< Tiago 4 >

1 De onde vêm as guerras e lutas entre vocês? Eles não vêm de seus prazeres que a guerra em seus membros?
هۆکاری سەرهەڵدانی ئەم شەڕ و ناکۆکییەی نێوانتان چییە؟ ئایا بەهۆی ئارەزووە خراپەکانتانەوە نییە کە لە ئەندامەکانی لەشتاندا دەجەنگن.
2 Você cobiça, e não tem. Vocês assassinam e cobiçam, e não podem obter. Vocês lutam e fazem a guerra. Vocês não têm, porque não pedem.
ئارەزوو دەکەن و نیتانە، هەر بۆیە دەکوژن. ئیرەیی دەبەن و ناتوانن دەستتان بکەوێت، هەر بۆیە ناکۆکی دەکەن و شەڕ دەکەن. نیتانە، چونکە لە خودا داوا ناکەن.
3 Você pede, e não recebe, porque pede com motivos errados, para que possa gastá-lo em seus prazeres.
کاتێک داوا دەکەن وەریناگرن، چونکە بە پاڵنەری خراپ داوا دەکەن، تاکو ئارەزووەکانتانی پێ تێر بکەن.
4 Vocês adúlteros e adúlteras, não sabem que a amizade com o mundo é hostilidade para com Deus? Quem, portanto, quer ser amigo do mundo, se faz inimigo de Deus.
ئەی داوێنپیسان، نازانن دۆستایەتی جیهان دوژمنایەتی خودایە؟ بۆیە ئەوەی بیەوێت ببێتە دۆستی جیهان، ئەوا بووەتە دوژمنی خودا.
5 Ou você acha que a Escritura diz em vão: “O Espírito que vive em nós anseia invejosamente”?
یاخود وا دەزانن نووسراوە پیرۆزەکە لەخۆڕا دەفەرموێ، خودا بە دڵگەرمی پەرۆشە بەو ڕۆحەی کە تیاماندا نیشتەجێی کردووە؟
6 Mas ele dá mais graça. Por isso diz: “Deus resiste aos orgulhosos, mas dá graça aos humildes”.
بەڵام نیعمەتی زیاتر دەدات، بۆیە نووسراوە پیرۆزەکە دەفەرموێت: [خودا بەرهەڵستی لووتبەرزەکان دەکات، بەڵام نیعمەت دەداتە بێفیزەکان.]
7 Portanto, esteja sujeito a Deus. Resista ao diabo, e ele fugirá de você.
بۆیە ملکەچی خودا بن. بەرهەڵستی شەیتان بکەن، لێتان هەڵدێت.
8 Aproximai-vos de Deus, e Ele se aproximará de vós. Limpai vossas mãos, pecadores. Purificai vossos corações, seus duplos.
لە خودا نزیک بنەوە، لێتان نزیک دەبێتەوە. دەستتان خاوێن بکەنەوە ئەی گوناهباران، دڵتان پاک بکەنەوە ئەی ڕاڕایەکان.
9 Lament, chorem e chorem. Que suas risadas se transformem em luto e sua alegria em tristeza.
خەفەت بخۆن و بگریێن و شیوەن بکەن. پێکەنینتان بگۆڕن بۆ گریان و خۆشی بۆ خەفەت.
10 Humilhem-se aos olhos do Senhor, e Ele os exaltará.
لەبەردەم پەروەردگاردا بێفیز بن، ئەویش بەرزتان دەکاتەوە.
11 Não falem uns contra os outros, irmãos. Aquele que fala contra um irmão e julga seu irmão, fala contra a lei e julga a lei. Mas se você julgar a lei, não é um fazedor da lei, mas um juiz.
خوشکان، برایان، بە خراپە باسی یەکتری مەکەن. ئەوەی بە خراپە باسی خوشک یان براکەی بکات یاخود حوکمیان بدات، ئەوا بە خراپە باسی تەورات دەکات و تەورات حوکم دەدات. ئەگەر تەورات حوکم بدەیت، ئەوا تۆ کار بە تەورات ناکەیت، بەڵکو خۆت دەکەیت بە دادوەر بەسەرییەوە.
12 Somente um é o legislador, que é capaz de salvar e de destruir. Mas quem é você para julgar outro?
تەنها یەک شەریعەتدانەر و دادوەر هەیە، ئەو دەتوانێت ڕزگار بکات و لەناوببات. بەڵام تۆ کێی تاکو نزیکەکەت حوکم بدەیت؟
13 Venha agora, você que diz: “Hoje ou amanhã, vamos entrar nesta cidade e passar um ano lá, comerciar e ter lucro”.
وەرن ئەوانەی دەڵێن: «ئەمڕۆ یان بەیانی دەڕۆین بۆ فڵان شار، ساڵێک لەوێ دەبین و کاسبی دەکەین و قازانج دەکەین.»
14 No entanto, vocês não sabem como será sua vida amanhã. Para que é sua vida? Pois você é um vapor que aparece por um pouco de tempo e depois desaparece.
ئێوە کە نازانن بەیانی چی دەبێت، ژیانتان چییە؟ چونکە هەڵمێکە، ماوەیەک دەردەکەوێت، دواتر نامێنێت.
15 Para você deveria dizer: “Se o Senhor quiser, ambos viveremos e faremos isto ou aquilo”.
لە جیاتی ئەوە بڵێن: «ئەگەر مەسیحی باڵادەست خواستی لەسەر بوو و ژیاین، ئەمە و ئەوە دەکەین.»
16 Mas agora você se gloria em sua vanglória. Toda essa jactância é maligna.
بەڵام ئێوە شانازی بە لووتبەرزیتانەوە دەکەن، هەموو شانازییەکی ئاواش خراپە.
17 Para ele, portanto, quem sabe fazer o bem e não o faz, para ele é pecado.
بۆیە ئەوەی بزانێت چاکە بکات و نەیکات، گوناه دەکات.

< Tiago 4 >