Marcos 15
1 Imediatamente pela manhã os sacerdotes chefes, com os anciãos, escribas e todo o conselho, fizeram uma consulta, amarraram Jesus, o levaram e o entregaram a Pilatos.
Диминяца, преоций чей май де сямэ ау фэкут ындатэ сфат ку бэтрыний, кэртурарий ши тот соборул. Дупэ че ау легат пе Исус, Л-ау дус ши Л-ау дат ын мыниле луй Пилат.
2 Pilatos perguntou-lhe: “Você é o Rei dos Judeus? Ele respondeu: “É o que você diz”.
Пилат Л-а ынтребат: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?” „Да, сунт”, й-а рэспунс Исус.
3 Os padres principais o acusaram de muitas coisas.
Преоций чей май де сямэ Ыл ынвинуяу де мулте лукрурь.
4 Pilatos novamente lhe perguntou: “Você não tem resposta? Veja quantas coisas eles testemunham contra você”!
Пилат Л-а ынтребат дин ноу: „Ну рэспунзь нимик? Уйте де кыте лукрурь Те ынвинуеск ей!”
5 Mas Jesus não deu mais nenhuma resposta, de modo que Pilatos se maravilhou.
Исус н-а май дат ничун рэспунс, лукру каре а мират пе Пилат.
6 Agora na festa, ele costumava liberar para eles um prisioneiro, a quem lhe pedissem.
Ла фиекаре Празник ал Паштелор, Пилат ле слобозя ун ынтемницат, пе каре-л черяу ей.
7 Havia um chamado Barrabás, ligado a seus companheiros insurgentes, homens que na insurreição haviam cometido assassinato.
Ын темницэ ера унул нумит Бараба, ынкис ымпреунэ ку товарэший луй, дин причина унуй омор, пе каре-л сэвыршисерэ ынтр-о рэскоалэ.
8 A multidão, chorando em voz alta, começou a pedir-lhe que fizesse como ele sempre fez por eles.
Нородул с-а суит ши а ынчепут сэ чарэ луй Пилат сэ ле дя че авя обичей сэ ле дя тотдяуна.
9 Pilatos respondeu-lhes, dizendo: “Quereis que eu vos solte o Rei dos Judeus”?
Пилат ле-а рэспунс: „Воиць сэ вэ слобозеск пе Ымпэратул иудеилор?”
10 Pois ele percebeu que por inveja os chefes dos sacerdotes o haviam entregado.
Кэч причепусе кэ преоций чей май де сямэ дин пизмэ Ыл дэдусерэ ын мына луй.
11 Mas os chefes dos sacerdotes agitaram a multidão, para que ele libertasse Barrabás para eles em seu lugar.
Дар преоций чей май де сямэ ау ацыцат нородул сэ чарэ луй Пилат сэ ле слобозяскэ май бине пе Бараба.
12 Pilatos perguntou-lhes novamente: “O que devo então fazer com aquele a quem vocês chamam de Rei dos Judeus”?
Пилат а луат дин ноу кувынтул ши ле-а зис: „Дар че воиць сэ фак ку Ачела пе каре-Л нумиць Ымпэратул иудеилор?”
13 Eles gritaram novamente: “Crucifica-o!”
Ей ау стригат дин ноу: „Рэстигнеште-Л!”
14 Pilatos lhes disse: “Por que, que mal ele fez?” Mas eles gritaram excessivamente: “Crucifica-o!”
„Дар че рэу а фэкут?” ле-а зис Пилат. Ынсэ ей ау ынчепут сэ стриӂе ши май таре: „Рэстигнеште-Л!”
15 Pilatos, desejando agradar à multidão, liberou Barrabás para eles, e entregou Jesus, quando o havia açoitado, para ser crucificado.
Пилат а врут сэ факэ пе плакул нородулуй ши ле-а слобозит пе Бараба, яр пе Исус, дупэ че а пус сэ-Л батэ ку нуеле, Л-а дат сэ фие рэстигнит.
16 Os soldados o levaram dentro da corte, que é o Pretório; e convocaram toda a coorte.
Осташий ау адус пе Исус ын курте, адикэ ын палат, ши ау адунат тоатэ чата осташилор.
17 Eles o vestiram de roxo; e tecendo uma coroa de espinhos, eles a colocaram sobre ele.
Л-ау ымбрэкат ынтр-о хайнэ де пурпурэ, ау ымплетит о кунунэ де спинь ши Й-ау пус-о пе кап.
