Jó 16
1 Então Job respondeu,
Ijob respondis kaj diris:
2 “Já ouvi muitas coisas assim. Vocês são todos uns miseráveis confortadores!
Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
3 As palavras vãs terão um fim? Ou o que o provoca que você responda?
Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
4 Eu também poderia falar como você faz. Se sua alma estivesse no lugar da minha alma, Eu poderia unir palavras contra você, e abanar minha cabeça para você,
Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
5 mas eu o fortaleceria com minha boca. O consolo de meus lábios o aliviaria.
Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
6 “Embora eu fale, meu luto não diminuiu. Apesar de eu me abster, o que me alivia?
Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
7 Mas agora, Deus, você certamente me desgastou. Vocês deixaram toda a minha empresa desolada.
Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
8 Você me encolheu. Isto é uma testemunha contra mim. Minha magreza se levanta contra mim. Ele testemunha na minha cara.
Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
9 Ele me rasgou em sua fúria e me perseguiu. Ele rangeu em cima de mim com seus dentes. Meu adversário aguça seus olhos sobre mim.
Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
10 Eles me falharam com sua boca. Eles me bateram na bochecha de forma reprovadora. Eles se reúnem contra mim.
Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
11 Deus me entrega aos ímpios, e me lança nas mãos dos ímpios.
Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
12 Eu estava à vontade, e ele me separou. Sim, ele me pegou pelo pescoço, e me despedaçou. Ele também me preparou para sua meta.
Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
13 Seus arqueiros me cercam. Ele divide meus rins, e não poupa. Ele derrama a minha bílis no chão.
Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
14 Ele me rompe com a brecha na brecha. Ele corre para mim como um gigante.
Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
15 Cosi saco em minha pele, e empurraram meu chifre para o pó.
Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
16 Meu rosto está vermelho de lágrimas. A escuridão profunda está sobre minhas pálpebras,
Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
17 embora não haja violência em minhas mãos, e minha oração é pura.
Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
18 “Terra, não cubra meu sangue. Que meu choro não tenha lugar para descansar.
Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
19 Mesmo agora, eis que minha testemunha está no céu. Aquele que garante para mim está no alto.
Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
20 Meus amigos zombam de mim. Meus olhos derramam lágrimas a Deus,
Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
21 que ele manteria o direito de um homem com Deus, de um filho do homem com seu vizinho!
Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
22 Para quando tiverem chegado alguns anos, Seguirei o caminho de não retorno.
Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
