Jó 39
1 “Você sabe a época em que as cabras da montanha dão à luz? Você assiste quando a corça tem um bode expiatório?
Штий ту кынд ышь фак капреле сэлбатиче пуий? Везь ту пе чербоайче кынд фатэ?
2 Você pode contar os meses que eles cumprem? Ou você sabe a época em que eles dão à luz?
Нумерь ту луниле ын каре сунт ынсэрчинате ши куношть ту время кынд наск?
3 They fazer uma vénia a si mesmos. Eles suportam suas crias. Eles acabam com suas dores de parto.
Еле се плякэ, фатэ пуий ши скапэ юте де дурериле лор.
4 Seus jovens se tornam fortes. Eles crescem em campo aberto. Eles saem, e não voltam mais.
Пуий лор принд влагэ ши креск суб черул слобод; плякэ ши ну се май ынторк ла еле.
5 “Quem libertou o burro selvagem? Ou quem afrouxou os laços do burro veloz,
Чине а лэсат слобод мэгарул сэлбатик, избэвинду-л де орьче легэтурэ?
6 cuja casa eu fiz o deserto, e a terra salgada sua morada?
Й-ам дат ка локуинцэ пустиул ши пэмынтул сэрак ка локаш.
7 Ele despreza o tumulto da cidade, nem ouve os gritos do motorista.
Ел рыде де зарва четэцилор ши н-ауде стригэтеле стэпынулуй каре-л мынэ.
8 A cordilheira das montanhas é seu pasto. Ele procura cada coisa verde.
Стрэбате мунций ка сэ-шь гэсяскэ храна ши умблэ дупэ тот че есте верде.
9 “Será que o boi selvagem ficará satisfeito em servi-lo? Ou ele vai ficar junto ao seu comedouro?
Вря биволул сэлбатик сэ фие ын служба та? Ши стэ ел ноаптя ла есля та?
10 Você consegue segurar o boi selvagem no sulco com seu arnês? Ou será que ele vai até os vales depois de você?
Ыл поць лега ту ку о фуние ка сэ трагэ о браздэ? Мерӂе ел дупэ тине ка сэ грэпезе булгэрий дин вэй?
11 Will você confia nele, porque sua força é grande? Ou você vai deixar para ele seu trabalho?
Те ынкрезь ту ын ел пентру кэ путеря луй есте маре? Ши-й лашь ту грижа лукрэрилор тале?
12 Você confiará nele, que ele trará sua semente para casa, e recolher o grão de sua eira?
Те лашь ту пе ел пентру кэратул роаделор тале, ка сэ ле стрынгэ ын ария та?
13 “As asas da onda da avestruz orgulhosamente, mas serão elas as penas e a plumagem do amor?
Арипа струцулуй бате ку веселие, де-ай зиче кэ есте арипа ши пенишул берзей.
14 Pois ela deixa seus ovos na terra, aquece-os na poeira,
Дар струцоайка ышь ынкрединцязэ пэмынтулуй оуэле ши ле ласэ сэ се ынкэлзяскэ ын нисип.
15 e esquece que o pé pode esmagá-los, ou que o animal selvagem possa espezinhá-los.
Еа уйтэ кэ пичорул ле поате стриви, кэ о фярэ де кымп ле поате кэлка ын пичоаре.
16 Ela lida duramente com seus jovens, como se eles não fossem dela. Embora seu trabalho seja em vão, ela está sem medo,
Есте аспрэ ку пуий сэй, де паркэ нич н-ар фи ай ей. Кэ с-а трудит деӂяба, ну-й пасэ ничдекум!
17 porque Deus a privou de sabedoria, nem transmitiu a sua compreensão.
Кэч Думнезеу ну й-а дат ынцелепчуне ши ну й-а фэкут парте де причепере.
18 Quando ela se levanta no alto, ela despreza o cavalo e seu cavaleiro.
Кынд се скоалэ ши порнеште, рыде де кал ши де кэлэрецул луй.
19 “Você já deu o cavalo? Você já revestiu o pescoço dele com uma crina que treme?
Ту дай путере калулуй ши-й ымбрачь гытул ку о коамэ че фылфые?
20 Have você o fez saltar como um gafanhoto? A glória de seu cheiro é impressionante.
Ту-л фачь сэ сарэ ка лэкуста? Некезатул луй путерник рэспындеште гроаза.
21 Ele pata no vale e se regozija com sua força. Ele sai ao encontro dos homens armados.
Скурмэ пэмынтул ши, мындру де путеря луй, се арункэ асупра челор ынармаць;
22 Ele zomba do medo, e não se desespera, nem ele volta atrás com a espada.
ышь бате жок де фрикэ, ну се теме ши ну се дэ ынапой динаинтя сабией.
23 A aljava chocalha contra ele, a lança cintilante e o dardo de arremesso.
Зэнгэнеште толба ку сэӂець пе ел, сулица ши ланчя стрэлуческ,
24 Ele come o chão com ferocidade e fúria, nem ele fica parado ao som da trombeta.
фербе де априндере, мэнынкэ пэмынтул, н-аре астымпэр кынд рэсунэ трымбица.
25 As muitas vezes, quando o trompete soa, 'Aha! Ele sente o cheiro da batalha ao longe, o trovão dos capitães, e os gritos.
Ла сунетул трымбицей паркэ зиче: ‘Ынаинте!’ Де департе мироасе бэтэлия, гласул ка де тунет ал кэпетениилор ши стригэтеле де луптэ.
26 “É por sua sabedoria que o falcão sobe em flecha, e estica suas asas em direção ao sul?
Оаре прин причеперя та ышь я улиул зборул ши ышь ынтинде арипиле спре мязэзи?
27 É sob seu comando que a águia se monta, e faz seu ninho nas alturas?
Оаре дин порунка та се ыналцэ вултурул ши ышь ашазэ куйбул пе ынэлцимь?
28 No penhasco, ele mora e faz sua casa, na ponta do penhasco e do baluarte.
Ел локуеште ын стынчь, аколо ышь аре локуинца, пе вырфул зимцат ал стынчилор ши пе вырфул мунцилор.
29 A partir daí ele espia a presa. Seus olhos o vêem de longe.
Де аколо дескоперэ ел прада ши ышь куфундэ привириле ын депэртаре дупэ еа.
30 Seus jovens também sugam sangue. Onde estão os mortos, lá está ele”.
Пуий луй ый бяу сынӂеле; ши аколо унде сунт хойтурь, аколо-й ши вултурул.”
