Lucas 19
1 Ele entrou e estava de passagem por Jericó.
यीशु यरीहो शेहर ला होईकरी जा दा था।
2 Havia um homem chamado Zacchaeus. Ele era um coletor chefe de impostos e era rico.
कने दिखा, जक्कई नाऐ दा इक माणु था जड़ा चुंगी लेणेबालयां दा सरदार कने अमीर था।
3 Ele estava tentando ver quem era Jesus, e não podia por causa da multidão, porque era baixo.
सै यीशुऐ जो दिखणा चांदा था की सै कुण दिया है? पर भिड़ा दिया बजा ने सै दिखी नी सका दा था। क्योंकि सै छोटे कदे दा माणु था।
4 Ele correu na frente e subiu em um sicômoro para vê-lo, pois ele ia passar por ali.
तालू सै उसयो दिखणे तांई अग्गे दोड़ी करी इक गूलर दे रुखे पर चढ़ी गिया, क्योंकि यीशु उसी रस्ते ला जाणे बाला था।
5 Quando Jesus chegou ao lugar, olhou para cima e o viu, e lhe disse: “Zaqueu, apressa-te e desce, pois hoje devo ficar em tua casa”.
जालू यीशु उसा जगा पर पुज्जा जिथू जक्कई था, तां यीशुऐ उपरे पासे दिखीकरी बोलया, हे जक्कई, झट उतरी आ; क्योंकि अज मिंजो तेरे घरे रेंणा जरूरी है।
6 Ele se apressou, desceu e o recebeu alegremente.
सै झट रुखे ला उतरया कने यीशुऐ जो खुशिया ने अपणे घरे जो लेई गिया, कने खुशिया सोगी उदा स्वागत किता।
7 Quando o viram, todos murmuraram, dizendo: “Ele entrou para alojar-se com um homem que é pecador”.
ऐ दिखीकरी सारे लोक बुड़बड़ाणा लग्गे, “की सै तां इक पापी माणुऐ दे घरे चली गिया है।”
8 Zaqueu levantou-se e disse ao Senhor: “Eis que, Senhor, metade dos meus bens eu dou aos pobres. Se exiji algo injustamente de alguém, restituo quatro vezes mais”.
जक्कई खाणे दे बकते खड़ोई करी यीशु ने बोलणा लग्गा, “प्रभु जी, दिख मिंजो बाल जड़ा कुछ है सै गरीबां जो दिन्दा है, कने अगर मैं लोकां ला चुंगी लेणे च बेईमानी कितियो है तां उसयो चार गुणा बापस करी दिन्दा है।”
9 Jesus lhe disse: “Hoje, a salvação chegou a esta casa, porque ele também é um filho de Abraão.
तालू यीशुऐ उसला बोलया, अज इसी घरे दे लोकां बिच उद्धार आया है, क्योंकि ऐ भी अब्राहमे दा बंशज है।
10 Pois o Filho do Homem veio em busca e para salvar o que estava perdido”.
“क्योंकि मैं, माणुऐ दा पुत्र गवाचयां जो तोपणा कने उना जो अनन्त सजा ला बचाणे तांई आया है।”
11 Quando ouviram estas coisas, ele continuou e contou uma parábola, porque estava perto de Jerusalém, e supunham que o Reino de Deus seria revelado imediatamente.
जालू लोक ऐ गल्लां सुंणा दे थे तां यीशुऐ उना जो इक कहाणी सुणाई, इस तांई की सै यरूशलेम शेहरे दे नेड़े था, कने लोकां जो लगया की परमेश्वरे दा राज्य बस हुण ओणे बाला है।