18 Eles começaram a saudá-lo: “Salve, Rei dos Judeus!
Апой ау ынчепут сэ-Й урезе ши сэ зикэ: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!”
19 Bateram em sua cabeça com uma cana e cuspiram nele, e curvando seus joelhos, fizeram-lhe uma homenagem.
Ши-Л ловяу ын кап ку о трестие, Ыл скуйпау, ынӂенункяу ши И се ынкинау.
20 Quando gozaram dele, tiraram-lhe o manto roxo e colocaram-lhe suas próprias vestes. Eles o levaram a sair para crucificá-lo.
Дупэ че шь-ау бэтут астфел жок де Ел, Л-ау дезбрэкат де хайна де пурпурэ, Л-ау ымбрэкат ын хайнеле Луй ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
21 Eles obrigaram um que passava, vindo do país, Simon de Cirene, o pai de Alexandre e Rufus, a ir com eles para que ele pudesse carregar sua cruz.
Ау силит сэ дукэ кручя луй Исус пе ун трекэтор каре се ынторчя де ла кымп, нумит Симон дин Чирене, татэл луй Александру ши ал луй Руфус.
22 Eles o trouxeram ao lugar chamado Gólgota, que é, sendo interpretado, “O lugar de um crânio”.
Ши ау адус пе Исус ла локул нумит Голгота, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Локул кэпэцыний”.
23 Eles lhe ofereceram vinho misturado com mirra para beber, mas ele não o aceitou.
Й-ау дат сэ бя вин аместекат ку смирнэ, дар Ел ну л-а луат.
24 Crucifying ele, eles dividiram suas roupas entre eles, lançando lotes sobre eles, o que cada um deveria tomar.
Дупэ че Л-ау рэстигнит, Й-ау ымпэрцит хайнеле ынтре ей трэгынд ла сорць, ка сэ штие че сэ я фиекаре.
25 Era a terceira hora quando o crucificaram.
Кынд Л-ау рэстигнит, ера часул ал трейля.
26 A supercrição de sua acusação foi escrita sobre ele: “O REI DOS JUDEUS”.
Дясупра Луй ера скрисэ вина Луй: „Ымпэратул иудеилор”.
27 Com ele crucificaram dois assaltantes, um à sua direita e outro à sua esquerda.
Ымпреунэ ку Ел ау рэстигнит дой тылхарь, унул ла дряпта ши алтул ла стынга Луй.
28 The Foi cumprida a Escritura que diz: “Ele foi contado com transgressores”.
Астфел с-а ымплинит Скриптура, каре зиче: „А фост пус ын нумэрул челор фэрэделеӂе.”
29 Aqueles que passaram por ele blasfemaram, abanando a cabeça e dizendo: “Ha! Vocês que destroem o templo e o constroem em três dias,
Трекэторий ышь бэтяу жок де Ел, дэдяу дин кап ши зичяу: „Уэ! Ту, каре стричь Темплул ши-л зидешть ла лок ын трей зиле,
30 salvem-se, e desçam da cruz”!
мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць ши кобоарэ-Те де пе круче!”
31 Da mesma forma, também os padres principais zombando entre si com os escribas disseram: “Ele salvou os outros”. Ele não pode salvar a si mesmo”.
Тот астфел ши преоций чей май де сямэ, ымпреунэ ку кэртурарий, ышь бэтяу жок де Ел ынтре ей ши зичяу: „Пе алций й-а мынтуит, ши пе Сине Ынсушь ну Се поате мынтуи!
32 Que o Cristo, o Rei de Israel, desça agora da cruz, para que possamos vê-lo e acreditar nele”. Aqueles que foram crucificados com ele também o insultaram.
Христосул, Ымпэратул луй Исраел, сэ Се кобоаре акум де пе круче, ка сэ ведем ши сэ кредем!” Чей рэстигниць ымпреунэ ку Ел, де асеменя, ышь бэтяу жок де Ел.
33 Quando chegou a sexta hora, havia escuridão sobre toda a terra até a nona hora.
Ла часул ал шаселя, с-а фэкут ынтунерик песте тоатэ цара, пынэ ла часул ал ноуэля.
