< Marcos 9 >

1 Ele lhes disse: “Certamente eu lhes digo que há aqui alguns que não provarão de modo algum a morte até verem o Reino de Deus chegar com poder”.
Yesu kɔɔ so ka kyerɛɛ nʼasuafoɔ no sɛ, “Mo a mogyina ha yi mu bi bɛtena ase akɔsi sɛ mobɛhunu sɛ, Onyankopɔn Ahennie no reba tumi mu!”
2 Após seis dias, Jesus levou consigo Pedro, Tiago e João, e os levou a uma alta montanha em particular, e ele foi transformado em outra forma diante deles.
Nnansia akyi, Yesu faa Petro, Yakobo ne Yohane de wɔn kɔɔ bepɔ tentene bi atifi. Saa ɛberɛ no, na obiara nni hɔ ka wɔn ho. Amonom hɔ ara, Yesu sakyerae animuonyam mu.
3 Suas roupas ficaram brilhantes, excessivamente brancas, como a neve, como nenhum lavador na terra pode branqueá-las.
Nʼatadeɛ hyerɛn yɛɛ fitafita sene sɛdeɛ obi bɛtumi ahoro saa atadeɛ no ama ayɛ fitaa no.
4 Elias e Moisés apareceram a eles, e conversaram com Jesus.
Afei Elia ne Mose bɛfirii hɔ. Na wɔne Yesu kasaeɛ!
5 Pedro respondeu a Jesus: “Rabino, é bom para nós estarmos aqui”. Vamos fazer três tendas: uma para você, uma para Moisés, e uma para Elias”.
Petro ka kyerɛɛ Yesu sɛ, “Ɔkyerɛkyerɛfoɔ, ɛyɛ sɛ yɛwɔ ha. Yɛbɛbɔ asese mmiɛnsa wɔ ha, wo deɛ baako, Mose deɛ baako na Elia deɛ baako.”
6 Pois ele não sabia o que dizer, pois eles tinham muito medo.
Esiane sɛ na wɔabɔ hu no enti na ɛma ɔkaa saa.
7 Uma nuvem veio, ofuscando-os, e uma voz saiu da nuvem: “Este é meu Filho amado. Escutai-o”.
Na omununkum bɛkataa wɔn so. Ɛnne bi firii omununkum no mu kaa sɛ, “Yei ne me Dɔ Ba. Montie no.”
8 De repente, olhando ao redor, eles não viram mais ninguém com eles, exceto Jesus apenas.
Prɛko pɛ, wɔtotoo wɔn ani no, wɔanhunu obiara ka Yesu ho.
9 Quando desciam da montanha, ele lhes ordenou que não dissessem a ninguém o que tinham visto, até que o Filho do Homem ressuscitasse dos mortos.
Wɔresiane afiri bepɔ no so no, Yesu bɔɔ wɔn ano sɛ wɔnnka deɛ wɔahunu no nkyerɛ obiara kɔsi sɛ Onipa Ba no bɛsɔre afiri awufoɔ mu.
10 Eles guardaram este ditado para si mesmos, questionando o que significava “ressuscitar dos mortos”.
Asuafoɔ no anka ankyerɛ obiara, na mmom, ɛyɛ a, na wɔtaa bisabisa wɔn ho wɔn ho sɛ, nʼasɛm a ɔkaa sɛ, “Mɛnyane afiri awufoɔ mu” no, na ɔkyerɛ sɛn?
11 Eles lhe perguntaram, dizendo: “Por que os escribas dizem que Elijah deve vir primeiro?”
Afei, nʼasuafoɔ no bisaa no deɛ enti a daa mmara no akyerɛkyerɛfoɔ no ka sɛ, ɛsɛ sɛ Elia sane ba ansa na Onipa Ba no aba no.
12 Ele lhes disse: “Elijah vem de fato em primeiro lugar e restaura todas as coisas”. Como está escrito sobre o Filho do Homem, que ele deve sofrer muitas coisas e ser desprezado?
Yesu gye too mu sɛ, ɛsɛ sɛ Elia di ɛkan ba bɛtoto nneɛma nyinaa yie. Ɔkaa sɛ, “Ɛnneɛ na adɛn enti na wɔatwerɛ sɛ Onipa Ba no bɛhunu amane bebree na wɔapo no?
13 Mas eu lhes digo que Elias chegou, e eles também lhe fizeram o que quiseram, mesmo que esteja escrito a seu respeito”.
