< Josué 11 >

1 Quando Jabin, rei de Hazor, soube disso, enviou a Jobab rei de Madon, ao rei de Shimron, ao rei de Achshaph,
Naho nahajanjiñe izay t’Iabene mpan­jaka’ i Katsore le nampi­sangitrife’e t’ Iobabe, mpanjaka’i Madone, naho i mpanjaka’ i Simroney, naho i mpanjaka’ i Aksafey,
2 e aos reis que estavam ao norte, no país das colinas, no Arabah ao sul de Chinneroth, na planície, e nas alturas de Dor no oeste,
naho o mpanjaka avara’ o vohibohitseo naho o e Ara­bà atimo’ i Kinerote naho an-tane Dore ahandrefañ’ añeo
3 para o Canaanita no leste e no oeste, o Amorita, o Hittita, o Perizzite, o Jebusita na região montanhosa, e o Hivita sob Hermon na terra de Mizpah.
naho o nte-Kanàne atiñanañe naho ahandrefañ’ añeo naho i nte-Amorey naho i nte-Ketey naho i nte-Periziy, naho i nte-Iebosý ambohibohitsey naho i nte-Kive am-poto’ i Kermone an-tane’ i Mitspày.
4 Eles saíram, eles e todos os seus exércitos com eles, muitas pessoas, mesmo como a areia que está na costa do mar em multidão, com muitos cavalos e carruagens.
Nionjomb’eo iereo rekets’ o hamaro’eo, ondaty mitozantozañe! valobohòke mira ami’ty faseñe añ’ olo-driake ey miharo soavala naho sarete tsifotofoto.
5 Todos estes reis se reuniram; e vieram e acamparam juntos nas águas de Merom, para lutar com Israel.
Nifamantañe i mpanjaka rey le nitrao-pitobe an-drano Merome, hialy am’ Israele.
6 Yahweh disse a Josué: “Não tenha medo por causa deles; pois amanhã, a esta hora, eu os entregarei todos mortos antes de Israel. Você vai prender os cavalos deles e queimar suas carruagens com fogo”.
Le hoe ty tsara’ Iehovà am’ Iehosoa: Ko ihembañañe; ie hamaray, amo ora zao, te hatoloko zamañe añatrefa’ Israele iereo; hatao fira-sintake o tombon-tsoavala’eo le ho forototoe’ areo an’ afo o sarete’eo.
7 Então Josué veio de repente, com todos os guerreiros, contra eles pelas águas de Merom, e os atacou.
Aa le nomb’eo t’Iehosoa rekets’ o lahin-defo’e iabio haname iareo le nivovoa’e marine’ o rano’ i Merome eio vaho niambotraha’e.
8 Yahweh os entregou nas mãos de Israel, e eles os atacaram, e os perseguiram até o grande Sidon, e até Misrephoth Maim, e até o vale de Mizpah para o leste. Eles os atingiram até não deixarem mais ninguém.
Le natolo’ Iehovà am-pità’ Israele, zinevo’ iareo, nihoridàñeñe mb’e Tsidone Ra’elahy mb’eo naho pake Misrepote-maime naho pak’ am-bavatane’ i Mizpè maniñanañe; zinama’ iareo am-para’ t’ie tsy nenga’e honka’e.
9 Josué fez com eles como Yahweh lhe disse. Ele enforcou seus cavalos e queimou suas carruagens com fogo.
Aa le nihenefe’ Iehosoa am’ iereo ze natoro’ Iehovà; finirasinta’e ty tombo’ o soavala’eo naho finorototo’e an’ afo o sareteo.
10 Josué voltou atrás naquela época, pegou Hazor e golpeou seu rei com a espada; pois Hazor costumava ser a cabeça de todos aqueles reinos.
Nibalik’ amy zao t’Iehosoa le rinambe’e ty Hazore vaho vinono’e am-pibara’ i mpanjakay: amy te ni-lohà’ i fifeheañe rey ty Hazore te taolo.
11 Eles atingiram todas as almas que estavam nele com o fio da espada, destruindo-as completamente. Não restava ninguém que respirava. Ele queimou Hazor com fogo.
Fonga zinama’e am-pibara ze fonga ondaty ao, vata’e nimongore’e; leo raike tsy nengañe hikofòke; le nihotomomohen’ afo ty Hazore.
12 Josué capturou todas as cidades daqueles reis, com seus reis, e os atingiu com o fio da espada, e os destruiu totalmente, como ordenou Moisés, servo de Javé.
Fonga tinava’ Iehosoa ze rova’ i mpanjaka rey naho o mpanjaka’e iabio; linafa’e an-dela-pibara vaho nimongore’e; amy nandilia’ i Mosè mpitoro’ Iehovày.
