Mateus 15
1 Então fariseus e escribas vieram de Jerusalém a Jesus, dizendo:
Tedy przystąpili do Jezusa z Jeruzalemu nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc:
2 “Por que seus discípulos desobedecem à tradição dos anciãos? Porque eles não lavam as mãos quando comem pão”.
Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? albowiem nie umywają rąk swych, gdy mają jeść chleb.
3 Ele lhes respondeu: “Por que você também desobedece ao mandamento de Deus por causa de sua tradição?
A on odpowiadając, rzekł im: Czemuż i wy przestępujecie przykazanie Boże dla ustawy waszej?
4 Pois Deus ordenou: 'Honra teu pai e tua mãe' e, 'Aquele que fala mal do pai ou da mãe, que seja condenado à morte'.
Albowiem Bóg przykazał, mówiąc: Czcij ojca twego i matkę; i kto by złorzeczył ojcu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
5 Mas você diz: 'Quem quer que diga a seu pai ou a sua mãe: “Qualquer ajuda que você tenha recebido de mim é um presente dedicado a Deus”,
Ale wy powiadacie: Kto by rzekł ojcu albo matce: Dar, którykolwiek jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie; a nie uczciłby ojca swego albo matki swojej, bez winy będzie.
6 ele não honrará seu pai ou sua mãe'. Vós tornastes o mandamento de Deus nulo por causa de vossa tradição.
I wzruszyliście przykazania Boże dla ustawy waszej.
7 Seus hipócritas! Bem, Isaías profetizou de vocês, dizendo,
Obłudnicy! dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:
8 'Estas pessoas se aproximam de mim com a boca', e me honram com seus lábios; mas o coração deles está longe de mim.
Lud ten przybliża się do mnie usty swemi, i wargami czci mię; ale serce ich daleko jest ode mnie.
9 E eles me adoram em vão, ensino como regras doutrinárias feitas pelos homens””.
Lecz próżno mię czczą, nauczając nauk, które są przykazania ludzkie.
10 Ele convocou a multidão e disse-lhes: “Ouçam e compreendam”.
A zawoławszy do siebie ludu, rzekł im: Słuchajcie, a rozumiejcie.
11 O que entra na boca não contamina o homem; mas o que sai da boca, isso contamina o homem”.
Nie to, co wchodzi w usta, pokala człowieka; ale co wychodzi z ust, to pokala człowieka.
12 Então os discípulos vieram e lhe disseram: “Você sabe que os fariseus ficaram ofendidos quando ouviram este ditado?
Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, iż Faryzeuszowie, usłyszawszy tę mowę, zgorszyli się?
13 Mas ele respondeu: “Toda planta que meu Pai celestial não plantou será arrancada”.
A on odpowiadając rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.
14 Deixe-as em paz. Eles são os guias cegos dos cegos. Se os cegos guiarem os cegos, ambos cairão em um buraco”.
Zaniechajcie ich; ślepi są wodzowie ślepych, a ślepy jeźliby ślepego prowadził, obadwa w dół wpadną.
15 Peter respondeu-lhe: “Explique-nos a parábola”.
A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.
16 Então Jesus disse: “Você também ainda não entendeu?
I rzekł Jezus: Jeszczeż i wy bezrozumni jesteście?
17 Você não entende que o que quer que entre na boca passa para a barriga e depois sai do corpo?
Jeszczeż nie rozumiecie, iż wszystko, co wchodzi w usta, w brzuch idzie, i do wychodu bywa wyrzucono?
18 Mas as coisas que saem da boca saem do coração, e contaminam o homem.
Ale co z ust pochodzi, z serca wychodzi, a toć pokala człowieka.
19 Pois do coração saem os maus pensamentos, assassinatos, adultérios, pecados sexuais, furtos, falsos testemunhos e blasfêmias.
Albowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
20 Estas são as coisas que contaminam o homem; mas comer com as mãos não lavadas não contamina o homem”.
Toć jest, co pokala człowieka: ale jeść nieumytemi rękoma, toć nie pokala człowieka.
21 Jesus saiu de lá e retirou-se para a região de Tyre e Sidon.
A wyszedłszy Jezus stamtąd, ustąpił w strony Tyru i Sydonu.
22 Eis que uma mulher cananéia saiu dessas fronteiras e gritou, dizendo: “Tem piedade de mim, Senhor, filho de Davi! Minha filha está gravemente possuída por um demônio”!