Nanso me se mo sɛ, Elia aba dada! Na wɔne no anni no yie sɛdeɛ adiyifoɔ no hyɛɛ ho nkɔm no.”
14 Ao chegar aos discípulos, ele viu uma grande multidão ao seu redor, e escribas os questionando.
Ɛberɛ a wɔsiane bɛduruu bepɔ no ase hɔ no, wɔhunuu sɛ nnipakuo atwa asuafoɔ a wɔaka no ho ahyia, na wɔne mmara no akyerɛkyerɛfoɔ no regye wɔn ho wɔn ho akyinnyeɛ.
15 Imediatamente toda a multidão, quando o viram, ficaram muito admirados, e correndo para ele, o saudaram.
Ɛberɛ a nnipakuo no hunuu Yesu no wɔn ho dwirii wɔn, na wɔde mmirika, bɛhyiaa no.
16 Ele perguntou aos escribas: “O que você está perguntando a eles?”.
Yesu bisaa wɔn sɛ, “Akyinnyeɛ a na moregye no fa ɛdeɛn ho?”
17 Um dos muitos respondeu: “Professor, eu trouxe até você meu filho, que tem um espírito mudo;
Nnipa no mu baako kaa sɛ, “Ɔkyerɛkyerɛfoɔ, mede me ba aba ha sɛ sa no yadeɛ. Honhommɔne bi a ɛwɔ ne so enti, ɔntumi nkasa.
18 e onde quer que ele se apodere, ele o joga para baixo; e ele espuma na boca, mói seus dentes e se torna rígido. Pedi a seus discípulos que o expulsassem, e eles não foram capazes”.
Sɛ honhommɔne no ka ne ho wɔ ne mu a, ɛtwa no hwe fam, ma nʼano twa ahuro, ma ɔtwɛre ne se, ma ɔsensene. Ɛno enti, mesrɛɛ wʼasuafoɔ no sɛ wɔntu honhommɔne no mfiri ne mu, nanso wɔantumi.”
19 Ele lhe respondeu: “Geração incrédula, por quanto tempo estarei com você? Por quanto tempo estarei com vocês? Traga-o até mim”.
Yesu ka kyerɛɛ nʼasuafoɔ no sɛ, “O, mo a mo gyidie sua, me ne mo ntena nkɔsi da bɛn ansa na mo gyidie atim? Momfa abarimaa no mmrɛ me.”
20 Eles o trouxeram até ele, e quando ele o viu, imediatamente o espírito o convulsionou e ele caiu no chão, chafurdando e espumando na boca.
Wɔde abarimaa no brɛɛ Yesu. Ɛberɛ a wɔde no duruu Yesu anim pɛ no, yadeɛ no baa dendeenden, twaa no hwee fam, ma ɔperee ara a nʼano retwa ahuro.
21 Ele perguntou a seu pai: “Há quanto tempo isso já está acontecendo com ele?” Ele disse: “Desde a infância.
Yesu bisaa abarimaa no agya sɛ, “Nna ahe ni a yadeɛ yi baa ne so?” Abarimaa no agya buaa Yesu sɛ, “Ɛfiri ne mmɔfraase pɛɛ;
22 Muitas vezes o jogou tanto no fogo quanto na água para destruí-lo. Mas se você puder fazer alguma coisa, tenha compaixão de nós e nos ajude”.
na ɛtɔ ɛda bi koraa a, yadeɛ no tumi twa no hwe ogya anaa nsuo mu, pɛ sɛ ɛkum no. Enti, sɛ wobɛtumi asa no yadeɛ deɛ a, hunu yɛn mmɔbɔ, na sa no yadeɛ ma yɛn.”
23 Jesus lhe disse: “Se você pode acreditar, todas as coisas são possíveis para aquele que acredita”.
Yesu bisaa no sɛ, “Adɛn enti na woka sɛ, sɛ mɛtumi a? Nneɛma nyinaa bɛtumi ayɛ hɔ ama obiara a ɔgye die.”
24 Imediatamente o pai da criança gritou com lágrimas: “Eu acredito. Ajude minha descrença”!
Abarimaa no agya buaa sɛ, “Mewɔ gyidie nanso ɛsua, enti boa me, na hyɛ me gyidie mu den!”
25 Quando Jesus viu que uma multidão se reunia, repreendeu o espírito impuro, dizendo-lhe: “Tu, espírito mudo e surdo, eu te ordeno, sai dele, e nunca mais entre nele”!
