< Tiago 3 >

1 Que não sejam muitos de vocês professores, meus irmãos, sabendo que receberemos um julgamento mais pesado.
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα ληψομεθα
2 Pois todos nós tropeçamos em muitas coisas. Quem não tropeça em palavras é uma pessoa perfeita, capaz de refrear todo o corpo também.
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
3 De fato, colocamos pedaços na boca dos cavalos para que eles nos obedeçam, e nós guiamos seu corpo inteiro.
ιδου των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προς το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
4 Veja, os navios também, apesar de serem tão grandes e serem movidos por ventos fortes, ainda são guiados por um leme muito pequeno, onde quer que o piloto deseje.
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληται
5 Portanto, a língua também é um pequeno membro, e ostenta grandes coisas. Veja como um pequeno fogo pode se espalhar para uma grande floresta!
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει
6 E a língua é uma fogueira. O mundo da iniqüidade entre nossos membros é a língua, que profana todo o corpo, e inflama o curso da natureza, e é incendiada pela Geena. (Geenna g1067)
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτως η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης (Geenna g1067)
7 Para todo tipo de animal, pássaro, coisa rasteira e criatura do mar é domada, e foi domada pela humanidade;
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
8 mas ninguém pode domar a língua. É um mal inquieto, cheio de veneno mortal.
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου
9 Com ele abençoamos nosso Deus e Pai, e com ele amaldiçoamos os homens que são feitos à imagem de Deus.
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
10 Da mesma boca sai a bênção e a maldição. Meus irmãos, estas coisas não deveriam ser assim.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
11 Será que da mesma abertura sai uma fonte de água fresca e amarga?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
12 Uma figueira, meus irmãos, pode produzir azeitonas, ou uma videira figos? Assim, nenhuma fonte produz tanto água salgada quanto água doce.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ
13 Quem é sábio e compreensivo entre vocês? Deixem-no mostrar por sua boa conduta que seus atos são feitos com gentileza e sabedoria.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
14 Mas se você tem ciúmes amargos e ambição egoísta em seu coração, não se vanglorie e não minta contra a verdade.
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
15 Esta sabedoria não é aquela que vem de cima, mas é terrena, sensual e demoníaca.
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
16 Pois onde há ciúme e ambição egoísta, há confusão e todo ato maligno.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
17 Mas a sabedoria que vem de cima é primeiro pura, depois pacífica, gentil, razoável, cheia de misericórdia e bons frutos, sem parcialidade, e sem hipocrisia.
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος και ανυποκριτος
18 Agora o fruto da retidão é semeado em paz por aqueles que fazem a paz.
καρπος δε της δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην

< Tiago 3 >