Lamentações de Jeremias 5
1 Lembre-se, Yahweh, do que nos aconteceu. Veja, e veja nossa reprovação.
Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
2 Our a herança foi entregue a estranhos, nossas casas para alienígenas.
Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
3 We são órfãos e sem pai. Nossas mães são como viúvas.
Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
4 We deve pagar pela água para beber. Nossa madeira é vendida para nós.
Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
5 Nossos perseguidores estão em nossos pescoços. Estamos cansados, e não temos descanso.
Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
6 We deram nossas mãos aos egípcios, e aos assírios, para ficar satisfeitos com o pão.
Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
7 Nossos pais pecaram, e não são mais. Nós suportamos suas iniqüidades.
Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
8 Os serventes dominam sobre nós. Não há ninguém para nos livrar de suas mãos.
Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
9 Nós recebemos nosso pão em perigo de vida, por causa da espada no deserto.
Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
10 Nossa pele é preta como um forno, por causa do calor abrasador da fome.
Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
11 They arrebatou as mulheres em Zion, as virgens nas cidades de Judá.
La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
12 Os príncipes foram pendurados pelas mãos. Os rostos dos mais velhos não foram homenageados.
La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
13 Os jovens carregam pedras de moinho. As crianças tropeçaram sob cargas de madeira.
La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
14 Os anciãos deixaram o portal, e os jovens de sua música.
La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
15 A alegria de nosso coração cessou. Nossa dança se transforma em luto.
Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
16 A coroa caiu de nossa cabeça. Ai de nós, pois pecamos!
Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
17 Para isso, nosso coração está fraco. Para estas coisas, nossos olhos estão baixos:
Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
18 para a montanha de Sião, que está desolada. As raposas caminham sobre ela.
Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
19 Você, Yahweh, permanece para sempre. Seu trono é de geração em geração.
Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
20 Por que você nos esquece para sempre? e nos abandona por tanto tempo?
Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
21 Volte-nos para si mesmo, Yahweh, e nós seremos voltados. Renovar nossos dias de antigamente.
Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
22 Mas você nos rejeitou totalmente. Você está muito zangado contra nós.
Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
