Jó 19
1 Então Job respondeu,
А Јов одговори и рече:
2 “Quanto tempo você vai me atormentar, e me esmagar com palavras?
Докле ћете мучити душу моју и сатирати ме речима?
3 Você já me reprovou dez vezes. Você não tem vergonha de me atacar.
Већ сте ме десет пута наружили; није вас стид што тако наваљујете на ме?
4 If é verdade que eu errei, meu erro permanece comigo mesmo.
Али ако сам доиста погрешио, погрешка ће моја остати код мене.
5 Se de fato vocês se ampliarão contra mim, e implorar contra mim a minha reprovação,
Ако ли се још хоћете да дижете на ме и да ме корите мојом срамотом,
6 saiba agora que Deus me subverteu, e tem me cercado com sua rede.
Онда знајте да ме је Бог оборио и мрежу своју разапео око мене.
7 “Eis que eu grito de errado, mas não sou ouvido. Eu clamo por ajuda, mas não há justiça.
Ето, вичем на неправду, али се не слушам; вапим, али нема суда.
8 Ele se amuralhou no meu caminho para que eu não possa passar, e colocou escuridão em meus caminhos.
Заградио је пут мој да не могу проћи; на стазе моје метнуо је мрак.
9 Ele me despojou de minha glória, e tirei a coroa da minha cabeça.
Свукао је с мене славу моју и скинуо венац с главе моје.
10 Ele me derrubou de todos os lados, e eu estou fora. Ele arrancou minha esperança como uma árvore.
Порушио ме је од свуда, да ме нема; и као дрво ишчупао је надање моје.
11 Ele também acendeu sua ira contra mim. Ele me conta entre seus adversários.
Распалио се на ме гнев Његов, и узео ме је међу непријатеље своје.
12 Suas tropas se unem, construir uma rampa de cerco contra mim, e acampar ao redor da minha tenda.
Војске Његове дођоше све заједно и насуше к себи пут к мени, стадоше у логор около шатора мог.
13 “Ele colocou meus irmãos longe de mim. Meus conhecidos estão totalmente distantes de mim.
Браћу моју удаљио је од мене, и знанци моји туђе се од мене.
14 Meus parentes foram embora. Meus amigos familiares se esqueceram de mim.
Ближњи моји оставише ме, и знанци моји заборавише ме.
15 Aqueles que moram em minha casa e minhas empregadas me consideram um estranho. Eu sou um estrangeiro à vista deles.
Домашњи моји и моје слушкиње гледају ме као туђина; странац сам у очима њиховим.
16 Chamo meu criado e ele não me dá resposta. Eu lhe imploro com a boca.
Зовем слугу свог, а он се не одзива, а молим га устима својим.
17 My respire é ofensivo para minha esposa. Sou repugnante para os filhos de minha própria mãe.
Дах је мој мрзак жени мојој, а преклињем је синовима утробе своје.
18 Até mesmo crianças pequenas me desprezam. Se eu me levanto, eles falam contra mim.
Ни деца не хају за ме; кад устанем, руже ме.
19 Todos os meus amigos familiares me abominam. Aqueles que eu amava se voltaram contra mim.
Мрзак сам свима неверним својим, и које љубљах посташе ми противници.
20 Meus ossos colam-se à minha pele e à minha carne. Eu escapei pela pele dos meus dentes.
За кожу моју као за месо моје прионуше кости моје; једва оста кожа око зуба мојих.
21 “Tenha piedade de mim. Tenham piedade de mim, vocês meus amigos, pois a mão de Deus me tocou.
Смилујте се на ме, смилујте се на ме, пријатељи моји, јер се рука Божија дотакла мене.
22 Por que você me persegue como Deus, e não estão satisfeitos com minha carne?
Зашто ме гоните као Бог, и меса мог не можете да се наситите?
23 “Oh, que minhas palavras foram escritas agora! Oh, que estavam inscritos em um livro!
О кад би се написале речи моје! Кад би се ставиле у књигу!
24 That com uma caneta de ferro e chumbo eles foram gravados na rocha para sempre!
Писаљком гвозденом и оловом на камену за вечни спомен кад би се урезале!
25 Mas quanto a mim, eu sei que meu Redentor vive. No final, ele estará sobre a terra.
Али знам да је жив мој Искупитељ, и на последак да ће стати над прахом.
26 Depois que minha pele for destruída, então eu verei Deus em minha carne,
И ако се ова кожа моја и рашчини, опет ћу у телу свом видети Бога.
27 que eu, até mesmo eu, verei do meu lado. Meus olhos vão ver, e não como um estranho. “Meu coração está consumido dentro de mim”.
Ја исти видећу Га, и очи моје гледаће Га, а не друге. А бубрега мојих нестаје у мени.
28 Se você disser: 'Como o perseguiremos'! porque a raiz da questão se encontra em mim,
Него би требало да кажете: Зашто га гонимо? Кад је корен беседе у мени.
29 tenha medo da espada, por fúria traz as punições da espada, que você pode saber que há um julgamento”.
Бојте се мача; јер је мач освета за безакоње; и знајте да има суд.
