João 21
1 Depois destas coisas, Jesus revelou-se novamente aos discípulos no mar de Tiberíades. Ele se revelou desta maneira.
તતઃ પરં તિબિરિયાજલધેસ્તટે યીશુઃ પુનરપિ શિષ્યેભ્યો દર્શનં દત્તવાન્ દર્શનસ્યાખ્યાનમિદમ્|
2 Simão Pedro, Tomé chamado Didymus, Natanael de Caná na Galiléia, e os filhos de Zebedeu, e outros dois de seus discípulos estavam juntos.
શિમોન્પિતરઃ યમજથોમા ગાલીલીયકાન્નાનગરનિવાસી નિથનેલ્ સિવદેઃ પુત્રાવન્યૌ દ્વૌ શિષ્યૌ ચૈતેષ્વેકત્ર મિલિતેષુ શિમોન્પિતરોઽકથયત્ મત્સ્યાન્ ધર્તું યામિ|
3 Simão Pedro disse-lhes: “Eu vou pescar”. Eles lhe disseram: “Nós também vamos com você”. Eles saíram imediatamente e entraram no barco. Naquela noite, eles não pegaram nada.
તતસ્તે વ્યાહરન્ તર્હિ વયમપિ ત્વયા સાર્દ્ધં યામઃ તદા તે બહિર્ગતાઃ સન્તઃ ક્ષિપ્રં નાવમ્ આરોહન્ કિન્તુ તસ્યાં રજન્યામ્ એકમપિ ન પ્રાપ્નુવન્|
4 Mas quando o dia já havia chegado, Jesus estava na praia; no entanto, os discípulos não sabiam que era Jesus.
પ્રભાતે સતિ યીશુસ્તટે સ્થિતવાન્ કિન્તુ સ યીશુરિતિ શિષ્યા જ્ઞાતું નાશક્નુવન્|
5 Jesus então lhes disse: “Crianças, têm algo para comer?”. Eles lhe responderam: “Não”.
તદા યીશુરપૃચ્છત્, હે વત્સા સન્નિધૌ કિઞ્ચિત્ ખાદ્યદ્રવ્યમ્ આસ્તે? તેઽવદન્ કિમપિ નાસ્તિ|
6 Ele disse-lhes: “Lancem a rede no lado direito do barco, e encontrarão alguma”. Eles o lançaram, portanto, e agora não conseguiram atraí-lo para a multidão de peixes.
તદા સોઽવદત્ નૌકાયા દક્ષિણપાર્શ્વે જાલં નિક્ષિપત તતો લપ્સ્યધ્વે, તસ્માત્ તૈ ર્નિક્ષિપ્તે જાલે મત્સ્યા એતાવન્તોઽપતન્ યેન તે જાલમાકૃષ્ય નોત્તોલયિતું શક્તાઃ|
7 Aquele discípulo, portanto, a quem Jesus amava disse a Pedro: “É o Senhor! Assim, quando Simon Peter ouviu que era o Senhor, envolveu seu casaco (pois estava nu), e se jogou no mar.
તસ્માદ્ યીશોઃ પ્રિયતમશિષ્યઃ પિતરાયાકથયત્ એષ પ્રભુ ર્ભવેત્, એષ પ્રભુરિતિ વાચં શ્રુત્વૈવ શિમોન્ નગ્નતાહેતો ર્મત્સ્યધારિણ ઉત્તરીયવસ્ત્રં પરિધાય હ્રદં પ્રત્યુદલમ્ફયત્|
8 Mas os outros discípulos vieram no pequeno barco (pois não estavam longe da terra, mas a cerca de duzentos cúbitos de distância), arrastando a rede cheia de peixes.
અપરે શિષ્યા મત્સ્યૈઃ સાર્દ્ધં જાલમ્ આકર્ષન્તઃ ક્ષુદ્રનૌકાં વાહયિત્વા કૂલમાનયન્ તે કૂલાદ્ અતિદૂરે નાસન્ દ્વિશતહસ્તેભ્યો દૂર આસન્ ઇત્યનુમીયતે|
9 Então, quando saíram em terra, viram um fogo de brasas ali, com o peixe e o pão colocados sobre ele.
તીરં પ્રાપ્તૈસ્તૈસ્તત્ર પ્રજ્વલિતાગ્નિસ્તદુપરિ મત્સ્યાઃ પૂપાશ્ચ દૃષ્ટાઃ|
10 Jesus disse-lhes: “Tragam alguns dos peixes que acabaram de pescar”.
તતો યીશુરકથયદ્ યાન્ મત્સ્યાન્ અધરત તેષાં કતિપયાન્ આનયત|
11 Simon Peter subiu, e puxou a rede para terra, cheia de cento e cinqüenta e três grandes peixes. Mesmo sendo tantos, a rede não foi rasgada.
