Lamentações de Jeremias 5
1 Lembre-se, Yahweh, do que nos aconteceu. Veja, e veja nossa reprovação.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Our a herança foi entregue a estranhos, nossas casas para alienígenas.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 We são órfãos e sem pai. Nossas mães são como viúvas.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 We deve pagar pela água para beber. Nossa madeira é vendida para nós.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Nossos perseguidores estão em nossos pescoços. Estamos cansados, e não temos descanso.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 We deram nossas mãos aos egípcios, e aos assírios, para ficar satisfeitos com o pão.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Nossos pais pecaram, e não são mais. Nós suportamos suas iniqüidades.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Os serventes dominam sobre nós. Não há ninguém para nos livrar de suas mãos.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Nós recebemos nosso pão em perigo de vida, por causa da espada no deserto.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Nossa pele é preta como um forno, por causa do calor abrasador da fome.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 They arrebatou as mulheres em Zion, as virgens nas cidades de Judá.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Os príncipes foram pendurados pelas mãos. Os rostos dos mais velhos não foram homenageados.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Os jovens carregam pedras de moinho. As crianças tropeçaram sob cargas de madeira.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Os anciãos deixaram o portal, e os jovens de sua música.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 A alegria de nosso coração cessou. Nossa dança se transforma em luto.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 A coroa caiu de nossa cabeça. Ai de nós, pois pecamos!
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Para isso, nosso coração está fraco. Para estas coisas, nossos olhos estão baixos:
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 para a montanha de Sião, que está desolada. As raposas caminham sobre ela.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Você, Yahweh, permanece para sempre. Seu trono é de geração em geração.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Por que você nos esquece para sempre? e nos abandona por tanto tempo?
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Volte-nos para si mesmo, Yahweh, e nós seremos voltados. Renovar nossos dias de antigamente.
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Mas você nos rejeitou totalmente. Você está muito zangado contra nós.
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
