< Josué 2 >

1 Joshua, filho de Freira, enviou secretamente dois homens de Shittim como espiões, dizendo: “Vá, veja a terra, incluindo Jericó”. Eles foram e entraram na casa de uma prostituta cujo nome era Rahab, e dormiram lá.
Afei, Yosua somaa akwansrafoɔ baanu wɔ kɔkoam firii Israelfoɔ atenaeɛ a ɛwɔ Sitim. Ɔka kyerɛɛ wɔn sɛ, “Monkɔsra asase a ɛda Yordan agya no, ne titire ne deɛ atwa Yeriko ho ahyia no.” Enti, mmarima baanu no sii mu kɔduruu odwamanfoɔ bi a ne din de Rahab fie na wɔtenaa hɔ anadwo no.
2 Foi dito ao rei de Jericó: “Eis que homens dos filhos de Israel vieram aqui esta noite para espionar a terra”. O rei de
Obi kɔka kyerɛɛ Yerikohene sɛ, “Anadwo yi ara, Israelfoɔ no bi aba ha a wɔrebɛsra asase yi.”
3 Jericho enviou a Rahab, dizendo: “Tragam para fora os homens que vieram até você, que entraram em sua casa; pois eles vieram para espionar toda a terra”.
Enti Yerikohene soma kɔɔ Rahab nkyɛn kɔka kyerɛɛ no sɛ, “Fa mmarima a wɔabɛsoɛ wo no ma yɛn. Wɔyɛ akwansrafoɔ a wɔrebɛsra yɛn asase yi ahwehwɛ ɛkwan a wɔbɛfa so ato ahyɛ yɛn so.”
4 A mulher pegou os dois homens e os escondeu. Então ela disse: “Sim, os homens vieram até mim, mas eu não sabia de onde eles vinham.
Rahab a na ɔde mmarima baanu no asie no buaa sɛ, “Mmarima no baa me ha deɛ, nanso mennim baabi a wɔfiri baeɛ.
5 Por volta da hora do fechamento do portão, quando estava escuro, os homens saíram. Para onde os homens foram, eu não sei. Persegui-os rapidamente. Você pode apanhá-los”.
Adeɛ reyɛ asa a wɔrebɛtoto kuropɔn no apono mu no na wɔkɔeɛ, nso manhunu baabi a wɔfaeɛ. Sɛ moyɛ ntɛm ti wɔn a, ebia, mobɛto wɔn.”
6 Mas ela os havia levado para o telhado e os escondeu sob as hastes de linho que ela havia colocado em ordem no telhado.
(Nanso, na ɔde wɔn akɔhyɛ ɛdan atifi, akɔhinta ɔkyɛnkyɛn a waboa ano akuakuo ase.)
7 Os homens os perseguiram no caminho para os vaus do rio Jordão. Assim que aqueles que os perseguiam tinham saído, fecharam o portão.
Enti, ɔhene asomafoɔ no sii mu sɛ wɔrekɔhwehwɛ akwansrafoɔ no wɔ ɛkwan a ɛkɔ Asubɔnten Yordan atwareeɛ hɔ. Asomafoɔ no firii hɔ ara pɛ na wɔtotoo kuropɔn no apono mu.
8 Antes de se deitarem, ela subiu até eles no telhado.
Ansa na akwansrafoɔ no rebɛda anadwo no, Rahab kɔɔ ɛdan no atifi ne wɔn kɔkasaeɛ sɛ,
9 Ela disse aos homens: “Eu sei que Javé lhes deu a terra, e que o medo de vocês caiu sobre nós, e que todos os habitantes da terra se derretem diante de vocês.
“Menim sɛ Awurade de saa asase yi ama mo. Yɛn nyinaa suro mo. Yɛn mu biara abɔ huboa.
10 Pois ouvimos como Javé secou as águas do Mar Vermelho antes de ti, quando saíste do Egito; e o que fizeste aos dois reis dos amorreus, que estavam além do Jordão, a Sihon e a Og, que destruíste completamente.
Yɛate sɛdeɛ Awurade maa Ɛpo Kɔkɔɔ no weeɛ ma monyaa ɛkwan faa mu ɛberɛ a mofirii Misraim no. Na yɛnim sɛdeɛ moyɛɛ Sihon ne Og a na wɔyɛ Amorifoɔ ahemfo wɔ Asubɔnten Yordan apueeɛ fam no ne sɛdeɛ mosɛee wɔn nkurɔfoɔ pasaa no.
11 Assim que ouvimos isso, nossos corações derreteram, e não havia mais espírito em nenhum homem, por tua causa: para Javé teu Deus, ele é Deus no céu acima, e na terra abaixo.
Ɛnyɛ nwanwa sɛ yɛn akoma atu na yɛabɔ huboa. Obiara nni akokoɔduru a sɛ ɔte nsɛm a ɛte sei a, ɔbɛko. Na Awurade, mo Onyankopɔn no, ne otumfoɔ Onyankopɔn a ɔwɔ sorosoro ne asase ase.