અતઃ શિમોન્પિતરઃ પરાવૃત્ય ગત્વા બૃહદ્ભિસ્ત્રિપઞ્ચાશદધિકશતમત્સ્યૈઃ પરિપૂર્ણં તજ્જાલમ્ આકૃષ્યોદતોલયત્ કિન્ત્વેતાવદ્ભિ ર્મત્સ્યૈરપિ જાલં નાછિદ્યત|
12 Jesus disse a eles: “Venham e tomem o café da manhã! Nenhum dos discípulos ousou perguntar-lhe: “Quem é você?” sabendo que era o Senhor.
અનન્તરં યીશુસ્તાન્ અવાદીત્ યૂયમાગત્ય ભુંગ્ધ્વં; તદા સએવ પ્રભુરિતિ જ્ઞાતત્વાત્ ત્વં કઃ? ઇતિ પ્રષ્ટું શિષ્યાણાં કસ્યાપિ પ્રગલ્ભતા નાભવત્|
13 Então Jesus veio e levou o pão, deu a eles, e o peixe também.
તતો યીશુરાગત્ય પૂપાન્ મત્સ્યાંશ્ચ ગૃહીત્વા તેભ્યઃ પર્ય્યવેષયત્|
14 Esta é agora a terceira vez que Jesus é revelado a seus discípulos, depois de ter ressuscitado dos mortos.
ઇત્થં શ્મશાનાદુત્થાનાત્ પરં યીશુઃ શિષ્યેભ્યસ્તૃતીયવારં દર્શનં દત્તવાન્|
15 Então, quando eles tinham tomado o café da manhã, Jesus disse a Simão Pedro: “Simão, filho de Jonas, você me ama mais do que estes?”. Ele lhe disse: “Sim, Senhor; Vós sabeis que tenho afeto por vós”. Ele lhe disse: “Alimente meus cordeiros”.
ભોજને સમાપ્તે સતિ યીશુઃ શિમોન્પિતરં પૃષ્ટવાન્, હે યૂનસઃ પુત્ર શિમોન્ ત્વં કિમ્ એતેભ્યોધિકં મયિ પ્રીયસે? તતઃ સ ઉદિતવાન્ સત્યં પ્રભો ત્વયિ પ્રીયેઽહં તદ્ ભવાન્ જાનાતિ; તદા યીશુરકથયત્ તર્હિ મમ મેષશાવકગણં પાલય|
16 Ele disse a ele uma segunda vez: “Simon, filho de Jonas, você me ama?” Ele lhe disse: “Sim, Senhor; Vós sabeis que tenho afeto por vós”. Ele lhe disse: “Cuide das minhas ovelhas”.
તતઃ સ દ્વિતીયવારં પૃષ્ટવાન્ હે યૂનસઃ પુત્ર શિમોન્ ત્વં કિં મયિ પ્રીયસે? તતઃ સ ઉક્તવાન્ સત્યં પ્રભો ત્વયિ પ્રીયેઽહં તદ્ ભવાન્ જાનાતિ; તદા યીશુરકથયત તર્હિ મમ મેષગણં પાલય|
17 Ele disse a ele pela terceira vez: “Simon, filho de Jonas, você tem carinho por mim?” Peter ficou triste porque perguntou a ele pela terceira vez: “Você tem carinho por mim”? Ele disse a ele: “Senhor, tu sabes tudo. Tu sabes que eu tenho afeto por ti”. Jesus lhe disse: “Alimente minhas ovelhas”.
પશ્ચાત્ સ તૃતીયવારં પૃષ્ટવાન્, હે યૂનસઃ પુત્ર શિમોન્ ત્વં કિં મયિ પ્રીયસે? એતદ્વાક્યં તૃતીયવારં પૃષ્ટવાન્ તસ્માત્ પિતરો દુઃખિતો ભૂત્વાઽકથયત્ હે પ્રભો ભવતઃ કિમપ્યગોચરં નાસ્તિ ત્વય્યહં પ્રીયે તદ્ ભવાન્ જાનાતિ; તતો યીશુરવદત્ તર્હિ મમ મેષગણં પાલય|
18 Certamente eu lhe digo, quando você era jovem, você se vestia e caminhava onde queria. Mas quando você for velho, estenderá suas mãos, e outro o vestirá e o levará para onde você não quer ir”.
