Marcos 6
1 Ele saiu de lá. Ele entrou em seu próprio país, e seus discípulos o seguiram.
У у йәрдин кетип, өз жутиға кәлди. Униң мухлислириму униңға әгишип барди.
2 Quando chegou o sábado, ele começou a ensinar na sinagoga, e muitos o ouviam espantados, dizendo: “Onde este homem conseguiu estas coisas?” e: “Qual é a sabedoria que é dada a este homem, que obras tão poderosas acontecem por suas mãos?
Шабат күни кәлгәндә, у синагогда тәлим беришкә киришти. Тәлимини аңлиғанлардин көп адәм интайин һәйран болушуп: — Бу адәм буларға нәдин еришкәнду? Униңға мошундақ даналиқ қандақ берилгән? Униң қолида мошундақ мөҗизиләр қандақ яритилидиғанду?
3 Não é este o carpinteiro, o filho de Maria e irmão de Tiago, Joses, Judá e Simão? As irmãs dele não estão aqui conosco?” Então, elas ficaram ofendidas com ele.
У һелиқи яғаччи әмәсму, Мәрйәмниң оғли, шундақла Яқуп, Йосә, Йәһуда вә Симонларниң акисиғу? Униң сиңиллириму бу йәрдә аримизда туруватмамду? — дейишти. Шуниң билән улар униңға һәсәт-бизарлиқ билән қариди.
4 Jesus lhes disse: “Um profeta não está sem honra, exceto em seu próprio país, e entre seus próprios parentes, e em sua própria casa”.
Шуниң билән Әйса уларға: — Һәр қандақ пәйғәмбәр башқа йәрләрдә һөрмәтсиз қалмайду, пәқәт өз жути, өз уруқ-туққанлири арисида вә өз өйидә һөрмәткә сазавәр болмайду, — деди.
5 Ele não podia fazer ali nenhum trabalho poderoso, a não ser impor suas mãos a uns poucos doentes e curá-los.
Шуниң билән қоллирини бир қанчә бемарниң үстигә тәккүзүп, уларни сақайтқандин башқа, шу йәрдә у һеч қандақ мөҗизә яриталмиди.
6 Ele se maravilhou por causa da incredulidade deles. Ele andou pelas aldeias ensinando.
Вә у уларниң иман-ишәшсизлигидин һәйран қалди.
7 Ele chamou para si os doze, e começou a enviá-los dois a dois; e deu-lhes autoridade sobre os espíritos imundos.
Андин у әтраптики йеза-кәнтләрни айлинип тәлим бәрди. У он иккиләнни йениға чақирди вә [хәлиқ арисиға] икки-иккидин әвәтишкә башлиди. У уларға напак роһларни һайдаш һоқуқини бәрди;
8 Ele lhes ordenou que não levassem nada para sua viagem, exceto apenas um bastão: sem pão, sem carteira, sem dinheiro na bolsa,
вә уларға: — Сәпәрдә йениңларға һасидин башқа нәрсә еливалмаңлар, нә хурҗун нә нан еливалмаңлар, бәлваққа пулму салмаңлар,
9 mas que usassem sandálias, e não colocassem duas túnicas.
путуңларға кәшләрни кийиңлар, бирақ икки йәктәк кийивалмаңлар, — дәп тапилиди.
10 Ele lhes disse: “Onde quer que você entre em uma casa, fique lá até que saia de lá”.
У йәнә: — [Бир жутқа барғиниңларда], кимниң өйигә [қобул қилинип] кирсәңлар, у жуттин кәткичә шу өйдила туруңлар.
11 Quem quer que não o receba nem o ouça, ao sair de lá, sacode a poeira que está debaixo de seus pés para um testemunho contra eles. Certamente, eu lhes digo, será mais tolerável para Sodoma e Gomorra no dia do julgamento do que para aquela cidade”!
Қайси йәрдикиләр силәрни қобул қилмиса, шундақла сөзүңларни аңлимиса, у йәрдин кәткиниңларда, уларға агаһ-гува болсун үчүн айиғиңлардики топини қеқиветиңлар! — деди.
12 Eles saíram e pregaram que as pessoas deveriam se arrepender.
Шуниң билән улар йолға чиқип, кишиләрни гуналириға товва қилишқа җар селип үндиди.
13 Expulsaram muitos demônios e ungiram muitos com óleo que estavam doentes e os curaram.
Улар нурғун җинларни һайдиди, нурғун бемарларни зәйтун мейи билән мәсиһ қилип сақайтти.