13 Mas quanto às cidades que estavam em seus montes, Israel não queimou nenhuma delas, exceto Hazor apenas. Josué queimou isso.
Fe ty amo rova nitobok’ an-kaboañe eio le tsy ama’e ty noroa’ Israele naho tsy i Hazore sinodo’ Iehosoay.
14 Os filhos de Israel tomaram todas as pilhagens destas cidades, com o gado, como pilhagem para si mesmos; mas todos os homens que atingiram com o fio da espada, até que os destruíram. Eles não deixaram ninguém que respirasse.
Nendese’ o ana’ Israeleo ze hene vara’ i rova rey naho o añ­om­be’eo ho tsindro’e; fe hene linafa’ iareo an-dela-pibara ondatio, ampara’ t’ie nimongotse, tsy napo’ iareo ndra raike ty nikofòke.
15 Como Yahweh ordenou a Moisés, seu servo, assim Moisés ordenou a Josué. Josué o fez. Ele não deixou nada por fazer de tudo o que Iavé ordenou a Moisés.
Ze nandilia’ Iehovà amy Mosè mpi­toro’ey, ty nafepè’ i Mosè am’ Iehosoa; le nanoe’ Iehosoa; tsy ao ty tsy nihe­nefe’e amy ze hene nandilia’ Iehovà i Mosé.
16 Então Josué capturou toda aquela terra, a região montanhosa, todo o Sul, toda a terra de Gósen, a planície, o Arabah, a região montanhosa de Israel, e a planície do mesmo,
Aa le fonga rinambe’ Iehosoa i taney naho i ambohibohitse eiy naho i atimoy naho o hene tane’ i Gose­neo naho i vavataney naho i Arabày naho o haboa’ Israeleo vaho o vava­tane’eo;
17 do Monte Halak, que vai até Seir, até Baal Gad, no vale do Líbano sob o Monte Hermon. Ele pegou todos os seus reis, golpeou-os, e os matou.
boak’ amy haboañe peakey mañambone mb’e Seire mb’eo pake Baal-gade am-bavatane’ i Lebanone ambane’ i Kermone; le rinambe’e o mpanjaka’e iabio naho linafa’e vaho navetra’e.
18 Josué fez guerra por muito tempo com todos esses reis.
Nitolom-pifandraparapak’ amo mpanjakao andro maro t’Iehosoa.
19 Não havia uma cidade que fizesse as pazes com os filhos de Israel, exceto os hivitas, os habitantes de Gibeon. Eles levaram todos em batalha.
Leo raik’ amy rova rey tsy nipay hifampilongo am’ Israele, naho tsy o nte-Kive mpimone’ i Giboneo avao, kila pinao’ iareo an-kotakotake.
20 Pois era de Javé para endurecer seus corações, para vir contra Israel em batalha, para que ele pudesse destruí-los totalmente, para que eles não tivessem nenhum favor, mas para que ele os destruísse, como Javé ordenou a Moisés.
Sata’ Iehovà ty nampigañe ty arofo’ iareo, hañotakotake am’ Israele, soa te ho vata’e mongoreñe, tsy mone ho tretrezeñe fa ho fongoreñe iaby ami’ ty nandilia’ Iehovà i Mosè.
21 Josué veio naquela época, e cortou os Anakim da região montanhosa, de Hebron, de Debir, de Anab, e de toda a região montanhosa de Judá, e de toda a região montanhosa de Israel. Josué os destruiu totalmente com suas cidades.
Ie henane zay, nimb’eo t’Iehosoa le naitoa’e am-bohibohits’ey o nte-Anàkeo, boake Kebrone, boake Debire, boak’ Anabe, naho boak’ am-bohibohi’ Iehodà ao iaby vaho am-bohibohi’ Israele ao iaby; nimongore’e naho o rova’eo.
22 Não restava nenhum dos Anakim na terra dos filhos de Israel. Somente em Gaza, em Gate, e em Ashdod, alguns ficaram.
Leo raik’ amo nte-Anakeo tsy nengañe an-tane’ o ana’ Israeleo, naho tsy o sehanga’e e Gaza naho e Gate vaho e Asdodeo avao.
23 Então Josué tomou a terra inteira, de acordo com tudo o que Javé falou a Moisés; e Josué a deu em herança a Israel de acordo com suas divisões por suas tribos. Então a terra teve descanso da guerra.
Aa le tinava’ Iehosoa i hene taney, ty amy tsi­nara’ Iehovà amy Mosèy; natolo’ Iehosoa amy Israele izay ho lova ty amo vilo’eo naho o fifokoa’eo. Vaho nitofa amy aliy i taney.

< Josué 11 >