< Mateus 20 >
1 “Pois o Reino dos Céus é como um homem que foi dono de uma casa, que saiu de manhã cedo para contratar trabalhadores para seu vinhedo.
— Чүнки әрш падишалиғи бир йәр егисигә охшайду. Егиси үзүмзарлиғида ишләшкә адәмләрни яллаш үчүн таң сәһәрдә сиртқа чиқипту.
2 Quando ele tinha combinado com os trabalhadores para um denário por dia, ele os enviava para seu vinhedo.
У ишләмчиләр билән күнлүки үчүн бир күмүч динардин беришкә келишип, уларни үзүмзарлиғиға әвәтипту.
3 Ele saiu por volta da terceira hora, e viu outros parados no mercado.
Саат тоққузларда у йәнә сиртқа чиқип, базарда бекар турған башқа кишиләрни көрүпту.
4 Ele disse a eles: 'Vocês também vão para o vinhedo, e o que quer que esteja certo, eu lhes darei'. Então, eles seguiram o seu caminho.
Уларға: «Силәрму үзүмзарлиғимға бериңлар, һәққиңларға тегишлигини беримән» — дәпту.
5 Novamente ele saiu por volta da sexta e da nona hora, e fez o mesmo.
Улар үзүмзарлиққа берипту. Чүштә вә саат үчтиму у йәнә чиқип йәнә шундақ қипту.
6 Por volta da décima primeira hora, ele saiu e encontrou outros parados. Ele lhes disse: 'Por que vocês ficam aqui o dia todo ociosos?'.
Лекин [кәчқурун] саат бәшләрдә чиққанда у йәрдә турған йәнә башқиларни көрүп, улардин: «Немә үчүн бу йәрдә күн бойи бекар турисиләр?» дәп сорапту.
7 “Eles lhe disseram: 'Porque ninguém nos contratou'. “Ele lhes disse: 'Vocês também vão para a vinha e receberão o que estiver certo'.
Улар: «Бизни һеч ким яллимиди» дәп җавап қайтурупту. У уларға: «Ундақта, силәрму үзүмзарлиғимға берип ишләңлар» — дәпту.
8 “Quando chegou a noite, o senhor da vinha disse a seu gerente: 'Chame os trabalhadores e pague-lhes seus salários, começando do último para o primeiro'.
Кәч болғанда, үзүмзарлиқ егиси ғоҗидариға: «Ишләмчиләрни чақирип, әң ахирида кәлгәнләрдин башлап әң авал кәлгәнләргичә һәммисиниң иш һәққини бәр» дәпту.
9 “Quando chegaram os que foram contratados por volta da décima primeira hora, cada um deles recebeu um denário.
Авал кәчқурун саат бәштә ишқа кәлгәнләр келип, һәр бири бир күмүч динардин апту.
10 Quando chegou o primeiro, eles supunham que receberiam mais; e cada um deles também recebeu um denário.
Әң авал яллап келингәнләрниң нөвити кәлгәндә, улар: Техиму көп иш һәққи алимизғу, дәп ойлишипту; бирақ уларму бир күмүч динардин апту.
11 Quando o receberam, murmuraram contra o dono da casa,
Улар иш һәққини алғини билән йәр егисидин ағринип:
12 dizendo: 'Estes últimos passaram uma hora, e vocês os fizeram iguais a nós que carregamos o fardo do dia e o calor abrasador!'
«Бу ахирда кәлгәнләр пәқәт бир саатла ишлиди, бирақ сиз уларни күн бойи җапалиқ вә қаттиқ иссиқни чәккән бизләр билән баравәр һесаплидиңизғу, дәп ғудуришипту.
13 “Mas ele respondeu a um deles: 'Amigo, não estou lhe fazendo mal. Você não concordou comigo por um denário?
Лекин [йәр егиси] уларниң биригә җавап қайтуруп: «Бурадәр, саңа наһәқлиқ қилғиним йоқ! Сән билән бир күмүч динарға келишмигәнмидуқ?
14 Pegue o que é seu, e siga seu caminho. É meu desejo dar a este último tanto quanto a você.
Һәққиңни елип қайтип кәткин. Бу ахирда кәлгәнгиму саңа охшаш бәргүм бар.
15 Não é lícito para mim fazer o que eu quero com o que tenho? Ou seu olho é mau, porque eu sou bom?'
Өзүмниңкини өзүм билгәнчә ишлитиш һоқуқум йоқму? Сехий болғанлиғимға көзүң қизириватамду?
16 Então o último será o primeiro, e o primeiro será o último. Pois muitos são chamados, mas poucos são escolhidos”.
Шундақ қилип «Алдида турғанлар арқиға өтиду, арқида турғанлар алдиға өтиду»; чүнки чақирилғанлар көп, амма талланғанлар аз болиду.
17 Quando Jesus estava subindo para Jerusalém, ele levou os doze discípulos à parte e, no caminho, disse-lhes:
Әйса Йерусалимға чиқиветип, йолда он икки мухлисини бир чәткә тартип, уларға мундақ деди:
18 “Eis que vamos a Jerusalém, e o Filho do Homem será entregue aos principais sacerdotes e escribas, e eles o condenarão à morte,
— Мана биз һазир Йерусалимға чиқип кетиватимиз. Инсаноғли баш каһинлар вә Тәврат устазлириға тапшурулиду. Улар уни өлүмгә мәһкүм қилиду
19 e o entregarão aos gentios para escarnecer, flagelar e crucificar; e ao terceiro dia ele será ressuscitado”.
