< Mateus 21 >

1 Quando chegaram perto de Jerusalém e vieram a Betfagé, ao Monte das Oliveiras, então Jesus enviou dois discípulos,
και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθφαγη προς το ορος των ελαιων τοτε ο ιησους απεστειλεν δυο μαθητας
2 dizendo-lhes: “Ide à aldeia que vos é oposta, e imediatamente encontrareis um jumento amarrado, e um jumentinho com ela. Desamarre-os e traga-os até mim”.
λεγων αυτοις πορευθητε εις την κωμην την απεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι
3 Se alguém lhe disser alguma coisa, você dirá: “O Senhor precisa deles”, e imediatamente os enviará”.
και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθεως δε αποστελει αυτους
4 Tudo isso foi feito para que pudesse ser cumprido o que foi dito através do profeta, dizendo,
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος
5 “Diga à filha de Zion, eis que seu Rei vem até você, humilde, e montado em um burro, em um potro, o potro de um burro”.
ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου
6 Os discípulos foram e fizeram exatamente como Jesus lhes ordenou,
πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεν αυτοις ο ιησους
7 e trouxeram o burro e o jumentinho e colocaram suas roupas sobre eles; e ele se sentou sobre eles.
ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν επανω αυτων
8 Uma multidão muito grande espalhou suas roupas na estrada. Outros cortaram galhos das árvores e os espalharam na estrada.
ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω
9 A multidão que ia na frente dele, e os que o seguiam, não paravam de gritar: “Hosana ao filho de David! Abençoado seja aquele que vem em nome do Senhor! Hosana no mais alto”!
οι δε οχλοι οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαβιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις
10 Quando ele chegou a Jerusalém, toda a cidade estava agitada, dizendo: “Quem é este?”.
και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
11 As multidões disseram: “Este é o profeta, Jesus, de Nazaré da Galiléia”.
οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο ναζαρετ της γαλιλαιας
12 Jesus entrou no templo de Deus e expulsou todos aqueles que venderam e compraram no templo, e derrubou as mesas dos cambistas e os assentos dos que venderam as pombas.
και εισηλθεν ο ιησους εις το ιερον του θεου και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας
13 Ele lhes disse: “Está escrito: 'Minha casa será chamada casa de oração', mas vocês fizeram dela um antro de ladrões”.
και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
14 O coxo e o cego vieram até ele no templo, e ele os curou.
και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους
15 Mas quando os chefes dos sacerdotes e os escribas viram as coisas maravilhosas que ele fez, e as crianças que estavam chorando no templo e dizendo: “Hosana ao filho de Davi!” ficaram indignados,
ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαβιδ ηγανακτησαν
16 e disseram a ele: “Você ouve o que eles estão dizendo? Jesus lhes disse: “Sim. Você nunca leu: 'Da boca das crianças e dos bebês amamentando, você tem elogios perfeitos'”?
και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
17 Ele os deixou e saiu da cidade para Bethany, e acampou lá.
και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει
18 Agora de manhã, ao voltar para a cidade, ele estava com fome.
πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασεν
19 Ao ver uma figueira à beira da estrada, ele chegou até ela e não encontrou nada além de folhas. Ele lhe disse: “Que não haja fruto de você para sempre”. Imediatamente a figueira murchou. (aiōn g165)
και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη (aiōn g165)
20 Quando os discípulos a viram, ficaram maravilhados, dizendo: “Como a figueira murchou imediatamente”?
και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκη
21 Jesus lhes respondeu: “Certamente lhes digo, se tiverem fé e não duvidarem, não só farão o que foi feito com a figueira, mas mesmo que dissessem a esta montanha: 'Sejam pegos e lançados ao mar', isso seria feito.
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται
22 Todas as coisas, o que você pedir em oração, acreditando, você receberá”.
και παντα οσα αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες ληψεσθε
23 Quando ele entrou no templo, os chefes dos sacerdotes e os anciãos do povo vieram até ele enquanto ele ensinava e disseram: “Com que autoridade você faz essas coisas? Quem lhe deu essa autoridade?”