Yesu hunuu sɛ nnipa no dɔ ara na wɔredɔɔso no, ɔteaa honhommɔne no sɛ, “Honhommɔne sotifoɔ ne mumu, mehyɛ wo sɛ, firi abɔfra yi mu fi. Nkɔhyɛ ne mu bio!”
26 Depois de gritar e convulsioná-lo muito, ele saiu dele. O menino se tornou como um morto, tanto que a maioria deles disse: “Ele está morto”.
Afei, yadeɛ no baa dendeenden ansa na ɛrefiri ne mu, enti ɛmaa abarimaa no yɛɛ sɛ owufoɔ. Enti, nnipakuo no kasaa huhuhuhu sɛ, “Wawu.”
27 Mas Jesus pegou-o pela mão e o levantou; e ele se levantou.
Nanso, Yesu sɔɔ ne nsa, pagyaa no ma ɔgyinaa ne nan so a ne ho atɔ no.
28 Quando ele entrou na casa, seus discípulos lhe perguntaram em particular: “Por que não pudemos expulsá-lo?”
Yei akyi a Yesu ne nʼasuafoɔ no nko ara wɔ efie no, wɔbisaa no sɛ, “Adɛn enti na yɛn deɛ yɛantumi antu saa honhommɔne no?”
29 Ele disse a eles: “Este tipo não pode sair por nada além de oração e jejum”.
Yesu buaa wɔn sɛ, “Mpaeɛbɔ nko ara na ɛbɛtumi atu saa yadeɛ yi.”
30 Eles saíram de lá e passaram pela Galiléia. Ele não queria que ninguém soubesse,
Yesu firii hɔ no, ɔfaa Galilea, ɛfiri sɛ, na ɔmpɛ sɛ nnipa te ne nka.
31 pois estava ensinando seus discípulos, e disse-lhes: “O Filho do Homem está sendo entregue às mãos dos homens, e eles o matarão; e quando ele for morto, ao terceiro dia ele ressuscitará”.
Na ɔpɛ sɛ ɔnya berɛ ma nʼasuafoɔ no de kyerɛkyerɛ wɔn. Ɔka kyerɛɛ wɔn sɛ, “Wɔbɛyi Onipa Ba no ama, na wɔakum no, na ne nnansa so, ɔbɛsɔre aba nkwa mu bio.”
32 Mas eles não entenderam o ditado, e tiveram medo de perguntar-lhe.
Asuafoɔ no ante asɛm a ɔkaeɛ yi ase, nanso na wɔsuro sɛ wɔbɛbisa no aseɛ.
33 Ele veio a Cafarnaum, e quando estava em casa perguntou-lhes: “O que vocês estavam discutindo entre vocês no caminho?
Yesu ne nʼasuafoɔ no baa Kapernaum. Ɛberɛ a wɔduruu efie a wɔbɛtena mu no mu na wɔregye wɔn ahome no, Yesu bisaa nʼasuafoɔ no sɛ, “Yɛreba no, ɛdeɛn akyinnyeɛ na na moregye wɔ ɛkwan so no?”
34 Mas eles estavam em silêncio, pois haviam disputado uns com os outros no caminho sobre quem era o maior.
Asuafoɔ no antumi ammua ɛfiri sɛ, na wɔredwennwene deɛ ɔbɛyɛ wɔn mu kɛseɛ no ho.
35 Ele se sentou e chamou os doze; e disse-lhes: “Se alguém quiser ser o primeiro, será o último de todos, e servo de todos”.
Ɔtenaa ase, frɛɛ wɔn baa ne nkyɛn, ka kyerɛɛ wɔn sɛ, “Obiara a ɔpɛ sɛ ɔyɛ ɔpanin wɔ mo mu no, ɛsɛ sɛ ɔyɛ abɔfra anaa ɔsomfoɔ wɔ mo mu!”
36 Ele pegou uma criança pequena e o colocou no meio deles. Tomando-o em seus braços, disse-lhes:
Afei, ɔde abɔfra ketewa bi bɛgyinaa wɔn mfimfini. Ɔde abɔfra no kyerɛɛ wɔn kaa sɛ,
37 “Quem recebe uma criança tão pequena em meu nome, me recebe; e quem me recebe, não me recebe, mas aquele que me enviou”.