андин уни мәсқирә қилип, қамчилап вә крестләшкә ят әлликләргә тапшуриду. Лекин у үчинчи күни қайта тирилиду.
20 Então a mãe dos filhos de Zebedeu veio até ele com seus filhos, ajoelhando-se e perguntando-lhe uma certa coisa.
Шу чағда, Зәбәдийниң оғуллириниң аниси икки оғлини елип, Әйсаниң алдиға келип униңдин бир ишни тәләп қилмақчи болуп сәҗдә қилди.
21 Ele disse a ela: “O que você quer?”. Ela lhe disse: “Ordene que estes, meus dois filhos, se sentem, um à sua direita e outro à sua esquerda, em seu Reino”.
Немә тәливиң бар? — дәп сориди у. Аял униңға: — Шуни әмир қилғайсәнки, сениң падишалиғиңда бу икки оғлумдин бири оң йениңда, бири сол йениңда олтарсун, — деди.
22 Mas Jesus respondeu: “Você não sabe o que está perguntando. Você é capaz de beber o copo que estou prestes a beber, e ser batizado com o batismo com o qual sou batizado”? Eles lhe disseram: “Somos capazes”.
Әйса уларға җававән: — Силәр немә тәләп қиливатқиниңларни билмәйватисиләр. Мән ичишкә тәмшәлгән қәдәһни ичәләмсиләр? Ичәләймиз, — дейишти улар.
23 Ele lhes disse: “Vocês realmente beberão meu cálice, e serão batizados com o batismo com o qual eu sou batizado; mas sentar-se à minha mão direita e à minha mão esquerda não é meu para dar, mas é para quem foi preparado por meu Pai”.
У уларға: — Силәр һәқиқәтәнму мениң қәдәһимдин ортақ ичисиләр. Бирақ оң яки сол йенимда олтириш несивиси мениң ихтияримда әмәс, бәлки Атам кимләргә тәйярлиған болса, шуларға несип болиду.
24 Quando os dez ouviram isso, ficaram indignados com os dois irmãos.
[Қалған] он мухлис буниңдин хәвәр тапқанда, икки қериндишидин хапа болди.
25 Mas Jesus os convocou, e disse: “Vós sabeis que os governantes das nações os dominam, e seus grandes exercem autoridade sobre eles”.
Лекин Әйса уларни йениға чақирип, мундақ деди: — Силәргә мәлумки, әлләрдики һөкүмранлар қол астидикидикиләр үстидин буйруқвазлиқ қилип һакимийәт жүргүзиду, вә уларниң һоқуқдарлири уларни ғоҗайинларчә идарә қилиду.
26 Não será assim entre vós; mas quem quiser ser grande entre vós, será vosso servo”.
Бирақ силәрниң араңларда шундақ болмисун; бәлки силәрдин ким үстүн болушни халиса, силәрниң хизмитиңларда болсун;
27 Quem quiser ser o primeiro entre vós será vosso servo,
вә ким араңлардикиләрниң алдинқиси болушни халиса, силәрниң қулуңлар болсун.
28 mesmo quando o Filho do Homem veio não para ser servido, mas para servir, e para dar sua vida em resgate por muitos”.
Инсаноғлиму дәрвәқә шу йолда көпчилик хизмитимдә болсун демәй, бәлки көпчиликниң хизмитидә болай вә җенимни пида қилиш бәдилигә нурғун адәмләрни һөрлүккә ериштүрәй дәп кәлди.
29 Ao saírem de Jericó, uma grande multidão o seguiu.
Улар Йерихо шәһиридин чиққанда, зор бир топ адәмләр униңға әгишип маңди.
30 Eis que dois cegos sentados à beira do caminho, quando ouviram que Jesus passava, gritaram: “Senhor, tem piedade de nós, filho de Davi”!
Вә мана, йол бойида олтарған икки әма Әйсаниң у йәрдин өтүп кетиватқинини аңлап: — И Рәб, Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән, — дәп товлиди.
31 A multidão os repreendeu, dizendo-lhes que deveriam ficar quietos, mas gritaram ainda mais: “Senhor, tem piedade de nós, seu filho de Davi!”
Көпчилик уларни «Үн чиқармаңлар!» дәп әйиплиди. Лекин, улар: — Я Рәб, и Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ товлиди.
32 Jesus ficou parado, chamou-os e perguntou: “O que vocês querem que eu faça por vocês”?
Әйса қедимини тохтитип, уларни чақирип: — Силәр үчүн немә иш қилип беришимни халисиләр? — дәп сориди.
33 Eles lhe disseram: “Senhor, que nossos olhos possam ser abertos”.
Я Рәб, көзлиримиз ечилсун! — дейишти улар.
34 Jesus, comovido com compaixão, tocou seus olhos; e imediatamente seus olhos receberam a visão, e o seguiram.
Әйса уларға ич ағритип, қолини уларниң көзлиригә тәккүзивиди, көзлири шуан әслигә келип көридиған болди; улар дәрһал униңға әгишип маңди.