< Jeremias 40 >

1 A palavra que veio de Javé a Jeremias, depois que Nebuzaradan o capitão da guarda o havia libertado de Ramá, quando o havia levado acorrentado entre todos os cativos de Jerusalém e Judá que foram levados em cativeiro para a Babilônia.
Ⱪarawul begi Nebuzar-Adan uni Ramaⱨ xǝⱨiridin ⱪoyuwǝtkǝndǝ, Pǝrwǝrdigar Yǝrǝmiyaƣa sɵz ⱪildi. U qaƣda Nebuzar-Adan Yerusalem ⱨǝm Yǝⱨudadiki barliⱪ ǝsirlǝrni elip Babilƣa sürgün ⱪilmaⱪqi idi; Yǝrǝmiyamu ularning arisida zǝnjir bilǝn baƣlanƣan ⱨalda elip mengilƣanidi.
2 O capitão da guarda levou Jeremias e lhe disse: “Yahweh seu Deus pronunciou este mal neste lugar;
Ⱪarawul begi Yǝrǝmiyani bir qǝtkǝ tartip uningƣa mundaⱪ dedi: «Pǝrwǝrdigar Hudaying muxu yǝrgǝ balayi’apǝt qüxürimǝn dǝp agaⱨlandurdi;
3 e Yahweh o trouxe, e fez de acordo com o que ele falou. Porque você pecou contra Javé, e não obedeceu a sua voz, portanto, esta coisa veio sobre você”.
Mana, Pǝrwǝrdigar Ɵz degini boyiqǝ xundaⱪ ⱪilip uni kǝltürdi; qünki silǝr Pǝrwǝrdigar aldida gunaⱨ sadir ⱪilƣansilǝr wǝ uning awaziƣa ⱪulaⱪ salmiƣansilǝr; xunga bu ix bexinglarƣa qüxti.
4 Agora, eis que hoje eu o liberto das correntes que estão em sua mão. Se lhe parece bom vir comigo à Babilônia, venha, e eu cuidarei de você; mas se lhe parece mau vir comigo à Babilônia, não o faça. Eis que toda a terra está diante de você. Onde lhe parece bom e correto ir, vá para lá”.
Lekin mǝn ⱪolungni ixkǝllǝngǝn zǝnjirlǝrdin yexip seni ⱪoyuwetimǝn; mǝn bilǝn billǝ Babilƣa berix sanga muwapiⱪ kɵrünsǝ, ⱪeni kǝl, mǝn sǝndin hǝwǝr alimǝn; ǝmma mǝn bilǝn billǝ Babilƣa berixni muwapiⱪ ǝmǝs dǝp ⱪarisang, kerǝk yoⱪ. Mana, pütkül zemin aldingda turidu; ⱪǝyǝrgǝ berix sanga layiⱪ, durus kɵrünsǝ xu yǝrgǝ barƣin».
5 Agora, enquanto ele ainda não tinha voltado, “Volte então”, disse ele, “para Gedaliah, o filho de Ahikam, o filho de Shaphan, a quem o rei da Babilônia nomeou governador das cidades de Judá, e habitar com ele entre o povo; ou vá para onde lhe pareça certo ir”. Então o capitão da guarda lhe deu comida e um presente, e o deixou ir.
Yǝrǝmiya tehi yenidin mangmay turup, Nebuzar-Adan uningƣa: «Boldi, Xafanning nǝwrisi, Aⱨikamning oƣli Gǝdaliyaning yeniƣa ⱪayt; Babil padixaⱨi uni Yǝⱨudadiki xǝⱨǝrlǝrgǝ ⱨɵkümranliⱪ ⱪilixⱪa bǝlgiligǝn; hǝlⱪ arisida uning bilǝn billǝ turiwǝr, yaki ⱨǝrⱪandaⱪ baxⱪa yǝrgǝ baray desǝng xu yǝrgǝ barƣin» — dedi. Xuning bilǝn ⱪarawul begi uningƣa ozuⱪ-tülük ⱨǝmdǝ bir sowƣat berip uni ⱪoyuwǝtti.