14 O rei Herodes ouviu isto, pois seu nome se tornara conhecido, e disse: “João Batista ressuscitou dos mortos, e por isso estes poderes estão em ação nele”.
Униң нами мәшһур болғачқа, Һерод падиша униң һәққидә аңлап: «Бу адәм [чоқум] өлүмдин тирилгән Чөмүлдүргүчи Йәһядур. Шуниң үчүн мошу алаһидә қудрәтләр униңда күчини көрситиду» дәйтти.
15 Mas outros disseram: “Ele é Elias”. Outros diziam: “Ele é um profeta, ou como um dos profetas”.
Башқилар: «У Иляс [пәйғәмбәр]» десә, йәнә бәзиләр: «Бурунқи пәйғәмбәрләрдәк бир пәйғәмбәр болса керәк» дейишәтти.
16 Mas Herodes, ao ouvir isto, disse: “Este é João, a quem eu decapitei”. Ele ressuscitou dos mortos”.
Бирақ буларни аңлиған Һерод: — Мән каллисини алған Йәһяниң өзи шу — у өлүмдин тирилипту! — деди.
17 Pois o próprio Herodes havia enviado e prendido João e o amarrou na prisão por causa de Herodíades, a esposa de seu irmão Felipe, pois ele havia se casado com ela.
Һеродниң бундақ дейишиниң сәвәви, у [өгәй] акиси Филипниң аяли Һеродийәниң вәҗидин адәм әвәтип Йәһяни тутуп, зинданға ташлиған еди. Чүнки у шу аял билән никаһланған еди; Йәһя Һеродқа [тәнбиһ берип]: «Акаңниң аялини тартивелишиң Тәврат қануниға хилап» дәп қайта-қайта дегән еди.
18 Pois João tinha dito a Herodes: “Não é lícito para você ter a esposa de seu irmão”.
19 Herodíades se colocou contra ele e desejava matá-lo, mas não podia,
Шуниң үчүн Һеродийә Йәһяға адавәт сақлайтти; уни өлтүрмәкчи болған болсиму, лекин шундақ қилалмайтти.
20 pois Herodes temia João, sabendo que ele era um homem justo e santo, e o mantinha seguro. Quando o ouviu, ele fez muitas coisas, e o ouviu com alegria.
Чүнки Һерод Йәһяни диянәтлик вә муқәддәс адәм дәп билип, униңдин қорқатти, шуңлашқа уни қоғдайтти; у униң сөзлирини аңлиған чағлирида алақзадә болуп кетәтти, лекин йәнила сөзлирини аңлашқа амрақ еди.
21 Então chegou um dia conveniente quando Herodes, em seu aniversário, fez um jantar para seus nobres, os altos oficiais e os chefes da Galiléia.
Амма [Һеродийә күткән] пәйт ахир йетип кәлди; Һерод туғулған күнидә өз әмәлдарлири, миң бешилири вә Галилийә өлкисидики катта әрбабларни зияпәт билән күтүвалди;
22 Quando a própria filha de Herodíades entrou e dançou, ela agradou a Herodes e aos que estavam sentados com ele. O rei disse à jovem: “Pergunte-me o que você quiser, e eu lhe darei”.
һелиқи Һеродийәниң қизи сорунға чүшүп уссул ойнап бәрди. Бу Һерод вә һәмдәстихан болғанларға бәкму ярап кәтти. Падиша қизға: — Мәндин немә тәләп қилсаң, шуни беримән, — деди.
23 Ele jurou-lhe: “Tudo o que me pedirdes, eu vos darei, até a metade do meu reino”.
Андин у қәсәм қилип йәнә: — Мәндин немә тәләп қилсаң, һәтта падишалиғимниң йеримини десәңму шуни беримән, — деди.
24 Ela saiu e disse a sua mãe: “O que devo perguntar”? Ela disse: “A cabeça de João Batista”.
Қиз сиртқа чиқип, анисидин: — Немә тәләп қилай? — дәп соривиди, аниси: — Чөмүлдүргүчи Йәһяниң каллисини тәләп қил, — деди.
25 Ela chegou imediatamente com pressa ao rei e pediu: “Quero que me dê agora mesmo a cabeça de João Batista em uma bandeja”.
Қиз дәрһал падишаниң алдиға алдирап кирип: — Чөмүлдүргүчи Йәһяниң каллисини һазирла бир тәхсигә қоюп әкилишлирини халаймән, — деди.
26 O rei estava extremamente arrependido, mas por causa de seus juramentos e de seus convidados para o jantar, ele não desejava recusá-la.
Падиша буниңға наһайити һәсрәт чәккән болсиму, қәсәмлири түпәйлидин вә дәстиханда олтарғанлар вәҗидин, униңға бәргән сөзидин янғуси кәлмиди.