A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedłszy, wołała, mówiąc do niego: Zmiłuj się nade mną Panie, synu Dawidowy! córka moja ciężko bywa od dyjabła dręczona.
23 Mas ele não lhe respondeu uma palavra. Seus discípulos vieram e imploraram-lhe, dizendo: “Manda-a embora; pois ela chora atrás de nós”.
A on jej nie odpowiedział i słowa. Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, boć woła za nami.
24 Mas ele respondeu: “Eu não fui enviado a ninguém além das ovelhas perdidas da casa de Israel”.
A on odpowiadając rzekł: Nie jestem posłany, tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego.
25 Mas ela veio e o adorou, dizendo: “Senhor, ajuda-me”.
Lecz ona przystąpiwszy, pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mię!
26 Mas ele respondeu: “Não é apropriado pegar o pão das crianças e jogá-lo para os cães”.
A on odpowiadając rzekł: Niedobra jest brać chleb dziecinny, a miotać szczeniętom.
27 Mas ela disse: “Sim, Senhor, mas até os cães comem as migalhas que caem da mesa de seus donos”.
A ona rzekła: Tak jest, Panie! a wszakże i szczenięta jedzą odrobiny, które padają z stołu panów ich.
28 Então Jesus lhe respondeu: “Mulher, grande é a tua fé! Seja feita a você mesmo como você deseja”. E sua filha foi curada a partir daquela hora.
Tedy odpowiadając Jezus rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja; niechaj ci się stanie, jako chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od onejże godziny.
29 Jesus partiu dali e chegou perto do mar da Galiléia; e subiu a montanha e sentou-se ali.
A Jezus poszedłszy stamtąd, przyszedł nad morze Galilejskie, a wstąpiwszy na górę, siedział tam.
30 Grandes multidões vieram até ele, tendo com eles os coxos, cegos, mudos, mutilados e muitos outros, e os colocaram a seus pés. Ele os curou,
I przyszedł do niego wielki lud, mając z sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne i inszych wiele, i kładli je u nóg Jezusowych, i uzdrawiał je,
31 de modo que a multidão se perguntava quando viam o mudo falando, o ferido curado, o coxo andando e o cego vendo - e eles glorificavam o Deus de Israel.
Tak iż się on lud dziwował, widząc, że niemi mówią, ułomni uzdrowieni są, chromi chodzą, a ślepi widzą; i wielbili Boga Izraelskiego.
32 Jesus convocou seus discípulos e disse: “Tenho compaixão da multidão, porque eles continuaram comigo agora por três dias e não têm nada para comer”. Não quero mandá-los embora em jejum, ou eles podem desmaiar no caminho”.
Lecz Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi tego ludu; albowiem już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają, co by jedli, a nie chcę ich rozpuścić głodnych, by snać nie pomdleli na drodze.
33 Os discípulos lhe disseram: “Onde poderíamos conseguir tantos pães num lugar deserto para satisfazer uma multidão tão grande”?
Tedy mu rzekli uczniowie jego: Skądże byśmy wzięli tak wiele chleba na tej puszczy, abyśmy tak wielki lud nasycili?
34 Jesus disse a eles: “Quantos pães vocês têm”? Eles disseram: “Sete, e alguns peixes pequenos”.
I rzekł im Jezus: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm, i trochę rybek.
35 Ele ordenou à multidão que se sentasse no chão;
Tedy rozkazał ludowi, aby siedli na ziemi.
36 e levou os sete pães e o peixe. Ele deu graças e os quebrou, e deu aos discípulos, e os discípulos às multidões.
A wziąwszy one siedm chlebów i one ryby, uczyniwszy dzięki, łamał i dał uczniom swoim, a uczniowie ludowi.
37 Todos eles comeram e se encheram. Pegaram sete cestas cheias dos pedaços que sobravam.
I jedli wszyscy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów pełnych.
38 Os que comeram foram quatro mil homens, além de mulheres e crianças.
A było tych, którzy jedli, cztery tysiące mężów, oprócz niewiast i dziatek.
39 Então ele mandou embora as multidões, entrou no barco, e entrou nas fronteiras de Magdala.
Tedy rozpuściwszy lud, wstąpił w łódź, i przyszedł na granice Magdalańskie.
