< João 8 >

1 mas Jesus foi para o Monte das Oliveiras.
ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων
2 Agora bem cedo pela manhã, ele entrou novamente no templo, e todas as pessoas vieram até ele. Ele se sentou e os ensinou.
ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους
3 Os escribas e os fariseus trouxeram uma mulher levada em adultério. Tendo-a colocado no meio,
αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω
4 eles lhe disseram: “Professor, encontramos esta mulher em adultério, no próprio ato”.
λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη
5 Agora em nossa lei, Moisés nos ordenou que apedrejássemos tais mulheres. O que você diz então sobre ela”?
εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις
6 Disseram isso testando-o, que talvez tivessem algo de que acusá-lo. Mas Jesus abaixou-se e escreveu no chão com seu dedo.
τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος
7 Mas quando eles continuaram lhe perguntando, ele olhou para cima e lhes disse: “Aquele que não tem pecado entre vós, deixai-o atirar a primeira pedra sobre ela”.
ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω
8 Novamente ele se abaixou e escreveu no chão com seu dedo.
και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην
9 Eles, quando ouviram isso, sendo condenados pela consciência, saíram um a um, começando pelo mais velho, até o último. Jesus foi deixado sozinho com a mulher onde ela estava, no meio.
οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθ εις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ιησους και η γυνη εν μεσω εστωσα
10 Jesus, de pé, a viu e disse: “Mulher, onde estão seus acusadores? Ninguém te condenou?”.
ανακυψας δε ο ιησους και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη η γυνη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν
11 Ela disse: “Ninguém, Senhor”. Jesus disse: “Nem eu tampouco os condeno”. Vá em seu caminho. De agora em diante, não peque mais”.
η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεν δε αυτη ο ιησους ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε
12 Mais uma vez, portanto, Jesus falou com eles, dizendo: “Eu sou a luz do mundo”. Aquele que me segue não andará nas trevas, mas terá a luz da vida”.
παλιν ουν ο ιησους αυτοις ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
13 Os fariseus, portanto, lhe disseram: “Você testemunha sobre si mesmo”. O seu testemunho não é válido”.
ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
14 Jesus lhes respondeu: “Mesmo que eu testemunhe sobre mim mesmo, meu testemunho é verdadeiro, pois sei de onde venho e para onde vou; mas vocês não sabem de onde venho, ou para onde vou.
απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω
15 Vocês julgam de acordo com a carne. Eu não julgo ninguém.
υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
16 Mesmo que eu julgue, meu julgamento é verdadeiro, pois não estou sozinho, mas estou com o Pai que me enviou.
και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πατηρ
17 Também está escrito em sua lei que o testemunho de duas pessoas é válido.
και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν
18 Eu sou aquele que testemunha sobre mim, e o Pai que me enviou testemunha sobre mim”.
εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πατηρ
19 Disseram-lhe então: “Onde está seu Pai?” Jesus respondeu: “Você não me conhece nem a mim nem a meu Pai”. Se você me conhecesse, conheceria meu Pai também”.
ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ο ιησους ουτε εμε οιδατε ουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μου ηδειτε αν
20 Jesus pronunciou estas palavras na tesouraria, como ensinou no templo. Mas ninguém o prendeu, porque sua hora ainda não havia chegado.
ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ιησους εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
21 Jesus disse-lhes, portanto, novamente: “Vou embora, e vocês me buscarão, e morrerão em seus pecados”. Para onde eu for, vocês não poderão vir”.
ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ιησους εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
22 Portanto, os judeus disseram: “Será que ele vai se matar, porque diz: 'Para onde eu vou, você não pode vir'”?
ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
23 Ele disse a eles: “Vocês são de baixo. Eu sou de cima”. Vocês são deste mundo”. Eu não sou deste mundo.
και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
24 Eu vos disse, portanto, que morrereis em vossos pecados; pois se não acreditardes que eu sou ele, morrereis em vossos pecados”.
ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
25 Disseram-lhe portanto: “Quem é você?” Jesus disse a eles: “Exatamente o que eu tenho dito a vocês desde o início.
ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ιησους την αρχην ο τι και λαλω υμιν
26 Tenho muitas coisas a dizer e a julgar a seu respeito”. Entretanto, aquele que me enviou é verdadeiro; e as coisas que eu ouvi dele, estas eu digo ao mundo”.
πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον
27 Eles não entenderam que ele lhes falava sobre o Pai.
ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοις ελεγεν
28 Portanto, Jesus lhes disse: “Quando vocês tiverem levantado o Filho do Homem, então saberão que eu sou ele, e não faço nada de mim, mas como meu Pai me ensinou, eu digo estas coisas”.