και ελθοντι αυτω εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
24 Jesus lhes respondeu: “Também lhe farei uma pergunta, que se me disser, também lhe direi com que autoridade faço estas coisas.
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
25 O batismo de João, de onde foi? Do céu ou dos homens”? Eles raciocinavam consigo mesmos, dizendo: “Se dissermos: 'Do céu', ele nos perguntará: 'Por que então não acreditaram nele?
το βαπτισμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
26 Mas se dissermos: 'Dos homens', tememos a multidão, pois todos têm João como profeta”.
εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ εχουσιν τον ιωαννην ως προφητην
27 Eles responderam a Jesus, e disseram: “Não sabemos”. Ele também lhes disse: “Nem eu lhes direi com que autoridade faço estas coisas”.
και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
28 Mas o que você acha? Um homem tinha dois filhos, e veio ao primeiro, e disse: “Filho, vai trabalhar hoje na minha vinha”.
τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
29 Ele respondeu: 'Não vou', mas depois mudou de idéia e foi.
ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν
30 Ele veio ao segundo, e disse a mesma coisa. Ele respondeu: 'Eu vou, senhor', mas não foi.
και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν
31 Qual dos dois fez a vontade de seu pai?”. Eles lhe disseram: “O primeiro”. Jesus lhes disse: “Certamente eu lhes digo que os cobradores de impostos e as prostitutas estão entrando no Reino de Deus diante de vocês.
τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν αυτω ο πρωτος λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου
32 Pois João veio até vocês no caminho da justiça, e vocês não acreditaram nele; mas os cobradores de impostos e as prostitutas acreditaram nele. Quando você o viu, nem mesmo se arrependeu depois, para que pudesse acreditar nele.
ηλθεν γαρ προς υμας ιωαννης εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
33 “Ouça outra parábola. Havia um homem que era dono de uma casa que plantou uma vinha, colocou uma sebe sobre ela, cavou um lagar, construiu uma torre, arrendou-a a fazendeiros e foi para outro país.
αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος τις ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
34 Quando chegou a época da fruta, ele enviou seus servos aos fazendeiros para receber sua fruta.
οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου
35 Os fazendeiros levaram seus servos, espancaram um, mataram outro e apedrejaram outro.
και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν
36 Novamente, ele enviou outros servos mais do que os primeiros; e eles os trataram da mesma maneira.
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως
37 Mas depois ele enviou a eles seu filho, dizendo: “Eles respeitarão meu filho”.
υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου
38 Mas os fazendeiros, quando viram o filho, disseram entre si: 'Este é o herdeiro'. Venha, vamos matá-lo e confiscar sua herança”.
οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτου
39 Então eles o pegaram e o expulsaram da vinha, depois o mataram.
και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν
40 Quando, portanto, vier o senhor da vinha, o que ele fará àqueles agricultores”?
οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοις εκεινοις
41 Eles lhe disseram: “Ele destruirá miseravelmente esses homens miseráveis e arrendará o vinhedo a outros agricultores que lhe darão a fruta em sua estação”.
λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδοσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων
42 Jesus lhes disse: “Vocês nunca leram as Escrituras, “A pedra que os construtores rejeitaram foi feita a cabeça da esquina. Isto foi do Senhor. É maravilhoso aos nossos olhos”?
λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
43 “Por isso vos digo que o Reino de Deus vos será tirado e será dado a uma nação que produz seus frutos”.
δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
44 Aquele que cair sobre esta pedra será quebrado em pedaços, mas sobre quem cair, ele o espalhará como pó”.
και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
45 Quando os sacerdotes chefes e os fariseus ouviram suas parábolas, perceberam que ele falava sobre elas.
και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει
46 Quando procuraram capturá-lo, temeram as multidões, porque o consideravam um profeta.
και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επειδη ως προφητην αυτον ειχον

< Mateus 21 >