12 Ele disse, portanto, “Um certo nobre foi a um país distante para receber para si um reino e retornar”.
यीशुऐ बोलया, इक अमीर माणु दुर देशे जो चलया ताकि राजपद पाई करी बापस आई जा।
13 Ele chamou dez servos seus e lhes deu dez moedas de mina, e lhes disse: “Façam negócios até eu chegar”.
कने उनी अपणे दस सेवकां जो दस मुहरां दितियां, कने उना ने बोलया, मेरे बापस ओणे दीकर लेण देण करनयो।
14 Mas seus cidadãos o odiavam e mandaram um enviado atrás dele, dizendo: 'Não queremos que este homem reine sobre nós'.
पर उदे शेहरे बाले उसला बैर रखदे थे, उदे पिच्छे संदेश देणेबाले दूतां ने बोली भेजया, की असां नी चांदे न की ऐ सांझो पर राज करे।
15 “Quando ele voltou, tendo recebido o reino, ordenou que estes servos, a quem havia dado o dinheiro, fossem chamados a ele, para que ele soubesse o que eles haviam ganho com a condução dos negócios.
जालू सै राजपद लेईकरी बापस आया, तां इयां होया की उनी अपणे सेवकां जो जिना जो मुहरां दितियां थियां, अपणे बाल सदया ताकि पता लग्गे की लेणे देणे ने उना क्या-क्या कमाया है।
16 O primeiro veio antes dele, dizendo: 'Senhor, sua mina fez mais dez minas'.
तालू पेहले आई करी बोलया, हे मालिक तेरियां मुहरां ने मैं दस होर मुहरां कमाईया न।
17 “Ele disse a ele: 'Muito bem, seu bom servo! Porque você foi encontrado fiel com muito pouco, terá autoridade sobre dez cidades”.
उनी उसला बोलया, उत्तम सेवक, बड़ा खरा किता, तू बड़े ही थोड़े च भरोसे बाला निकलया हुणे ला तू दसां नगरां दा अधिकारी।
18 “O segundo veio, dizendo: 'Sua mina, Senhor, fez cinco minas'.
दुज्जे आई करी बोलया, हे मालिक तेरिया मुहरां ने मैं पंज होर मुहरां कमाईया न।
19 “Então ele lhe disse: 'E você deve ter mais de cinco cidades'.
उनी उसला बोलया, जा तू भी पंजा नगरां दा अधिकारी।
20 Veio outro, dizendo: 'Senhor, eis aqui sua mina, que eu guardei em um lenço,
कने तिजे आई करी बोलया, हे मालिक दिख, तेरी मोहर ऐ है, जिसा जो मैं गमछे च बनी करी रखया था।
21 pois eu o temia, porque você é um homem exigente'. Tu pegas o que não deitaste e colhes o que não semeaste”.
क्योंकि मैं तिजो ला डरदा था, क्योंकि तू बड़ा सकत माणु है: जड़ा तू नी रखया होंदा उसयो तू चुकी लेंदा, कने जड़ा तू नी राया है, उसयो तू बडदा है।
22 “Ele lhe disse: 'Da tua própria boca eu te julgarei, seu servo malvado! Você sabia que eu sou um homem exigente, pegando aquilo que eu não deitei e colhendo aquilo que eu não semeei”.
उनी उसला बोलया, हे निकम्मे सेवक, मैं तेरियां ही गल्लां ने तिजो दोषी बणादा है: तू मिंजो जाणदा था की मैं सकत माणु है, जड़ा मैं नी रखदा है उसयो चुकी लेंदा है, कने जड़ा मैं नी राया उसयो बडी लेंदा है?
23 Então por que você não depositou meu dinheiro no banco, e na minha vinda, eu poderia ter ganho juros sobre ele”.
तां तू मेरे पैसे बयाजे पर महाजना बाल कनी रखी दिते, इयां करदा तां मैं आई करी बयाजे समेत लेई लेंदा।
24 Ele disse àqueles que ficaram parados: 'Tire a mina dele e dê a ele que tem as dez minas'.
कने जड़े लोक उदे बखे खड़ोतयो थे, मालिके उना ने बोलया, इसला मुहरां जो लेई लिया, कने जिसदे बाल दस मुहरां न उसयो देई दिया।
25 “Disseram-lhe: 'Senhor, ele tem dez minas'!
