< Jó 8 >
1 Então Bildad, o Shuhite, respondeu,
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 “Por quanto tempo você vai falar estas coisas? Será que as palavras de sua boca serão um vento forte?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 Será que Deus perverte a justiça? Ou será que o Todo-Poderoso perverte a justiça?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Se seus filhos tiverem pecado contra ele, ele os entregou na mão de sua desobediência.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Se você quiser buscar a Deus com diligência, faça sua súplica ao Todo-Poderoso.
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 Se você fosse puro e íntegro, certamente agora ele despertaria para você, e fazer prosperar a habitação de sua retidão.
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 Though seu início foi pequeno, no entanto, seu último fim aumentaria muito.
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 “Por favor, informe-se sobre as gerações passadas. Saiba mais sobre o aprendizado de seus pais.
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 (Pois nós somos apenas de ontem, e não sabemos nada, porque nossos dias na terra são uma sombra).
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 Não lhe ensinarão, diga-lhe, e proferir palavras do coração deles?
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 “O papiro pode crescer sem lama? Os juncos podem crescer sem água?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 Enquanto ainda está em seu verde, não cortado, ele murcha antes de qualquer outra palheta.
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 Assim são os caminhos de todos os que se esquecem de Deus. A esperança do homem sem Deus perecerá,
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 cuja confiança se desfará, cuja confiança é uma teia de aranha.
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 Ele se apoiará em sua casa, mas ela não vai ficar de pé. Ele se agarrará a ela, mas ela não perdurará.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 Ele está verde antes do sol. Seus rebentos saem ao longo de seu jardim.
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 Suas raízes estão enroladas ao redor da pilha de rochas. Ele vê o lugar das pedras.
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 Se ele for destruído de seu lugar, então o negará, dizendo: “Eu não o vi”.
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 Eis aqui a alegria de seu caminho. Fora da terra, outros irão brotar.
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 “Vejam, Deus não vai jogar fora um homem irrepreensível, nem defenderá os malfeitores.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Ele ainda vai encher sua boca de risos, seus lábios com gritos.
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 Aqueles que o odeiam estarão vestidos de vergonha. A tenda dos ímpios não será mais”.
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.