ειπεν ουν αυτοις ο ιησους οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πατηρ μου ταυτα λαλω
29 Aquele que me enviou está comigo. O Pai não me deixou sozinho, pois eu sempre faço as coisas que lhe agradam”.
και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πατηρ οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
30 Enquanto ele falava estas coisas, muitos acreditavam nele.
ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
31 Portanto, Jesus disse aos judeus que haviam acreditado nele: “Se vocês permanecerem em minha palavra, então vocês são verdadeiramente meus discípulos”.
ελεγεν ουν ο ιησους προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
32 Conhecerão a verdade, e a verdade vos libertará”.
και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
33 Eles lhe responderam: “Somos descendentes de Abraão, e nunca estivemos em cativeiro com ninguém”. Como se diz: 'Vocês serão libertados'”?”
απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
34 Jesus lhes respondeu: “Certamente vos digo que todo aquele que comete pecado é o escravo do pecado”.
απεκριθη αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
35 Um servo de ligação não vive na casa para sempre. Um filho permanece para sempre. (aiōn g165)
ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα (aiōn g165)
36 Se, portanto, o Filho o torna livre, você será de fato livre.
εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
37 Eu sei que você é filho de Abraão, mas você procura me matar, porque minha palavra não encontra lugar em você.
οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
38 Eu digo as coisas que tenho visto com meu Pai; e vós também fazeis as coisas que tendes visto com vosso Pai”.
εγω ο εωρακα παρα τω πατρι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατε παρα τω πατρι υμων ποιειτε
39 Eles lhe responderam: “Nosso pai é Abraão”. Jesus lhes disse: “Se vocês fossem filhos de Abraão, vocês fariam o trabalho de Abraão.
απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ο ιησους ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτε αν
40 Mas agora vocês procuram me matar, um homem que lhes disse a verdade que eu ouvi de Deus”. Abraão não fez isso.
νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
41 Vocês fazem as obras de seu pai”. Eles lhe disseram: “Não nascemos da imoralidade sexual. Temos um só Pai, Deus”.
υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκ πορνειας ου γεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τον θεον
42 Therefore Jesus lhes disse: “Se Deus fosse seu pai, você me amaria, pois eu vim e vim de Deus”. Pois eu não vim de mim mesmo, mas Ele me enviou.
ειπεν αυτοις ο ιησους ει ο θεος πατηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
43 Por que vocês não entendem meu discurso? Porque você não pode ouvir minha palavra.
διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
44 Você é de seu pai, o diabo, e quer fazer os desejos de seu pai. Ele foi um assassino desde o início, e não permanece na verdade, porque não há verdade nele. Quando ele fala uma mentira, ele fala por conta própria; pois é um mentiroso, e o pai da mentira.
υμεις εκ πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου
45 Mas porque eu digo a verdade, você não acredita em mim.
εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
46 Qual de vocês me convence de pecado? Se eu disser a verdade, por que não acreditam em mim?
τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι
47 Aquele que é de Deus ouve as palavras de Deus. Por esta causa, vocês não ouvem, porque não são de Deus”.
ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε
48 Então os judeus lhe responderam: “Não dizemos bem que você é samaritano e tem um demônio?”
απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
49 Jesus respondeu: “Eu não tenho um demônio, mas eu honro meu Pai e vocês me desonram”.
απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πατερα μου και υμεις ατιμαζετε με
50 Mas eu não busco minha própria glória. Há um que procura e julga.
εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων
51 Certamente, eu vos digo, se uma pessoa cumpre minha palavra, jamais verá a morte”. (aiōn g165)
αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα (aiōn g165)
52 Então os judeus lhe disseram: “Agora sabemos que você tem um demônio”. Abraão morreu, assim como os profetas; e vocês dizem: “Se um homem mantiver minha palavra, nunca sentirá o gosto da morte”. (aiōn g165)
ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα (aiōn g165)
53 Você é maior do que nosso pai Abraão, que morreu? Os profetas morreram. Quem você se faz passar por ele”?
μη συ μειζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις
54 Jesus respondeu: “Se eu me glorifico, minha glória não é nada”. É meu Pai que me glorifica, de quem o senhor diz que é o nosso Deus”.
απεκριθη ιησους εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θεος υμων εστιν
55 Vós não o conheceis, mas eu o conheço. Se eu dissesse: “Eu não o conheço”, seria como você, um mentiroso. Mas eu o conheço e cumpro sua palavra.
και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
56 Seu pai Abraão se regozijou ao ver meu dia. Ele o viu e ficou contente”.
αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
57 Os judeus lhe disseram, portanto: “Você ainda não tem cinqüenta anos! Você já viu Abraão”?
ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
58 Jesus lhes disse: “Certamente, eu lhes digo, antes de Abraão vir à existência, EU SOU”.”
ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
59 Por isso pegaram pedras para jogá-lo, mas Jesus se escondeu e saiu do templo, tendo passado pelo meio deles, e assim passou.
ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως

< João 8 >