Jó 9
1 Então Job respondeu,
A Hiob odpowiedział:
2 “Verdadeiramente eu sei que é assim, mas como o homem pode estar apenas com Deus?
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 Se ele tiver o prazer de contender com ele, ele não pode responder-lhe uma vez em mil.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 Deus é sábio de coração, e poderoso em força. Quem se endureceu contra ele e prosperou?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 Ele remove as montanhas, e eles não sabem disso, quando ele os derruba em sua raiva.
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 Ele sacode a terra para fora de seu lugar. Seus pilares tremem.
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 Ele comanda o sol e ele não nasce, e sela as estrelas.
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 Somente ele estica os céus, e pisadas nas ondas do mar.
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 Ele faz o Urso, Orion, e as Plêiades, e os quartos do sul.
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 Ele faz grandes coisas para além de descobrir; sim, coisas maravilhosas sem número.
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 Eis que ele passa por mim, e eu não o vejo. Ele também passa adiante, mas eu não o percebo.
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 Eis que ele se arrebata. Quem pode atrapalhá-lo? Quem lhe perguntará: “O que você está fazendo?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 “Deus não vai retirar sua raiva. Os ajudantes de Rahab se abaixam sob ele.
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 Quanto menos eu lhe responderei, e escolher minhas palavras para discutir com ele?
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 Embora eu fosse justo, ainda não lhe responderia. Eu faria súplicas ao meu juiz.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 Se eu tivesse ligado, e ele tivesse me respondido, no entanto, eu não acreditaria que ele escutou a minha voz.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 Pois ele me quebra com uma tempestade, e multiplica minhas feridas sem causa.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 Ele não me permitirá recuperar meu fôlego, mas me enche de amargura.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 Se é uma questão de força, eis que ele é poderoso! Se de justiça, 'Quem', diz ele, 'me convocará'?
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 Embora eu seja justo, minha própria boca me condenará. Embora eu seja irrepreensível, isso me mostrará perverso.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 Estou irrepreensível. Eu não me respeito. Eu desprezo minha vida.
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 “É tudo a mesma coisa. Portanto, eu digo que ele destrói os irrepreensíveis e os perversos.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 Se o flagelo matar de repente, ele vai zombar do julgamento dos inocentes.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 A terra é entregue na mão dos ímpios. Ele cobre os rostos de seus juízes. Se não é ele, então quem é ele?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 “Agora meus dias são mais rápidos que os de um corredor. Eles fogem. Eles não vêem nada de bom.
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 Eles faleceram como os navios rápidos, como a águia que se precipita sobre a presa.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 Se eu disser: 'Vou esquecer minha reclamação', Vou deixar minha cara triste, e me alegrar”.
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 Tenho medo de todas as minhas mágoas. Eu sei que você não me considerará inocente.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 Estarei condenado. Por que então eu trabalho em vão?
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 Se eu me lavar com neve, e limpar minhas mãos com lixívia,
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 ainda assim, você me mergulhará na vala. Minhas próprias roupas me abominarão.
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 Pois ele não é um homem, como eu sou, que eu deveria responder-lhe, que devemos nos reunir para julgar.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 Não há árbitro entre nós, que poderia colocar sua mão sobre nós dois.
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 Deixe-o tirar sua vara de mim. Que seu terror não me faça ter medo;
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 então eu falaria, e não o temeria, pois não estou assim em mim mesmo.
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