6 Então Jeremias foi para Gedaliah, filho de Ahikam, para Mizpah, e viveu com ele entre as pessoas que ficaram na terra.
Xuning bilǝn Yǝrǝmiya Mizpaⱨ xǝⱨirigǝ, Xafanning nǝwrisi, Aⱨikamning oƣli Gǝdaliyaning yeniƣa kǝldi; u uning bilǝn billǝ, puⱪralar arisida turdi.
7 Agora, quando todos os capitães das forças que estavam nos campos, mesmo eles e seus homens, ouviram que o rei da Babilônia havia feito de Gedalias o filho do governador de Ahikam na terra, e se comprometeram com ele homens, mulheres, crianças, e dos mais pobres da terra, daqueles que não foram levados cativos para Babilônia,
Dalada ⱪalƣan Yǝⱨudaning lǝxkǝr baxliⱪliri ⱨǝm lǝxkǝrliri Babil padixaⱨining Xafanning nǝwrisi, Aⱨikamning oƣli Gǝdaliyani zemin üstigǝ ⱨɵkümranliⱪ ⱪilixⱪa bǝlgiligǝnlikini, xuningdǝk uningƣa Babilƣa sürgün bolmiƣan zemindiki yoⱪsul ǝr-ayallar bala-qaⱪiliri bilǝn tapxurulƣanliⱪini anglap ⱪaldi;
8 então Ismael, filho de Netanias, e Johananan e Jonathan, filhos de Kareah, e Seraías, filho de Tanhumeth, e os filhos de Ephai, o netofatita, e Jezanias, filho do maacatita, eles e seus homens vieram para Gedaliah, para Mizpah.
xuning bilǝn bu lǝxkǝr baxliⱪliri adǝmliri bilǝn Mizpaⱨ xǝⱨirigǝ, Gǝdaliyaning yeniƣa kǝldi; baxliⱪliri bolsa Nǝtaniyaning oƣli Ixmail, Kareaⱨning oƣulliri Yoⱨanan ⱨǝm Yonatan, Tanhumǝtning oƣli Seraya, Nǝtofatliⱪ Əfayning oƣulliri wǝ Maakatliⱪ birsining oƣli Yǝzaniya idi.
9 Gedaliah o filho de Ahikam o filho de Shaphan jurou a eles e aos seus homens, dizendo: “Não tenham medo de servir aos caldeus. Habite na terra, e sirva o rei da Babilônia, e estará bem com você.
Xafanning nǝwrisi, Aⱨikamning oƣli Gǝdaliya ular wǝ adǝmlirigǝ: «Kaldiylǝrgǝ beⱪinixtin ⱪorⱪmanglar; zeminda olturaⱪlixip Babil padixaⱨiƣa beⱪininglar, xundaⱪ ⱪilsanglar silǝrgǝ yahxi bolidu.
10 Quanto a mim, eis que habitarei em Mizpah, para estar diante dos caldeus que virão até nós; mas vós, colhei vinho e frutas de verão e azeite, e colocai-os em vossas embarcações, e habitai em vossas cidades que tomastes”.
Mǝn bolsam Kaldiylǝr zeminƣa kǝlgǝndǝ [silǝrgǝ] wǝkil bolup ularning aldida turux üqün Mizpaⱨ xǝⱨiridǝ turimǝn; silǝr bolsanglar, xarab, ǝnjür-hormilar wǝ zǝytun meyi mǝⱨsulatlirini elip küp-idixinglarƣa ⱪoyunglar, ɵzünglar tutⱪan xǝⱨǝrlǝrdǝ turiweringlar» — dǝp ⱪǝsǝm iqti.
