Jeremias 4

1 “Se você voltar, Israel”, diz Javé, “se você voltar para mim, e se você colocar suas abominações fora da minha vista; então você não será removido;

Ако ћеш се вратити, Израиљу, вели Господ, к мени се врати, и ако уклониш гадове своје испред мене, нећеш се скитати.

2 e você jurará, 'Como Javé vive', em verdade, em justiça e em retidão. As nações se abençoarão nele, e se gloriarão nele”.

И клећеш се истинито, верно и право: Тако да је жив Господ. И народи ће се благосиљати Њим, и Њим ће се хвалити.

3 Pois Yahweh diz aos homens de Judá e de Jerusalém: “Separem seu terreno alqueivado e não semeiem entre espinhos”.

Јер овако вели Господ Јудејцима и Јерусалимљанима: орите себи крчевину, и не сејте у трње.

4 Circuncidai-vos a Iavé e tirai os prepúcios de vosso coração, homens de Judá e habitantes de Jerusalém; para que minha ira não se apague como fogo, e não se queime para que ninguém possa apagá-la, por causa da maldade de vossos atos”.

Обрежите се Господу, и скините окрајак са срца свог, Јудејци и Јерусалимљани, да не изиђе јарост моја као огањ и разгори се да не буде никога ко би угасио за зла дела ваша.

5 Declarai em Judá, e publicai em Jerusalém; e dizei: 'Tocai a trombeta na terra! Gritai em voz alta e dizei: 'Ajuntai-vos! Vamos para as cidades fortificadas!'.

Објавите у Јудеји и огласите у Јерусалиму и реците: трубите у трубу по земљи; вичите, сазовите народ и реците: Скупите се, и уђимо у тврде градове.

6 Estabeleça um padrão para Sião. Fujam por segurança! Não esperem; pois eu trarei o mal do norte e uma grande destruição”.

Подигните заставу према Сиону, бежите и не стајте, јер ћу довести зло од севера и погибао велику.

7 Um leão subiu de sua mata, e um destruidor de nações. Ele está a caminho. Ele saiu de seu lugar, para tornar sua terra desolada, para que suas cidades sejam assoladas, sem habitantes.

Излази лав из честе своје и који затире народе кренувши се иде с места свог да обрати земљу твоју у пустош, градови твоји да се раскопају да не буде никога у њима.

8 Por isso, veste-te de saco, lamenta e lamenta; pois a ira feroz de Javé não voltou atrás em relação a nós.

За то припашите кострет, плачите и ридајте, јер се жестоки гнев Господњи није одвратио од нас.

9 “Acontecerá naquele dia”, diz Javé, “que o coração do rei perecerá, junto com o coração dos príncipes”. Os sacerdotes ficarão espantados, e os profetas se admirarão”.

И тада ће, вели Господ, нестати срца цару и срца кнезовима, и свештеници ће се удивити и пророци ће се зачудити.

10 Então eu disse: “Ah, Senhor Yahweh! Certamente você enganou muito este povo e Jerusalém, dizendo: 'Você terá paz;' enquanto a espada alcança o coração”.

И рекох: Ах Господе Господе! Баш си преварио овај народ и Јерусалим говорећи: Имаћете мир, а мач дође до душе.

11 Naquele momento será dito a este povo e a Jerusalém: “Um vento quente sopra das alturas nuas do deserto em direção à filha de meu povo, não para neve, nem para limpar.

У то ће се време казати овом народу и Јерусалиму: Ветар врућ с високих места у пустињи дува ка кћери народа мог, не да провеје ни прочисти.

12 Um vento completo destes virá para mim. Agora eu também farei julgamentos contra eles”.

Ветар јачи од тих доћи ће ми; и ја ћу им сада изрећи суд.

13 Eis que ele subirá como nuvens, e suas carruagens serão como o redemoinho. Seus cavalos são mais velozes que as águias. Ai de nós! Pois estamos arruinados.

Гле, као облак подиже се, и кола су му као вихор, коњи су му бржи од орлова. Тешко нама! Пропадосмо.

14 Jerusalém, lava teu coração da maldade, para que possas ser salvo. Por quanto tempo seus pensamentos malignos ficarão dentro de você?

Умиј срце своје од зла, Јерусалиме, да би се избавио; докле ће стајати у теби мисли твоје ништаве?

15 Por uma voz de Dan, e publica o mal das colinas de Efraim:

Јер глас јавља од Дана, и оглашује зло од горе Јефремове.