27 Imediatamente o rei enviou um soldado de sua guarda e mandou trazer a cabeça de João; e ele foi e o decapitou na prisão,
Шуңа падиша дәрһал бир җаллат әвәтип, униң каллисини елип келишни әмир қилди. Җаллат зинданға берип Йәһяниң каллисини елип,
28 e trouxe sua cabeça numa bandeja, e a deu à jovem senhora; e a jovem senhora a deu à mãe.
уни бир тәхсигә қоюп, қизниң алдиға елип келип униңға бәрди. Қиз уни анисиға тапшурди.
29 Quando seus discípulos ouviram isto, vieram, pegaram seu cadáver e o colocaram em um túmulo.
Бу ишни аңлиған Йәһяниң мухлислири келип, җәсәтни елип кетип бир қәбиргә қойди.
30 Os apóstolos se reuniram a Jesus, e lhe disseram todas as coisas, o que quer que tivessem feito e o que quer que tivessem ensinado.
Қайтип кәлгән расуллар Әйсаниң йениға жиғилди, немә қилғанлири һәм немә тәлим бәргәнлирини униңға мәлум қилишти.
31 Ele lhes disse: “Vinde para um lugar deserto e descansai um pouco”. Pois havia muitos que iam e vinham, e eles não tinham tanto lazer a ponto de comer.
Келип-кетиватқанлар наһайити көплигидин уларға тамақлинишқиму вақит чиқмиди. Шуңа у уларға: — Жүрүңлар, мән билән хилвәт бир җайға берип, бирдәм арам елиңлар, — деди.
32 Eles foram embora no barco para um lugar deserto sozinhos.
Буниң билән улар кемигә чүшүп, хилвәт бир чөл йәргә қарап маңди.
33 Eles os viram indo, e muitos o reconheceram e correram para lá a pé de todas as cidades. Chegaram antes deles e se reuniram a ele.
Бирақ нурғун кишиләр уларниң кетиватқанлиғини байқап, уларни тонувеливиди, әтраптики барлиқ шәһәрләрдин пиядә йолға чиқип, жүгүрүп, улардин бурун у йәргә берип жиғилишти.
34 Jesus saiu, viu uma grande multidão, e teve compaixão deles porque eram como ovelhas sem pastor; e começou a ensinar-lhes muitas coisas.
Әйса кемидин чүшүп, зор бир топ адәмни көрүп, уларниң падичисиз қой падисидәк болғанлиғиға ич ағритти. Шуңа у уларға көп ишларни үгитишкә башлиди.
35 Quando já era tarde, seus discípulos vieram até ele e disseram: “Este lugar está deserto, e já é tarde”.
Кәч кирип қалғанда, мухлислири униң йениға келип: — Бу чөл бир җай екән, кәч кирип кәтти.
36 Mande-os embora, para que possam ir para o país e aldeias vizinhas e comprar pão para si, pois não têm nada para comer”.
Халайиқни йолға селивәткән болсаң, улар әтраптики кәнт-қишлақларға берип, өзлиригә нан сетивалсун; чүнки уларда йегидәк нәрсә йоқ, — деди.
37 Mas ele lhes respondeu: “Você lhes dá algo para comer”. Eles lhe perguntaram: “Devemos ir comprar duzentos denários de pão e dar-lhes algo para comer?”
Лекин у уларға җававән: — Уларға өзүңлар озуқ бериңлар, — деди. Мухлислар униңдин: — Икки йүз күмүч динарға уларға нан әкелип уларни озуқландурамдуқ? — дәп сориди.
38 Ele disse a eles: “Quantos pães você tem? Vá ver”. Quando souberam, eles disseram: “Cinco, e dois peixes”.
Әйса уларға: — Қанчә нениңлар бар? Берип қарап беқиңлар, — деди. Улар қарап баққандин кейин: — Бәши бар екән, йәнә икки белиқму бар екән, — дейишти.
39 Ele lhes ordenou que todos se sentassem em grupos na grama verde.
У уларға кишиләрни топ-топ қилип йешил чимәндә олтарғузушни буйруди.
40 Eles se sentaram em fileiras, por centenas e por cinqüenta.
Халайиқ йүздин, әлликтин сәп-сәп болуп олтиришти.
41 Ele pegou os cinco pães e os dois peixes; e olhando para o céu, abençoou e partiu os pães, e deu a seus discípulos para colocá-los diante deles, e dividiu os dois peixes entre todos eles.
