Jó 20
1 Então Zophar, o Naamathite, respondeu,
Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
2 “Portanto, meus pensamentos me respondem, mesmo por causa da minha pressa que está em mim.
Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
3 Ouvi a repreensão que me envergonha. O espírito da minha compreensão me responde.
Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
4 Don você não sabe isto dos velhos tempos, desde que o homem foi colocado na terra,
Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
5 que o triunfo dos ímpios é curto, a alegria dos ímpios, mas por um momento?
Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
6 Embora sua altura se eleve até os céus, e sua cabeça alcança as nuvens,
Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
7 yet ele perecerá para sempre como seu próprio esterco. Aqueles que o viram dirão: “Onde ele está?
Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
8 Ele vai voar como um sonho, e não será encontrado. Sim, ele será afugentado como uma visão da noite.
Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
9 O olho que o viu não o verá mais, nem seu lugar o verá mais.
Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
10 Seus filhos buscarão o favor dos pobres. Suas mãos devolverão sua riqueza.
Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
11 Seus ossos estão cheios de sua juventude, mas a juventude se deitará com ele no pó.
En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
12 “Embora a maldade seja doce em sua boca, embora ele o esconda debaixo da língua,
Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
13 though ele o poupa, e não o deixa ir, mas mantenha-o ainda dentro de sua boca,
Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
14 yet sua comida em seu intestino está virada. É o veneno da cobra dentro dele.
Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
15 Ele engoliu riquezas, e as vomitará novamente. Deus vai expulsá-los de sua barriga.
Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
16 He irá sugar o veneno da cobra. A língua da víbora vai matá-lo.
Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
17 Ele não vai olhar para os rios, os fluxos de mel e manteiga.
Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
18 Ele vai restaurar aquilo pelo qual trabalhou e não vai engolir. Ele não se regozijará de acordo com a substância que recebeu.
Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
19 Pois ele tem oprimido e abandonado os pobres. Ele tirou violentamente uma casa e não vai construí-la.
Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
20 “Porque ele não conhecia nenhum sossego dentro dele, ele não salvará nada daquilo em que ele se deleita.
Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
21 Não havia mais nada que ele não devorasse, portanto, sua prosperidade não perdurará.
En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
22 Na plenitude de sua suficiência, a angústia o ultrapassará. A mão de todos que estão na miséria virá sobre ele.
Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
23 Quando ele estiver prestes a encher sua barriga, Deus lançará sobre ele a ferocidade de sua ira. Vai chover sobre ele enquanto ele come.
Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
24 He irá fugir da arma de ferro. A seta de bronze o atingirá através dele.
Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
25 Ele o tira para fora, e ele sai de seu corpo. Sim, o ponto cintilante sai de seu fígado. Os terrores estão sobre ele.
Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
26 Toda a escuridão é depositada para seus tesouros. Um incêndio não planejado o devorará. Ele consumirá o que for deixado em sua tenda.
De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
27 Os céus revelarão sua iniqüidade. A terra se levantará contra ele.
De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
28 O aumento de sua casa irá partir. Eles se apressarão no dia de sua ira.
Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
29 Esta é a porção de um homem perverso de Deus, a herança a ele designada por Deus”.
Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