16 “Diga às nações, eis que publicam contra Jerusalém: 'Vigias vêm de um país distante, e levantam sua voz contra as cidades de Judá'.

Казујте народима; ево оглашујте за Јерусалим да иду стражари из далеке земље, и пуштају глас свој на градове Јудине.

17 Como guardas de um campo, eles estão contra ela por toda parte, porque ela tem sido rebelde contra mim”, diz Yahweh.

Као чувари пољски стаће око њега, јер се одметну од мене, вели Господ.

18 “Sua maneira e seus feitos trouxeram estas coisas até você”. Esta é sua maldade, pois é amarga, pois chega ao seu coração”.

Пут твој и дела твоја то ти учинише; то је од зла твог да је горко и да ти допире до срца.

19 Minha angústia, minha angústia! Sinto dor no meu coração! Meu coração treme dentro de mim. Não consigo me calar, porque vocês ouviram, ó minha alma, o som da trombeta, o alarme da guerra.

Јаох утроба, јаох утроба! Боли ме у срцу; срце ми бије; не могу ћутати; јер глас трубни чујеш, душо моја, вику убојну.

20 A destruição sobre a destruição é decretada, pois toda a terra é devastada. De repente, minhas tendas são destruídas e minhas cortinas desaparecem num instante.

Погибао на погибао оглашује се; јер се пустоши сва земља, наједанпут ће се опустошити моји шатори, завеси моји за час.

21 Por quanto tempo vou ver o padrão e ouvir o som da trombeta?

Докле ћу гледати заставу? Слушати глас трубни?

22 “Pois meu povo é insensato. Eles não me conhecem. São crianças insensatas e não têm compreensão. Eles são hábeis em fazer o mal, mas não sabem fazer o bem”.

Јер је народ мој безуман, не познаје ме, луди су синови и без разума, мудри су да зло чине, а добро чинити не умију.

23 Eu vi a terra e, eis que era desperdício e vazio, e os céus, e eles não tinham luz.

Погледах на земљу, а гле, без обличја је и пуста; и на небо, а светлости његове нема.

24 Eu vi as montanhas, e eis que elas tremeram, e todas as colinas se moveram para frente e para trás.

Погледах на горе, а гле, тресу се и сви хумови дрмају се.

25 Eu vi, e eis que não havia homem, e todas as aves do céu haviam fugido.

Погледах, а гле, нема човека, и све птице небеске одлетеле.

26 Eu vi, e eis que o campo fértil era um deserto, e todas as suas cidades foram destruídas pela presença de Javé, antes de sua raiva feroz.

Погледах, а гле, Кармил је пустиња и сви градови његови оборени од Господа, од жестоког гнева Његовог.

27 Para Iavé diz: “Toda a terra será uma desolação; no entanto, eu não vou acabar por completo”.

Јер овако говори Господ: Сва ће земља опустети; али нећу сасвим затрти.

28 Para isso, a terra chorará, e os céus acima serão negros, porque eu o falei. Eu a planejei, e não me arrependi, nem voltarei atrás”.

Зато ће тужити земља, и небо ће горе потамнети, јер рекох, намислих, и нећу се раскајати, нити ћу ударити натраг.

29 Toda cidade foge para o barulho dos cavaleiros e arqueiros. Eles vão para a mata e sobem sobre as rochas. Todas as cidades são abandonadas e não um homem habita nelas.

Од вике коњика и стрелаца побећи ће сви градови, отићи ће у густе шуме и на стене ће се попети; сви ће градови бити остављени и нико неће у њима живети.

30 Você, quando for feito desolado, o que fará? Embora você se vista de escarlate, embora você se enfeites de ouro, embora você amplie seus olhos com maquiagem, você se faz belo em vão. Seus amantes o desprezam. Eles procuram sua vida.

А ти, опустошена, шта ћеш чинити? Ако се и облачиш у скерлет, ако се и китиш накитом златним, и мажеш лице своје, залуду се красиш, презиру те милосници, траже душу твоју.

31 Pois ouvi uma voz como a de uma mulher em trabalho de parto, a angústia como a de quem dá à luz seu primeiro filho, a voz da filha de Sião, que ofegante para respirar, que estende suas mãos, dizendo: “Ai de mim agora! Pois minha alma desmaia diante dos assassinos”.

Јер чујем глас као породиљин, цвиљење као жене која се први пут порађа, глас кћери сионске, која рида, пружа руке своје говорећи: Тешко мени! Јер ми нестаје душа од убилаца.