У бәш нан билән икки белиқни қолиға елип, асманға қарап [Худаға] тәшәккүр-мәдһийә ейтти, андин нанларни уштуп, көпчиликкә тутуп бериш үчүн мухлислириға берип туратти; икки белиқниму һәммәйләнгә тарқитип бәрди.
42 Todos comeram e foram saciados.
Һәммәйлән йәп тоюнди.
43 Levantaram doze cestas cheias de pedaços quebrados e também dos peixes.
[Мухлислар] ешип қалған нан вә белиқ парчилирини лиқ он икки севәткә теривалди.
44 Os que comeram os pães eram cinco mil homens.
Нанларни йегән әрләрниң санила бәш миңчә еди.
45 Imediatamente ele fez com que seus discípulos entrassem no barco e fossem para o outro lado, para Betsaida, enquanto ele mesmo mandava a multidão embora.
Бу иштин кейинла, у мухлислириға өзүм бу халайиқни йолға селиветимән, аңғичә силәр кемигә олтирип, деңизниң қарши қирғиқидики Бәйт-Саида йезисиға өтүп туруңлар, дәп буйруди.
46 Depois de tê-los despedido, ele subiu a montanha para rezar.
Уларни йолға селивәткәндин кейин, у дуа-тилавәт қилиш үчүн таққа чиқти.
47 Quando chegou a noite, o barco estava no meio do mar, e ele estava sozinho em terra.
Кәч киргәндә, кемә деңизниң оттурисиға йәткән еди, у өзи ялғуз қуруқлуқта еди.
48 Vendo-os aflitos no remo, pois o vento era contrário a eles, por volta da quarta vigília da noite ele veio até eles, caminhando sobre o mar; e ele teria passado por eles,
У мухлислириниң палақни күчәп уруватқанлиғини көрди; чүнки шамал тәтүр йөнилиштә чиққан еди. Кечә төртинчи җесәк вақтида, у деңизниң үстидә меңип, мухлислири тәрәпкә кәлди вә уларниң йенидин өтүп кетидиғандәк қилатти.
49 mas eles, quando o viram caminhando sobre o mar, supuseram que era um fantasma, e gritaram;
Лекин улар униң деңизниң үстидә меңип келиватқанлиғини көрүп, уни алвасти охшайду, дәп ойлап чуқан селишти.
50 pois todos eles o viram e ficaram perturbados. Mas ele imediatamente falou com eles e lhes disse: “Animem-se! Sou eu! Não tenham medo”.
Чүнки уларниң һәммиси уни көрүп сарасимигә чүшти. Лекин у дәрһал уларға: — Жүрәклик болуңлар, бу мән, қорқмаңлар! — деди.
51 Ele entrou no barco com eles; e o vento cessou, e eles ficaram muito admirados entre si, e maravilhados;
У кемигә, уларниң йениға чиққандила, шамал тохтиди. Улар буниңдин һошидин кәткидәк дәриҗидә қаттиқ һәйран қелишип, немини ойлашни билмәйтти;
52 pois não tinham entendido sobre os pães, mas seus corações estavam endurecidos.
чүнки улар нан бериш [мөҗизисини] техичә чүшәнмигән еди, уларниң қәлби бихуд һаләттә туратти.
53 Quando atravessaram, eles chegaram a Gennesaret e atracaram na costa.
Улар деңизниң қарши тәрипигә өтүп, Гиннисарәт дегән жутта [қуруқлуққа] чиқип, кемини бағлап қойди.
54 Quando saíram do barco, imediatamente as pessoas o reconheceram,
Улар кемидин чүшүши биләнла, [халайиқ] уни дәрһал тонувелип,
55 e correram por toda aquela região, e começaram a trazer aqueles que estavam doentes em suas esteiras para onde ouviram dizer que ele estava.
әтраптики һәммә җайларға жүгүрүшүп барди вә «У паланчи йәргә чүшүпту» дәп аңлиши биләнла, бемарларни зәмбилгә селип, шу йәргә [униң алдиға] елип беришти.
56 Onde quer que ele entrasse em aldeias, ou em cidades, ou no campo - eles colocavam os doentes nos mercados e imploravam para que eles pudessem tocar a franja de sua roupa; e todos os que o tocavam ficavam bem.
У мәйли йеза, мәйли шәһәр яки қишлақларға барсун, хәлиқ ағриқларни базарларға елип чиқип ятқузатти; улар униңдин ағриқлар һеч болмиғанда сениң йепинчаңниң пешигә болсиму қолини тәккүзүвалсақ дәп өтүнди. Униңға қолини тәккүзгәнләрниң һәммиси сақайди.