34 Na hora nona Jesus chorou com voz alta, dizendo: “Eloi, Eloi, lama sabachthani...” que é, sendo interpretado, “Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste?
Ши ын часул ал ноуэля, Исус а стригат ку глас таре: „Елой, Елой, Лама Сабактани?”, каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Думнезеул Меу, Думнезеул Меу, пентру че М-ай пэрэсит?”
35 Alguns dos que ficaram parados, ao ouvi-lo, disseram: “Eis que ele está chamando Elijah”.
Уний дин чей че стэтяу аколо, кынд Л-ау аузит, зичяу: „Ятэ, кямэ пе Илие!”
36 Um correu, e enchendo uma esponja cheia de vinagre, colocou-a em uma palheta e deu-lhe para beber, dizendo: “Deixe-o estar”. Vamos ver se Elijah vem para derrubá-lo”.
Ши унул дин ей а алергат де а умплут ун бурете ку оцет, л-а пус ынтр-о трестие ши Й-а дат сэ бя, зикынд: „Лэсаць сэ ведем дакэ ва вени Илие сэ-Л кобоаре де пе круче!”
37 Jesus gritou com voz alta, e desistiu do espírito.
Дар Исус а скос ун стригэт таре ши Шь-а дат духул.
38 O véu do templo foi rasgado em dois, de cima para baixo.
Пердяуа динэунтрул Темплулуй с-а рупт ын доуэ, де сус пынэ жос.
39 Quando o centurião, que estava ao seu lado, viu que ele gritou assim e deu seu último suspiro, ele disse: “Verdadeiramente este homem era o Filho de Deus”!
Суташул, каре ста ын фаца луй Исус, кынд а вэзут кэ Шь-а дат астфел духул, а зис: „Ку адевэрат, Омул ачеста ера Фиул луй Думнезеу!”
40 Também havia mulheres observando de longe, entre as quais Maria Madalena e Maria, a mãe de Tiago o menos e de Joses, e Salomé;
Аколо ерау ши ниште фемей каре привяу де департе. Принтре еле ерау Мария Магдалена, Мария, мама луй Иаков чел мик ши а луй Иосе, ши Саломе,
41 que, quando ele estava na Galiléia, o seguia e o servia; e muitas outras mulheres que o acompanharam até Jerusalém.
каре, пе кынд ера Ел ын Галилея, мерӂяу дупэ Ел ши-Й служяу, ши мулте алте фемей каре се суисерэ ымпреунэ ку Ел ын Иерусалим.
42 Quando chegou a noite, porque era o Dia da Preparação, ou seja, na véspera do sábado,
Кынд с-а ынсерат, фииндкэ ера Зиуа Прегэтирий, адикэ зиуа динаинтя Сабатулуй,
43 veio José de Arimatéia, um proeminente membro do conselho que também estava procurando o Reino de Deus. Ele ousadamente foi até Pilatos, e pediu o corpo de Jesus.
а венит Иосиф дин Ариматея, ун сфетник ку вазэ ал соборулуй, каре ши ел аштепта Ымпэрэция луй Думнезеу. Ел а ындрэзнит сэ се дукэ ла Пилат ка сэ чарэ трупул луй Исус.
44 Pilatos ficou surpreso ao saber que ele já estava morto; e ao convocar o centurião, perguntou-lhe se já estava morto há muito tempo.
Пилат с-а мират кэ мурисе аша де курынд. А кемат пе суташ ши л-а ынтребат дакэ а мурит демулт.
45 Quando soube pelo centurião, ele concedeu o corpo a José.
Дупэ че с-а ынкрединцат де ла суташ кэ а мурит, а дэруит луй Иосиф трупул.
46 Ele comprou um pano de linho, e o levou para baixo, feriu-o no pano de linho e o colocou em um túmulo que havia sido cortado de uma rocha. Ele rolou uma pedra contra a porta do túmulo.
Ши Иосиф а кумпэрат о пынзэ субцире де ин, а дат жос пе Исус де пе круче, Л-а ынфэшурат ын пынза де ин ши Л-а пус ынтр-ун мормынт сэпат ын стынкэ. Апой а прэвэлит о пятрэ ла уша мормынтулуй.
47 Maria Madalena e Maria, a mãe de Joses, viram onde ele foi deitado.
Мария Магдалена ши Мария мама луй Иосе се уйтау унде-Л пуняу.
