Lamentações de Jeremias 5
1 Lembre-se, Yahweh, do que nos aconteceu. Veja, e veja nossa reprovação.
Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
2 Our a herança foi entregue a estranhos, nossas casas para alienígenas.
Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
3 We são órfãos e sem pai. Nossas mães são como viúvas.
Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
4 We deve pagar pela água para beber. Nossa madeira é vendida para nós.
Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
5 Nossos perseguidores estão em nossos pescoços. Estamos cansados, e não temos descanso.
Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
6 We deram nossas mãos aos egípcios, e aos assírios, para ficar satisfeitos com o pão.
Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
7 Nossos pais pecaram, e não são mais. Nós suportamos suas iniqüidades.
Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
8 Os serventes dominam sobre nós. Não há ninguém para nos livrar de suas mãos.
Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
9 Nós recebemos nosso pão em perigo de vida, por causa da espada no deserto.
Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
10 Nossa pele é preta como um forno, por causa do calor abrasador da fome.
Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
11 They arrebatou as mulheres em Zion, as virgens nas cidades de Judá.
Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
12 Os príncipes foram pendurados pelas mãos. Os rostos dos mais velhos não foram homenageados.
Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
13 Os jovens carregam pedras de moinho. As crianças tropeçaram sob cargas de madeira.
Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
14 Os anciãos deixaram o portal, e os jovens de sua música.
Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
15 A alegria de nosso coração cessou. Nossa dança se transforma em luto.
Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
16 A coroa caiu de nossa cabeça. Ai de nós, pois pecamos!
Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
17 Para isso, nosso coração está fraco. Para estas coisas, nossos olhos estão baixos:
Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
18 para a montanha de Sião, que está desolada. As raposas caminham sobre ela.
Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
19 Você, Yahweh, permanece para sempre. Seu trono é de geração em geração.
Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
20 Por que você nos esquece para sempre? e nos abandona por tanto tempo?
Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
21 Volte-nos para si mesmo, Yahweh, e nós seremos voltados. Renovar nossos dias de antigamente.
Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
22 Mas você nos rejeitou totalmente. Você está muito zangado contra nós.
Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
