Jó 8
1 Então Bildad, o Shuhite, respondeu,
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 “Por quanto tempo você vai falar estas coisas? Será que as palavras de sua boca serão um vento forte?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Será que Deus perverte a justiça? Ou será que o Todo-Poderoso perverte a justiça?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 Se seus filhos tiverem pecado contra ele, ele os entregou na mão de sua desobediência.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 Se você quiser buscar a Deus com diligência, faça sua súplica ao Todo-Poderoso.
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 Se você fosse puro e íntegro, certamente agora ele despertaria para você, e fazer prosperar a habitação de sua retidão.
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 Though seu início foi pequeno, no entanto, seu último fim aumentaria muito.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 “Por favor, informe-se sobre as gerações passadas. Saiba mais sobre o aprendizado de seus pais.
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 (Pois nós somos apenas de ontem, e não sabemos nada, porque nossos dias na terra são uma sombra).
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 Não lhe ensinarão, diga-lhe, e proferir palavras do coração deles?
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 “O papiro pode crescer sem lama? Os juncos podem crescer sem água?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 Enquanto ainda está em seu verde, não cortado, ele murcha antes de qualquer outra palheta.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 Assim são os caminhos de todos os que se esquecem de Deus. A esperança do homem sem Deus perecerá,
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 cuja confiança se desfará, cuja confiança é uma teia de aranha.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 Ele se apoiará em sua casa, mas ela não vai ficar de pé. Ele se agarrará a ela, mas ela não perdurará.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 Ele está verde antes do sol. Seus rebentos saem ao longo de seu jardim.
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 Suas raízes estão enroladas ao redor da pilha de rochas. Ele vê o lugar das pedras.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 Se ele for destruído de seu lugar, então o negará, dizendo: “Eu não o vi”.
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Eis aqui a alegria de seu caminho. Fora da terra, outros irão brotar.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 “Vejam, Deus não vai jogar fora um homem irrepreensível, nem defenderá os malfeitores.
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Ele ainda vai encher sua boca de risos, seus lábios com gritos.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 Aqueles que o odeiam estarão vestidos de vergonha. A tenda dos ímpios não será mais”.
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