11 Da mesma forma, quando todos os judeus que estavam em Moab, e entre as crianças de Amon, e em Edom, e que estavam em todos os países, ouviram que o rei da Babilônia havia deixado um remanescente de Judá, e que ele havia colocado sobre eles Gedalias, filho de Ahikam, filho de Shaphan,
Ohxaxla Moabda, Ammoniylar arisida, Edomda ⱨǝm baxⱪa ⱨǝrbir yurtlarda turƣan Yǝⱨudiylarmu Babil padixaⱨi Yǝⱨudada hǝlⱪning bir ⱪaldisini ⱪaldurƣan wǝ ular üstigǝ ⱨɵkümranliⱪ ⱪilixⱪa Xafanning nǝwrisi, Aⱨikamning oƣli Gǝdaliyani bǝlgiligǝn dǝp anglidi;
12 então todos os judeus voltaram de todos os lugares onde foram expulsos, e vieram para a terra de Judá, para Gedalias, para Mizpah, e colheram muito vinho e frutas de verão.
xuning bilǝn barliⱪ Yǝⱨudiylar ⱨǝydǝp tarⱪitiwetilgǝn ⱨǝmmǝ jay-yurtlardin ⱪaytip, Yǝⱨuda zeminiƣa, Mizpaⱨ xǝⱨirigǝ, Gǝdaliyaning yeniƣa kǝldi. Ular xarab, ǝnjür-hormilarning mǝⱨsulatlirini zor kǝngriqiliktǝ aldi.
13 Moreover Johanan o filho de Kareah, e todos os capitães das forças que estavam nos campos, vieram a Gedaliah para Mizpah,
Kareaⱨning oƣli Yoⱨanan wǝ dalada ⱪalƣan lǝxkǝrlǝrning barliⱪ baxliⱪliri Mizpaⱨ xǝⱨirigǝ, Gǝdaliyaning yeniƣa kelip uningƣa:
14 e lhe disseram: “Você sabe que Baalis, o rei dos filhos de Amon, enviou Ismael, o filho de Nethaniah, para tirar sua vida”? Mas Gedaliah, o filho de Ahikam, não acreditava neles.
«Sǝn Ammoniylar padixaⱨi Baalis Nǝtaniyaning oƣli Ixmailni seni ɵltürüxkǝ ǝwǝtkǝnlikini bilmǝmsǝn?» — deyixti. Lekin Aⱨikamning oƣli Gǝdaliya ularning gepigǝ ixǝnmidi.
15 Então Johanan, o filho de Kareah, falou em segredo com Gedaliah em Mizpah, dizendo: “Por favor, deixe-me ir, e eu matarei Ismael, o filho de Nethaniah, e nenhum homem saberá disso”. Por que ele deveria tirar sua vida, para que todos os judeus que estão reunidos a você sejam dispersos, e o remanescente de Judá pereça”?
Kareaⱨning oƣli Yoⱨanan Mizpaⱨda Gǝdaliyaƣa astirtin sɵz ⱪilip: «Manga ruhsǝt ⱪilƣaysǝn, baxⱪilar uningdin hǝwǝr tapⱪuqǝ mǝn berip Nǝtaniyaning oƣli Ixmailni ɵltürǝy; ⱨeqkim buni bilmǝydu. Uning seni ɵltürüp, xuning bilǝn ǝtrapingƣa yiƣilƣan Yǝⱨudadikilǝrning ⱨǝmmisi tarⱪitiwetilip, Yǝⱨudaning ⱪaldisi yoⱪitiwetilixining nemǝ ⱨajiti bar? — dedi.
16 Mas Gedaliah, filho de Ahikam, disse a Johanan o filho de Kareah: “Você não fará isso, pois fala falsamente de Ismael”.
Biraⱪ Gǝdaliya Kareaⱨning oƣli Yoⱨananƣa: «Sǝn undaⱪ ⱪilma; qünki sǝn Ixmail toƣruluⱪ yalƣan eytiwatisǝn» — dedi.

< Jeremias 40 >