< Jó 9 >

1 Então Job respondeu,
Ijob respondis kaj diris:
2 “Verdadeiramente eu sei que é assim, mas como o homem pode estar apenas com Deus?
Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?
3 Se ele tiver o prazer de contender com ele, ele não pode responder-lhe uma vez em mil.
Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.
4 Deus é sábio de coração, e poderoso em força. Quem se endureceu contra ele e prosperou?
Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?
5 Ele remove as montanhas, e eles não sabem disso, quando ele os derruba em sua raiva.
Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;
6 Ele sacode a terra para fora de seu lugar. Seus pilares tremem.
Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;
7 Ele comanda o sol e ele não nasce, e sela as estrelas.
Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;
8 Somente ele estica os céus, e pisadas nas ondas do mar.
Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;
9 Ele faz o Urso, Orion, e as Plêiades, e os quartos do sul.
Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;
10 Ele faz grandes coisas para além de descobrir; sim, coisas maravilhosas sem número.
Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.
11 Eis que ele passa por mim, e eu não o vejo. Ele também passa adiante, mas eu não o percebo.
Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.
12 Eis que ele se arrebata. Quem pode atrapalhá-lo? Quem lhe perguntará: “O que você está fazendo?
Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?
13 “Deus não vai retirar sua raiva. Os ajudantes de Rahab se abaixam sob ele.
Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.
14 Quanto menos eu lhe responderei, e escolher minhas palavras para discutir com ele?
Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?
15 Embora eu fosse justo, ainda não lhe responderia. Eu faria súplicas ao meu juiz.
Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.
16 Se eu tivesse ligado, e ele tivesse me respondido, no entanto, eu não acreditaria que ele escutou a minha voz.
Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,
17 Pois ele me quebra com uma tempestade, e multiplica minhas feridas sem causa.
Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.
18 Ele não me permitirá recuperar meu fôlego, mas me enche de amargura.
Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.
19 Se é uma questão de força, eis que ele é poderoso! Se de justiça, 'Quem', diz ele, 'me convocará'?
Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?
20 Embora eu seja justo, minha própria boca me condenará. Embora eu seja irrepreensível, isso me mostrará perverso.
Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.
21 Estou irrepreensível. Eu não me respeito. Eu desprezo minha vida.
Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.
22 “É tudo a mesma coisa. Portanto, eu digo que ele destrói os irrepreensíveis e os perversos.
Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.
23 Se o flagelo matar de repente, ele vai zombar do julgamento dos inocentes.
Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.
24 A terra é entregue na mão dos ímpios. Ele cobre os rostos de seus juízes. Se não é ele, então quem é ele?
La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?
25 “Agora meus dias são mais rápidos que os de um corredor. Eles fogem. Eles não vêem nada de bom.
Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;
26 Eles faleceram como os navios rápidos, como a águia que se precipita sobre a presa.
Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.
27 Se eu disser: 'Vou esquecer minha reclamação', Vou deixar minha cara triste, e me alegrar”.
Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:
28 Tenho medo de todas as minhas mágoas. Eu sei que você não me considerará inocente.
Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.
29 Estarei condenado. Por que então eu trabalho em vão?
Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?
30 Se eu me lavar com neve, e limpar minhas mãos com lixívia,
Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,
31 ainda assim, você me mergulhará na vala. Minhas próprias roupas me abominarão.
Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.
32 Pois ele não é um homem, como eu sou, que eu deveria responder-lhe, que devemos nos reunir para julgar.
Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.
33 Não há árbitro entre nós, que poderia colocar sua mão sobre nós dois.
Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.
34 Deixe-o tirar sua vara de mim. Que seu terror não me faça ter medo;
Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;
35 então eu falaria, e não o temeria, pois não estou assim em mim mesmo.
Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

< Jó 9 >