< Levítico 17 >

1 Yahweh falou a Moisés, dizendo:
Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2 “Fale a Arão, e a seus filhos, e a todos os filhos de Israel, e diga a eles: 'Isto é o que Yahweh ordenou':
Mów do Aarona i do synów jego, i do wszystkich synów Izraelskich, a powiedz im: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc:
3 Qualquer homem da casa de Israel que mate um touro, ou cordeiro, ou cabra no acampamento, ou que o mate fora do acampamento,
Ktobykolwiek z domu Izraelskiego zabił wołu, albo owcę, albo kozę w obozie, albo kto by zabił za obozem,
4 e não o tenha levado à porta da Tenda da Reunião para oferecê-lo como oferta a Javé perante o tabernáculo de Javé: o sangue será imputado a esse homem. Ele derramou sangue. Aquele homem será cortado do meio de seu povo.
A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby tego, aby ofiarował ofiarę Panu, przed przybytkiem Pańskim, krwi winien będzie on mąż, krew przelał; przetoż wytracony będzie on mąż z pośrodku ludu swego.
5 Isto é para que os filhos de Israel possam trazer seus sacrifícios, que sacrificam em campo aberto, para que os levem a Iavé, à porta da Tenda da Reunião, ao sacerdote, e os sacrifiquem por sacrifícios de ofertas de paz a Iavé.
Synowie tedy Izraelscy przywiodą ofiary swoje, które zabijali na polu; przywiodą je Panu do drzwi namiotu zgromadzenia, do kapłana; a tak niechaj sprawują ofiary spokojne Panu.
6 O sacerdote aspergirá o sangue no altar de Iavé, na porta da Tenda da Reunião, e queimará a gordura para um aroma agradável a Iavé.
I wyleje kapłan krew na ołtarz Pański u drzwi namiotu zgromadzenia, a spali tłustość ku wdzięcznej wonności Panu.
7 Eles não sacrificarão mais seus sacrifícios aos ídolos da cabra, depois dos quais se farão de prostituta. Isto será um estatuto para eles para sempre ao longo de suas gerações”.
I nie będą ofiarować więcej ofiar swych dyjabłom, z którymi cudzołożyli; ta ustawa wieczna będzie im w narodziech ich.
8 “Dir-lhes-eis: “Qualquer homem da casa de Israel, ou dos estrangeiros que vivem como estrangeiros entre eles, que oferece um holocausto ou sacrifício,
Nadto im jeszcze powiedz: Jeźliby kto z domu Izraelskiego, albo z przychodniów między wami mieszkających chciał ofiarować ofiarę całopalenia, albo inszą ofiarę,
9 e não o traz à porta da Tenda da Reunião para sacrificá-lo a Javé, esse homem será cortado de seu povo”.
A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby jej, aby ją ofiarował Panu, wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.
10 “'Qualquer homem da casa de Israel, ou dos estrangeiros que vivem como estrangeiros entre eles, que come qualquer tipo de sangue, eu colocarei meu rosto contra aquela alma que come sangue, e o cortarei do meio de seu povo.
A ktobykolwiek z domu Izraelskiego, albo z przychodniów którzy by gośćmi byli między nimi, jadł krew jaką, postawię rozgniewaną twarz swą przeciwko człowiekowi krew jedzącemu, i wygładzę go z pośrodku ludu jego.
11 Pois a vida da carne está no sangue. Eu vos dei no altar para fazer expiação por vossas almas; pois é o sangue que faz expiação em razão da vida.
Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.
12 Portanto, eu disse aos filhos de Israel: “Nenhuma pessoa entre vós pode comer sangue, nem nenhum estrangeiro que vive como estrangeiro entre vós pode comer sangue”.
Dla tegoż powiedziałem synom Izraelskim: Żaden między wami nie będzie jadał krwi; ani przychodzień, który gościem jest między wami, nie będzie jadał krwi.
13 “'Seja qual for o homem dos filhos de Israel, ou dos estranhos que vivem como estrangeiros entre eles, que leva em caça qualquer animal ou ave que possa ser comido, ele derramará seu sangue, e o cobrirá com pó.
I ktobykolwiek z synów Izraelskich, albo z przychodniów, którzy są gośćmi między wami, goniąc ułowił jakie zwierzę albo ptaka, co się godzi jeść, tedy krew z niego wypuści, i zasypie ją piaskiem.
14 Pois, quanto à vida de toda carne, seu sangue está com sua vida. Por isso eu disse aos filhos de Israel: “Não comereis o sangue de qualquer tipo de carne; pois a vida de toda carne é o seu sangue”. Quem quer que a comer será cortado”.
Bo dusza każdego ciała jest krew jego, która jest miasto duszy jego; przetożem powiedział synom Izraelskim: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie; bo dusza wszelkiego ciała jest krew jego; kto by ją kolwiek jadł, wytracony będzie.
15 “'Toda pessoa que come o que morre de si mesma, ou o que é rasgado por animais, seja nativa ou estrangeira, deve lavar suas roupas, banhar-se em água, e ficar impura até a noite. Então, ele deve estar limpo.
Jeźliby też kto jadł co zdechłego, albo od zwierza rozszarpanego, tak w domu zrodzony, jako przychodzień, tedy upierze szaty swoje i omyje się wodą, a nieczystym będzie aż do wieczora; potem czysty będzie.
16 Mas se ele não as lavar, ou não banhar sua carne, então suportará sua iniqüidade'”.
Ale jeźliby nie uprał szat swoich, a ciała swego nie omył, poniesie nieprawość swoję.

< Levítico 17 >