उना मालिके ने बोलया, हे मालिक, उस बाल दस मुहरां तां हेन।
26 'Pois eu vos digo que a todos os que têm, será dado mais; mas daquele que não tem, até mesmo o que ele tem lhe será tirado'.
मालिके उना जो बोलया, “जिना बाल समझणे दी इच्छा है जड़ा परमेश्वर सिखांदा है, उसयो परमेश्वरे होर समझ देणी, पर जड़ा समझणे दी इच्छा नी रखदा, की मैं क्या सिखादां, तां थोड़ा जड़ा उसयो समझ आया से भी उसला लेई लेणा।”
27 Mas trazei aqui aqueles meus inimigos que não queriam que eu reinasse sobre eles, e matai-os diante de mim”.
“पर मेरे उना बैरियां जो जड़े नी चांदे थे की मैं उना दा राजा बणा, उना जो मेरे सामणे लेई ओआ कने मारी दिया।”
28 Having disse estas coisas, ele prosseguiu, subindo para Jerusalém.
ऐ गल्लां बोली करी यीशु अपणे चेलयां सोगी यरूशलेम शेहरे दे पासे उना दे अग्गे-अग्गे चलया।
29 Quando chegou perto de Betfagé e Bethany, na montanha que se chama Olivet, ele enviou dois de seus discípulos,
कने सै जालू जैतून रुखां दे पाहड़े पर बैतफगे कने बैतनिय्याह ग्रांऐ दे बखे पुज्जा, तां उनी अपणे दों चेलयां जो ऐ बोली करी भेजया,
30 dizendo: “Vá para a aldeia do outro lado, na qual, ao entrar, encontrará um potro amarrado, no qual nenhum homem jamais se sentou. Desamarre-o e traga-o.
सामणे दे ग्रां च जा, कने ओथु पुजदे ही तुहांजो इक गधिया दा बच्चा बन्नया मिलणा है, उदे उपर हिली कोई नी बैठया था, सै खुंडे च बन्नया होणा उसयो खोली करी लेई ओआ।
31 Se alguém lhe perguntar: “Por que você o desamarra?”, diga a ele: “O Senhor precisa dele”.
“कने अगर कोई तुहांजो ला पुच्छे, की कजो खोला दे न, तां ऐ बोली देणा, कि प्रभु जो इसदी जरूरत है।”
32 Aqueles que foram enviados foram embora e encontraram coisas exatamente como ele lhes havia dito.
जड़े चेले भेजयो थे, उना जाई करी सियुदा ही दिखया, जियां यीशुऐ बोलया था।
33 Como eles estavam desamarrando o potro, seus donos lhes disseram: “Por que você está desamarrando o potro?
जालू सै गधे दे बच्चे जो खोला दे थे, तां उदे मालिके उना ला पुछया, “इसयो कजो खोला दे न?”
34 Eles disseram: “O Senhor precisa disso”.
उना बोलया, “प्रभु जो इसदी जरूरत है।”
35 Então eles o trouxeram a Jesus. Eles jogaram suas capas sobre o potro e sentaram Jesus sobre eles.
सै उसयो यीशुऐ बाल लेई आये कने अपणे कपड़े उदे उपर पाई दिते कने यीशु उस पर बैठी गिया।
36 Enquanto ele ia, eles espalhavam seus mantos na estrada.
जालू यीशु गधे पर बेईकरी जा दा था, तां मतयां लोकां अपणे कपड़े रस्ते च बछाई दिते।
37 Ao se aproximar, na descida do Monte das Oliveiras, toda a multidão dos discípulos começou a se alegrar e a louvar a Deus com voz alta por todas as obras poderosas que tinham visto,
यरूशलेम शेहरे जांदे बेले जालू यीशु जैतून रुखां दे पाहड़े दिया उतराईया च पुज्जा, तां चेलयां दी सारी मंडली उना सारे अनोखे कम्मा दिया बजा ने जड़े उना दिखयो थे, खुश होईकरी जोरे ने सारे परमेश्वरे दी स्तुति करणा लग्गे:
38 dizendo: “Bendito seja o Rei que vem em nome do Senhor! Paz no céu, e glória nas alturas”!