12 Agora, portanto, por favor, jure-me por Javé, já que lidei gentilmente com você, que você também lidará gentilmente com a casa de meu pai e me dará um sinal verdadeiro;
“Enti momfa Awurade nka ntam nkyerɛ me sɛ, ɛsiane sɛ maboa mo enti, mobɛyɛ me ne mʼabusuafoɔ adom. Momfa biribi nsi mo bɔhyɛ so sɛ,
13 e que salvará vivo meu pai, minha mãe, meus irmãos e minhas irmãs, e tudo o que eles têm, e livrará nossas vidas da morte”.
moko fa Yeriko a, morenkum me ne mʼagya ne me maame, me nuammarima ne nuammaa ne wɔn mʼabusuafoɔ nyinaa.”
14 Os homens lhe disseram: “Nossa vida pela sua, se você não falar sobre este nosso negócio; e será, quando Yahweh nos der a terra, que negociaremos amavelmente e verdadeiramente com você”.
Mmarima no penee so kaa sɛ, “Yɛde yɛn nkwa si yɛn bɔhyɛ so. Sɛ woanyi yɛn amma na sɛ Awurade de asase no ma yɛn a, yɛbɛdi yɛn bɔhyɛ so.”
15 Depois ela os deixou cair por um cordão através da janela; pois sua casa ficava do lado da parede, e ela vivia na parede.
Esiane sɛ wɔsii Rahab fie sii kuro no ɔfasuo so enti, ɔde ahoma sianee wɔn faa mpomma mu ma wɔsii fam.
16 Ela lhes disse: “Vão para a montanha, para que os perseguidores não os encontrem. Escondam-se lá três dias, até que os perseguidores tenham voltado. Depois, vocês podem seguir seu caminho”.
Afei ɔka kyerɛɛ wɔn sɛ, “Monnwane mfa bepɔ so ɔman no so. Momfa mo ho nsie nnansa kɔsi sɛ atifoɔ no a wɔrehwehwɛ mo no bɛsane wɔn akyi ansa na moakɔ mo kwan.”
17 Os homens lhe disseram: “Seremos inocentes deste seu juramento, que você nos fez jurar.
Ansa na mmarima no bɛkɔ no, wɔka kyerɛɛ no sɛ, “Yɛbɛbɔ mo nkwa ho ban
18 Eis que, quando entrarmos na terra, amarre esta linha de fio escarlate na janela que você costumava nos decepcionar. Junte a si mesmo na casa seu pai, sua mãe, seus irmãos e toda a casa de seu pai.
na mmom, gya ahoma kɔkɔɔ a ɛsɛn wo mpomma ano no na ma wʼabusuafoɔ a ɛyɛ wʼagya, wo maame, wo nuammarima ne wɔn mmusuafoɔ nyinaa mmɛhyɛ efie no mu a wɔnnkɔ baabiara.
19 Será que quem sair das portas de sua casa para a rua, seu sangue estará sobre sua cabeça, e nós estaremos sem culpa. Quem quer que esteja com você na casa, seu sangue estará sobre a nossa cabeça, se alguma mão estiver sobre ele.
Sɛ wɔpue si abɔntene a, wɔbɛkum wɔn nyinaa na obi rentumi mmɔ yɛn soboɔ sɛ yɛabu yɛn ntam so. Na yɛka ntam sɛ, obiara a ɔhyɛ efie yi mu no, wɔrenkum no. Obiara nso rentene ne nsa wɔ wɔn so.
20 Mas se você falar sobre este nosso negócio, então seremos inocentes do seu juramento que você nos fez jurar”.
Na sɛ wodi yɛn hwammɔ deɛ a, ntam yi renkyekyere yɛn wɔ ɛkwan biara so.”
21 Ela disse: “Que seja como você disse”. Ela os mandou embora, e eles partiram. Então ela amarrou a linha escarlate na janela.
Ɔbaa no buaa sɛ, “Mepene mo nhyehyɛeɛ no nyinaa so.” Ɔgyaa wɔn ɛkwan wɔ ɛberɛ a ahoma kɔkɔɔ no sɛne efie no mpomma no ano.
22 Eles foram e vieram para a montanha, e lá permaneceram três dias, até que os perseguidores tivessem voltado. Os perseguidores os procuraram ao longo de todo o caminho, mas não os encontraram.
Akwansrafoɔ no kɔɔ bepɔ asase no so kɔtenaa hɔ nnansa. Atifoɔ no hwehwɛɛ ɛkwan no so baabiara, sane kɔɔ wɔn kurom a wɔanhunu akwansrafoɔ no wɔ baabiara.
23 Então os dois homens retornaram, desceram da montanha, atravessaram o rio e vieram para Josué, o filho de Freira. Contaram-lhe tudo o que havia acontecido com eles.
Afei akwansrafoɔ baanu no siane firii bepɔ asase no so twaa Asubɔnten Yordan bɛkaa nsɛm a ɛtoo wɔn nyinaa kyerɛɛ Yosua.
24 Eles disseram a Josué: “Verdadeiramente Yahweh entregou toda a terra em nossas mãos”. Além disso, todos os habitantes da terra se derretem diante de nós”.
Wɔkaa sɛ, “Ampa ara Awurade de asase no nyinaa bɛma yɛn, ɛfiri sɛ, yɛn ho hu atɔ nnipa a wɔwɔ asase no so nyinaa so.”

< Josué 2 >