Jó 21
1 Então Job respondeu,
А Јов одговори и рече:
2 “Ouça diligentemente meu discurso. Que esta seja sua consolação.
Слушајте добро речи моје, и то ће ми бити од вас утеха.
3 Allow me, e também vou falar. Depois de ter falado, zombar.
Потрпите ме да ја говорим, а кад изговорим, подсмевајте ми се.
4 Quanto a mim, minha reclamação é para o homem? Por que eu não deveria ser impaciente?
Еда ли се ја човеку тужим? И како не би био жалостан дух мој?
5 Olhe para mim, e fique maravilhado. Coloque sua mão sobre sua boca.
Погледајте на ме, и дивите се, и метните руку на уста.
6 Quando me lembro, fico perturbado. O horror toma conta da minha carne.
Ја кад помислим, страх ме је, и гроза подузима тело моје.
7 “Why do the wicked live, ficar velho, sim, e crescer poderoso no poder?
Зашто безбожници живе? Старе? И богате се?
8 O filho deles é estabelecido com eles à sua vista, seus descendentes diante de seus olhos.
Семе њихово стоји тврдо пред њима заједно с њима, и натражје њихово пред њиховим очима.
9 Suas casas estão a salvo do medo, nem a vara de Deus está sobre eles.
Куће су њихове на миру без страха, и прут Божји није над њима.
10 Seus touros se reproduzem sem falhas. Suas vacas parem, e não abortam.
Бикови њихови скачу, и не промашују; краве њихове теле се, и не јалове се.
11 They enviam seus pequenos como um rebanho. Seus filhos dançam.
Испуштају као стадо децу своју, и синови њихови поскакују.
12 Eles cantam para o pandeiro e para a harpa, e regozijar-se com o som do tubo.
Подвикују уз бубањ и уз гусле, веселе се уза свиралу.
Проводе у добру дане своје, и за час силазе у гроб. (Sheol h7585)
14 Eles dizem a Deus: 'Partir de nós', pois não queremos saber de seus caminhos.
А Богу кажу: Иди од нас, јер нећемо да знамо за путеве твоје.
15 O que é o Todo-Poderoso, que devemos servi-lo? Que lucro devemos ter, se rezarmos a ele”?
Шта је свемогући да му служимо? И каква нам је корист, да му се молимо?
16 Eis que sua prosperidade não está em suas mãos. O conselho dos ímpios está longe de mim.
Гле, добро њихово није у њиховој руци; намера безбожничка далеко је од мене.
17 “Com que freqüência a lâmpada dos malvados é apagada, que sua calamidade vem sobre eles, que Deus distribui tristezas em sua raiva?
Колико се пута гаси жижак безбожнички и долази им погибао, дели им муке у делу свом Бог?
18 How muitas vezes é que eles são como restolho diante do vento, como palha que a tempestade transporta?
Бивају као плева на ветру, као прах који разноси вихор?
19 Você diz: “Deus estabelece sua iniqüidade para seus filhos”. Deixe-o recompensá-lo a si mesmo, para que ele possa saber disso.
Чува ли Бог синовима његовим погибао њихову, плаћа им да осете?
20 Let seus próprios olhos vêem sua destruição. Deixe-o beber da ira do Todo-Poderoso.
Виде ли својим очима погибао своју, и пију ли гнев Свемогућег?
21 Pelo que ele cuida de sua casa depois dele, quando o número de seus meses é cortado?
Јер шта је њима стало до куће њихове након њих, кад се број месеца њихових прекрати?
22 “Qualquer um deve ensinar o conhecimento de Deus, já que ele julga aqueles que são altos?
Еда ли ће Бога ко учити мудрости, који суди високима?
23 Um morre em sua força total, estar totalmente à vontade e quieto.
Један умире у потпуној сили својој, у миру и у срећи.
24 Seus baldes estão cheios de leite. A medula de seus ossos é umedecida.
Музилице су му пуне млека, и кости су му влажне од мождина.
25 Outro morre em amargura de alma, e nunca sabe ao bem.
А други умире ојађене душе, који није уживао добра.
26 Eles se deitam igualmente na poeira. A minhoca os cobre.
Обојица леже у праху, и црви их покривају.
27 “Eis, conheço seus pensamentos, os planos com os quais você me enganaria.
Ето, знам ваше мисли и судове, којима ми чините криво.
28 Para você diz: 'Onde fica a casa do príncipe? Onde está a tenda em que viviam os ímpios”?
Јер говорите: Где је кућа силног, и где је шатор у коме наставају безбожници?
29 Você já não perguntou aos homens de passagem? Você não conhece as evidências deles,
Нисте ли никад питали путника? И шта вам казаше нећете да знате,
30 que o homem mau está reservado para o dia da calamidade, que eles são levados para o dia da ira?
Да се на дан погибли оставља задац, кад се пусти гнев.
31 Quem irá declarar seu caminho até o rosto dele? Quem lhe retribuirá o que ele fez?
Ко ће га укорити у очи за живот његов? И ко ће му вратити шта је учинио?
32 No entanto, ele será levado para a sepultura. Os homens ficarão de olho na tumba.
Али се износи у гробље и остаје у гомили.
33 Os torrões do vale serão doces para ele. Todos os homens o seguirão, como havia inumeráveis antes dele.
Слатке су му груде од долине, и вуче за собом све људе, а онима који га претекоше нема броја.
34 So como você pode me consolar com tolices, porque em suas respostas só resta falsidade”...
Како ме, дакле, напразно тешите кад у одговорима вашим остаје превара?
