um homem tinha dois filhos, e veio ao primeiro, e disse: “Filho, vai trabalhar hoje na minha vinha”.
“Atûn, Imo nin mindon? Tienlâia han mi inkhatin nâipasal inik a dôna. A nâi ulienpu kôm ava sea, a kôm, ‘Ka Nâipasal, avien chu grapebila senla, sin va tho roh,’ a tia.
29 Ele respondeu: 'Não vou', mas depois mudou de idéia e foi.
‘Ama han nuom mu-ung,’ tiin a thuona, aninâka chomolte suole chu a mindon a thûla male a se zoia.
30 Ele veio ao segundo, e disse a mesma coisa. Ele respondeu: 'Eu vou, senhor', mas não foi.
Male inkhat kôm han khom a sea, ma angdênin ava ti nôka. Ama han, ‘O, Pa,’ sêng ki tih, tiin a thuona. Hannirese se maka.
31 Qual dos dois fez a vontade de seu pai?”. Eles lhe disseram: “O primeiro”. Jesus lhes disse: “Certamente eu lhes digo que os cobradores de impostos e as prostitutas estão entrando no Reino de Deus diante de vocês.
Ha mi inik ngei han tu ha mo an pa nuomlam a sin uol?” a tia. “Ulienpu han,” tiin an thuona. Masikin Jisua'n an kôm, “Nangni ki ril: sum rusuongpungei le notizuorngei hin Pathien Rêngrama lût nangni an khêl rang ani hi.
32 Pois João veio até vocês no caminho da justiça, e vocês não acreditaram nele; mas os cobradores de impostos e as prostitutas acreditaram nele. Quando você o viu, nem mesmo se arrependeu depois, para que pudesse acreditar nele.
Baptispu John'n lampui dik nin jûi rang nangni a juong min mua, ama lei iem mak cheia; sum rusuongpungei le notizuorngeiin chu an lei iem ani. Nangni chu nin mu suonûk khomin nin mulungbôkngei thûlin ama iem mak chei.”
33 “Ouça outra parábola. Havia um homem que era dono de uma casa que plantou uma vinha, colocou uma sebe sobre ela, cavou um lagar, construiu uma torre, arrendou-a a fazendeiros e foi para outro país.
Jisua'n an kôm nanâk, chongmintêk dang rangâi nôk roi a tia. “Voikhat chu tu mini ram pumapa a oma, hah mi han grapebil a thoa, bêr a minkula, grape epna rang khur a choia, a ngâkna rang in insâng a sina. Hanchu grapebil hah inlo mingei ngâk rang ngei kuta bângin, ram danga khuolchai a se zoia.
34 Quando chegou a época da fruta, ele enviou seus servos aos fazendeiros para receber sua fruta.
Grape mara pot zora ahong tungin chu, ânlo mingei kôm han a chang rangtum va lâk rangin a suokngei a tîra.
35 Os fazendeiros levaram seus servos, espancaram um, mataram outro e apedrejaram outro.
Ânlo mingei han a suokngei hah an lei sûra, inkhat an jêma, inkhat an thata, inkhat lung leh an dênga.
36 Novamente, ele enviou outros servos mais do que os primeiros; e eles os trataram da mesma maneira.
Atharin suok dangngei motona nêka tam uolin a tîr nôka, motona ngei angdênin an lei tho nôk rêka.
37 Mas depois ele enviou a eles seu filho, dizendo: “Eles respeitarão meu filho”.
Anûktaka chu, ‘Ka nâipasal hi chu lei jâ ngêt an tih,’ tiin a nâipasal hah an kôm a tîra.
38 Mas os fazendeiros, quando viram o filho, disseram entre si: 'Este é o herdeiro'. Venha, vamos matá-lo e confiscar sua herança”.
Hannirese, ânlo mingei han a nâipasal hah an lei mûn chu, ‘Hi mi hih a pumapa nâipasal ani. Hong roi lei that rei u, male a rochon ei man rang ani!’ an tia.
39 Então eles o pegaram e o expulsaram da vinha, depois o mataram.
Masikin an sûra, grapebil pêntieng an vôrpaia, ama hah an that zoi.”
40 Quando, portanto, vier o senhor da vinha, o que ele fará àqueles agricultores”?
“Atûn, grapebil pumapa a hong tikin, ha ânlo mingei hah imo hong lo ta nih?” tiin Jisua'n a rekela.
41 Eles lhe disseram: “Ele destruirá miseravelmente esses homens miseráveis e arrendará o vinhedo a outros agricultores que lhe darão a fruta em sua estação”.
Anni han a kôm, “Ha mi saloi ngei hah that ngei ngêt a ta, grapebil hah ânlo mingei adang, amara pot zora diktaka changrangtum a pêk ngâi rangpu kôm pêng a tih,” tiin an thuona.
42 Jesus lhes disse: “Vocês nunca leram as Escrituras, “A pedra que os construtores rejeitaram foi feita a cabeça da esquina. Isto foi do Senhor. É maravilhoso aos nossos olhos”?
Jisua'n an kôm, Pathien Lekhabu'n, “In sinpu ngeiin lung mangmunboi anga an hengpai hah, akila lung kâmomtak achang zoi. Ma hah Pumapa tho ania; ei mitmua hin kamâmom ani! a ti hih nin pore ngâiloi mo?” a tipe ngeia.
43 “Por isso vos digo que o Reino de Deus vos será tirado e será dado a uma nação que produz seus frutos”.
Jisua'n a bôksa nôka, “Masikin nangni ki ril, Pathien Rêngram hih nin kôm renga lâkpai nîng ata, amara musuo rang mingei kôm pêk nîng atih.
44 Aquele que cair sobre esta pedra será quebrado em pedaços, mas sobre quem cair, ele o espalhará como pó”.
Tutu hi lung chunga ânpal chu ahârhârin om an ta, hi lungin adel vâng chu innôichit an tih,” a tia.
45 Quando os sacerdotes chefes e os fariseus ouviram suas parábolas, perceberam que ele falava sobre elas.
Ochaisingei le Phariseengeiin Jisua chongmintêk misîr hah an rietin chu, an chungroi a misîr ani ti an riet zoia.
46 Quando procuraram capturá-lo, temeram as multidões, porque o consideravam um profeta.
Masikin ama sûr rang an pût zoi. Aniatachu anni ngei han mipui ngei an chia, mipui ngeiin Jisua hah dêipu'n an be sikin.