Jó 23
1 Então Job respondeu,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 “Ainda hoje minha queixa é rebelde. Sua mão é pesada apesar do meu gemido.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 Oh, que eu soubesse onde poderia encontrá-lo! Que eu possa chegar até mesmo ao seu lugar!
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 I colocaria minha causa em ordem diante dele, e encher minha boca de argumentos.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entender o que ele me diria.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Será que ele lutaria comigo na grandeza de seu poder? Não, mas ele me ouviria.
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 Aí, os justos podem raciocinar com ele, portanto, eu deveria ser entregue para sempre pelo meu juiz.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 “Se eu for para o leste, ele não está lá. Se eu for para o oeste, não consigo encontrá-lo.
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 Ele trabalha para o norte, mas não consigo vê-lo. Ele se vira para o sul, mas não consigo vê-lo de relance.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 Mas ele sabe o caminho que eu tomo. Quando ele tiver me julgado, eu sairei como ouro.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 Meu pé se agarrou aos seus passos. Eu mantive seu caminho, e não me afastei.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 Eu não voltei do mandamento de seus lábios. Eu valorizei mais as palavras de sua boca do que a minha comida necessária.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 Mas ele está sozinho, e quem pode se opor a ele? O que sua alma deseja, mesmo que ele faça.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 Pois ele realiza o que é designado para mim. Muitas dessas coisas estão com ele.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Portanto, estou aterrorizado com sua presença. Quando considero, tenho medo dele.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 Pois Deus fez meu coração desmaiar. O Todo-Poderoso me aterrorizou.
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Porque eu não fui cortado antes da escuridão, nem ele cobriu a escuridão espessa do meu rosto.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
