Jó 30
1 “Mas agora, aqueles que são mais jovens do que eu me ridicularizaram, cujos pais eu considerava indignos de colocar com meus cães de ovelha.
Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
2 De que me serve a força de suas mãos? homens em que a idade madura pereceu?
Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
3 They são gafanhotos da falta e da fome. Eles roem o solo seco, no meio da escuridão do desperdício e da desolação.
Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
4 Eles depenam ervas salinas junto aos arbustos. As raízes da árvore da vassoura são seu alimento.
Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
5 Eles são expulsos do meio dos homens. Choram atrás deles como depois de um ladrão,
Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
6 so que eles vivem em vales assustadores, e em buracos da terra e das rochas.
Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
7 Eles se vangloriam entre os arbustos. Elas são reunidas sob as urtigas.
Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
8 Eles são filhos de tolos, sim, filhos de homens maus. Eles foram açoitados para fora da terra.
Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
9 “Agora me tornei a canção deles. Sim, eu sou uma palavra de ordem para eles.
İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
10 Eles me abominam, eles se distanciam de mim, e não hesite em cuspir na minha cara.
İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
11 Pois ele desatou seu cordão, e me afligiu; e eles se livraram da contenção diante de mim.
Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
12 À minha direita, levante a multidão. Eles empurram meus pés para o lado. Eles lançam seus caminhos de destruição contra mim.
Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
13 Eles estragam meu caminho. Eles promovem minha destruição sem a ajuda de ninguém.
Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
14 Como através de uma ampla brecha, eles vêm. Eles se enrolam em meio à ruína.
Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
15 Os terroristas se voltaram contra mim. Eles perseguem minha honra como o vento. Meu bem-estar faleceu como uma nuvem.
Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
16 “Agora minha alma está derramada dentro de mim. Os dias de aflição se apoderaram de mim.
İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
17 Na estação noturna meus ossos são trespassados em mim, e as dores que me roem não descansam.
Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
18 Minha peça de vestuário está desfigurada por uma grande força. Me prende como o colarinho da minha túnica.
Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
19 Ele me lançou na lama. Eu me tornei como poeira e cinzas.
Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
20 Eu choro para você, e você não me responde. Eu me levanto e você me olha de frente.
Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
21 Você se tornou cruel para mim. Com o poder de sua mão, você me persegue.
Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
22 Você me levanta até o vento e me leva com ele. Você me dissolve na tempestade.
Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
23 Pois eu sei que você me trará à morte, para a casa designada para todos os habitantes.
Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
24 “Entretanto, não se estende uma mão em sua queda? Ou em sua calamidade, portanto, clamando por ajuda?
Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
25 Eu não chorei por ele que estava em apuros? Minha alma não ficou de luto pelos necessitados?
Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
26 Quando procurei o bem, então veio o mal. Quando esperei pela luz, veio a escuridão.
Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
27 Meu coração está perturbado, e não descansa. Dias de aflição vieram sobre mim.
Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
28 Vou de luto sem o sol. Eu me levanto na assembléia e clamo por ajuda.
Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
29 Sou um irmão de chacais, e um companheiro de avestruzes.
Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
30 Minha pele cresce preta e se descasca de mim. Meus ossos estão queimados com o calor.
Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
31 Por isso, minha harpa se transformou em luto, e meu cachimbo na voz daqueles que choram.
Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