અહં તુભ્યં યથાર્થં કથયામિ યૌવનકાલે સ્વયં બદ્ધકટિ ર્યત્રેચ્છા તત્ર યાતવાન્ કિન્ત્વિતઃ પરં વૃદ્ધે વયસિ હસ્તં વિસ્તારયિષ્યસિ, અન્યજનસ્ત્વાં બદ્ધ્વા યત્ર ગન્તું તવેચ્છા ન ભવતિ ત્વાં ધૃત્વા તત્ર નેષ્યતિ|
19 Agora ele disse isto, significando com que tipo de morte ele glorificaria a Deus. Quando ele disse isto, disse-lhe: “Siga-me”.
ફલતઃ કીદૃશેન મરણેન સ ઈશ્વરસ્ય મહિમાનં પ્રકાશયિષ્યતિ તદ્ બોધયિતું સ ઇતિ વાક્યં પ્રોક્તવાન્| ઇત્યુક્તે સતિ સ તમવોચત્ મમ પશ્ચાદ્ આગચ્છ|
20 Então Pedro, voltando-se, viu um discípulo seguindo-o. Este era o discípulo que Jesus amava, aquele que também havia se apoiado no peito de Jesus no jantar e perguntou: “Senhor, quem te vai trair?
યો જનો રાત્રિકાલે યીશો ર્વક્ષોઽવલમ્બ્ય, હે પ્રભો કો ભવન્તં પરકરેષુ સમર્પયિષ્યતીતિ વાક્યં પૃષ્ટવાન્, તં યીશોઃ પ્રિયતમશિષ્યં પશ્ચાદ્ આગચ્છન્તં
21 Pedro, vendo-o, disse a Jesus: “Senhor, que dizer deste homem?”.
પિતરો મુખં પરાવર્ત્ત્ય વિલોક્ય યીશું પૃષ્ટવાન્, હે પ્રભો એતસ્ય માનવસ્ય કીદૃશી ગતિ ર્ભવિષ્યતિ?
22 Jesus lhe disse: “Se eu desejo que ele fique até eu vir, o que é isso para você? Você me segue”.
સ પ્રત્યવદત્, મમ પુનરાગમનપર્ય્યન્તં યદિ તં સ્થાપયિતુમ્ ઇચ્છામિ તત્ર તવ કિં? ત્વં મમ પશ્ચાદ્ આગચ્છ|
23 Este ditado, portanto, saiu entre os irmãos que este discípulo não iria morrer. Mas Jesus não lhe disse que ele não morreria, mas: “Se eu desejo que ele fique até que eu venha, o que é isso para você”?
તસ્માત્ સ શિષ્યો ન મરિષ્યતીતિ ભ્રાતૃગણમધ્યે કિંવદન્તી જાતા કિન્તુ સ ન મરિષ્યતીતિ વાક્યં યીશુ ર્નાવદત્ કેવલં મમ પુનરાગમનપર્ય્યન્તં યદિ તં સ્થાપયિતુમ્ ઇચ્છામિ તત્ર તવ કિં? ઇતિ વાક્યમ્ ઉક્તવાન્|
24 Este é o discípulo que testemunha sobre estas coisas, e escreveu estas coisas. Sabemos que sua testemunha é verdadeira.
યો જન એતાનિ સર્વ્વાણિ લિખિતવાન્ અત્ર સાક્ષ્યઞ્ચ દત્તવાન્ સએવ સ શિષ્યઃ, તસ્ય સાક્ષ્યં પ્રમાણમિતિ વયં જાનીમઃ|
25 Há também muitas outras coisas que Jesus fez, que se todas elas fossem escritas, suponho que nem mesmo o próprio mundo teria espaço para os livros que seriam escritos.
યીશુરેતેભ્યોઽપરાણ્યપિ બહૂનિ કર્મ્માણિ કૃતવાન્ તાનિ સર્વ્વાણિ યદ્યેકૈકં કૃત્વા લિખ્યન્તે તર્હિ ગ્રન્થા એતાવન્તો ભવન્તિ તેષાં ધારણે પૃથિવ્યાં સ્થાનં ન ભવતિ| ઇતિ||