“धन्य हो सै राजा, जड़ा प्रभु दे नाऐ ने ओंदा है। स्वर्गे च शांति कने अम्बरे च महिमा हो।”
39 Alguns dos fariseus da multidão lhe disseram: “Mestre, repreenda seus discípulos”!
तालू भिड़ा चे कितणे ही फरीसी उसयो बोलणा लग्गे, “गुरू जी, अपणे चेलयां जो ऐ गल्लां बोलणे तांई डांट।”
40 Ele lhes respondeu: “Eu lhes digo que se estas fossem silenciosas, as pedras gritariam”.
यीशुऐ जबाब दिता, “मैं तुसां ने बोलदा है, अगर ऐ लोक चुप रे, तां पथरां बोली पोंणा है।”
41 Quando ele se aproximou, viu a cidade e chorou sobre ela,
जालू यीशु यरूशलेम शेहरे बखे आया तां उस शेहरे जो दिखीकरी रोया।
42 dizendo: “Se você, até você, tivesse conhecido hoje as coisas que pertencem à sua paz! Mas agora, elas estão escondidas de seus olhos.
कने बोलया, की तेरे तांई कितणा भला होंदा, कि तू, इस रोजे तू परमेश्वरे दिया शांतिया दियां गल्लां समझदा जड़ियां तिजो शान्ति दिन्दियां, पर हुण सै तेरिया नजरा ला लुक्की गियां न।
43 Pois os dias virão sobre você quando seus inimigos vomitarão uma barricada contra você, o cercarão, o cercarão de todos os lados,
“क्योंकि सै दिन तिजो पर ओणे न जालू तेरे दुशमणा हर तरफा ला शेहर पर हमला करणा है, कने चारो पासे ला तुहांजो दबाई देणा है।
44 e o atirarão e seus filhos dentro de você para o chão. Eles não deixarão em você uma pedra sobre outra, porque você não sabia a hora de sua visitação”.
तेरे दुशमणा पूरी तराह ने शेहरे जो खत्म करी देणा कने तेरे सारे लोकां जो मारी देणा, कने तिजो च पथरे पर पथर भी नी छडणा है; क्योंकि तू सै मोका नी पछेणया जालू परमेश्वर तिजो बचाणे तांई आया था।”
45 Ele entrou no templo e começou a expulsar aqueles que nele compravam e vendiam,
तालू सै मंदरे च जाई करी बेचणे बालयां जो बाहर कडणा लग्गा।
46 dizendo-lhes: “Está escrito: 'Minha casa é uma casa de oração', mas vocês fizeram dela um 'covil de ladrões'”!
कने यीशुऐ उना जो बोलया, पबित्र शास्त्र च लिखया है की, मेरा घर प्राथना दा घर होणा, पर तुसां तां इसयो डाकुआं ला भरुईयो गुफा सांई बणाई दितया है।
47 Ele ensinava diariamente no templo, mas os principais sacerdotes, os escribas e os principais homens entre o povo procuravam destruí-lo.
कने सै हर रोज मंदरे च उपदेश दिन्दा था: कने बड्डे याजक कने यहूदी व्यवस्था जो सिखाणे बालयां कने बड्डे लोक उसयो मारणे दा मोका तोपदे रेंदे थे।
48 Eles não conseguiram encontrar o que poderiam fazer, pois todo o povo se agarrou a cada palavra que ele disse.
पर कोई तरिका नी तोपी सके; की ऐ कियां करणा, क्योंकि सारे लोक उसयो बड्डे चाऐ ने सुणदे थे।