“Mo mu biara a me enti ɔbɛgye abɔfra ketewa sɛ yei no, agye me, na deɛ ɔbɛgye me no nso agye mʼAgya a ɔsomaa me no!”
38 John disse-lhe: “Professor, vimos alguém que não nos segue expulsando demônios em seu nome; e o proibimos, porque ele não nos segue”.
Yohane a ɔyɛ asuafoɔ no mu baako no ka kyerɛɛ Yesu sɛ, “Ɔkyerɛkyerɛfoɔ, yɛhunuu ɔbarima bi a ɔde wo din retu ahonhommɔne enti yɛka kyerɛɛ no sɛ ɔnnyae, ɛfiri sɛ, ɔnka yɛn ho.”
39 Mas Jesus disse: “Não o proíba, pois não há ninguém que faça um trabalho poderoso em meu nome e seja capaz de falar mal de mim rapidamente”.
Yesu kaa sɛ, “Monnsi no ɛkwan. Ɛfiri sɛ, obiara nni hɔ a ɔreyɛ anwanwadeɛ wɔ me din mu na ɔbɛtwa ne ho atia me,
40 Pois quem não está contra nós está do nosso lado.
na obiara a ɔntia yɛn no wɔ yɛn afa.
41 Para quem lhe der um copo de água para beber em meu nome porque você é de Cristo, certamente eu lhe digo que ele não perderá de forma alguma sua recompensa.
Obiara a ɛsiane sɛ, moyɛ Kristo dea no enti, ɔbɛma mo nsuo kuruwa ma anom no, nʼakatua remmɔ no da.
42 “Quem quer que faça tropeçar um destes pequenos que acreditam em mim, seria melhor para ele se fosse lançado ao mar com uma pedra de moinho pendurada ao pescoço.
“Enti, sɛ obi to mmɔfra nketewa a wɔgye me di yi mu bi suntidua a, ɛyɛ ma no sɛ anka wɔde ɛboɔ duruduru bɛsɛn ne kɔn mu, ato no atwene ɛpo mu.
43 Se sua mão fizer tropeçar, cortem-na. É melhor para você entrar na vida mutilado, em vez de ter suas duas mãos para entrar na Geena, no fogo insaciável, (Geenna g1067)
Sɛ wo nsa ma woyɛ bɔne a, twa na to twene. Ɛyɛ ma wo sɛ wode dɛm bɛkɔ nkwa mu sene sɛ, wode wo onipadua nyinaa bɛto amanehunu ogya (Geenna g1067)
44 'onde seu verme não morre, e o fogo não se apaga'.
a ɛnnum da no mu.
45 Se seu pé faz tropeçar, corte-o. É melhor você entrar na vida coxo, em vez de ter seus dois pés para ser lançado na Geena, no fogo que nunca será apagado - (Geenna g1067)
Na sɛ wo nan ma woyɛ bɔne a, twa na to twene. Ɛyɛ ma wo sɛ wode nansin bɛkɔ nkwa mu sene sɛ, wode nan mmienu bɛkɔ amanehunu ogya (Geenna g1067)
46 'onde seu verme não morre, e o fogo não se apaga'.
a ɛnnum da no mu.”
47 Se seu olho o faz tropeçar, jogue-o fora. É melhor para você entrar no Reino de Deus com um olho, em vez de ter dois olhos para ser lançado na Geena de fogo, (Geenna g1067)
Na sɛ wʼani ma woyɛ bɔne a, tu na to twene. Ɛyɛ ma wo sɛ wode ani baako bɛkɔ Onyankopɔn Ahennie mu sene sɛ wowɔ ani mmienu na wɔde wo bɛto amanehunu ogya mu, (Geenna g1067)
48 'onde seu verme não morre, e o fogo não se apaga'.
baabi a “‘ogya no ɛnnum da, na ɛhɔ asonsono nso nwu da.’
49 Para todos serão salgados com o fogo, e cada sacrifício será temperado com sal.
Na wɔde ogya bɛhyɛ wɔn nyinaa nkyene.
50 O sal é bom, mas se o sal perdeu sua salinidade, com o que você o temperará? Tenham sal em vocês mesmos, e fiquem em paz uns com os outros”.
“Nkyene yɛ dɛ, nanso sɛ nkyene yera ne dɛ a, ɛho nni mfasoɔ; wonte ne dɛ wɔ biribiara mu. Enti, monnyera mo dɛ! Mo ne mo ho mo ho ntena asomdwoeɛ mu.”

< Marcos 9 >