< 23 >

1 Então Job respondeu,
Ipapo Jobho akapindura akati:
2 “Ainda hoje minha queixa é rebelde. Sua mão é pesada apesar do meu gemido.
“Kunyange nanhasi ndinonyunyuta ndine shungu; ruoko rwake runondiremera kunyange ndiri pakugomera kwangu.
3 Oh, que eu soubesse onde poderia encontrá-lo! Que eu possa chegar até mesmo ao seu lugar!
Dai chete ndaiziva kwandingamuwana; dai chete ndaigona kuenda kwaanogara!
4 I colocaria minha causa em ordem diante dele, e encher minha boca de argumentos.
Ndaitaura hangu mhaka yangu pamberi pake, uye ndaizadza muromo wangu nenharo.
5 Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entender o que ele me diria.
Ndaizoziva hangu zvaaizondipindura, uye ndaizocherechedza zvaaizoreva.
6 Será que ele lutaria comigo na grandeza de seu poder? Não, mas ele me ouviria.
Kuti aizondidzivisa nesimba guru here? Kwete, haaizondipomera mhaka.
7 Aí, os justos podem raciocinar com ele, portanto, eu deveria ser entregue para sempre pelo meu juiz.
Ipapo munhu akarurama aigona kuzotaura mhaka yake pamberi pake, uye ndaizosunungurwa kubva pamutongi wangu nokusingaperi.
8 “Se eu for para o leste, ele não está lá. Se eu for para o oeste, não consigo encontrá-lo.
“Asi kana ndikaenda kumabvazuva, iye haako; kana ndikaenda kumavirira, handimuwani.
9 Ele trabalha para o norte, mas não consigo vê-lo. Ele se vira para o sul, mas não consigo vê-lo de relance.
Paanenge ari pabasa nechokumusoro, handimuoni; paanotsaukira zasi, handikwanisi kumuona.
10 Mas ele sabe o caminho que eu tomo. Quando ele tiver me julgado, eu sairei como ouro.
Asi iye anoziva nzira yandinofamba nayo; kana apedza kundiedza, ndichabuda ndava segoridhe.
11 Meu pé se agarrou aos seus passos. Eu mantive seu caminho, e não me afastei.
Tsoka dzangu dzakanyatsotevera paakatsika; ndakarambira panzira dzake ndisingambotsaukiri parutivi.
12 Eu não voltei do mandamento de seus lábios. Eu valorizei mais as palavras de sua boca do que a minha comida necessária.
Handina kumbobva pamirayiro yemiromo yake; ndakakoshesa mashoko omuromo wake kupfuura chingwa changu chamazuva ose.
13 Mas ele está sozinho, e quem pode se opor a ele? O que sua alma deseja, mesmo que ele faça.
“Asi iye anomira oga, uye ndiani angapikisana naye? Anoita zvaanoda.
14 Pois ele realiza o que é designado para mim. Muitas dessas coisas estão com ele.
Anoita zvaakatema pamusoro pangu, uye urongwa huzhinji hwakadai achinahwo mudura rake.
15 Portanto, estou aterrorizado com sua presença. Quando considero, tenho medo dele.
Ndokusaka ndichitya pamberi pake; pandinofunga nezvose izvi, ndomutya.
16 Pois Deus fez meu coração desmaiar. O Todo-Poderoso me aterrorizou.
Mwari akaita kuti mwoyo wangu unete; Wamasimba Ose akandivhundutsa.
17 Porque eu não fui cortado antes da escuridão, nem ele cobriu a escuridão espessa do meu rosto.
Kunyange zvakadaro rima harina kuita kuti ndinyarare, iro rima guru rinofukidza chiso changu.

< 23 >