< Isaías 24 >

1 Eis que Yahweh esvazia a terra, a faz desperdiçar, a vira de cabeça para baixo, e espalha seus habitantes.
Zie, Jahweh ontvolkt En vernielt de aarde; Hij keert haar onderstboven, Verstrooit haar bewoners!
2 Será como com o povo, assim com o sacerdote; como com o servo, assim com seu senhor; como com a criada, assim com sua amante; como com o comprador, assim com o vendedor; como com o credor, assim com o devedor; como com o tomador de juros, assim com o doador de juros.
Het zal den priester vergaan als het volk, Den slaaf als zijn meester, Slavin als gebiedster, Verkoper als koper, Borger als lener, Schuldeiser als schuldenaar.
3 A terra será totalmente esvaziada e totalmente desperdiçada; pois Yahweh pronunciou esta palavra.
Ja, de aarde wordt geheel ontvolkt, En schoongebezemd heel en al; Want Jahweh heeft het gezegd, Dit woord gesproken.
4 A terra chora e se desvanece. O mundo definha e se desvanece. As pessoas elevadas da terra definham.
De aarde treurt en verkwijnt, De wereld verwelkt en versmacht, De hemel vergaat met de aarde.
5 A terra também está poluída sob seus habitantes, porque transgrediram as leis, violaram os estatutos e quebraram o pacto eterno.
Want de aarde is onder haar bewoners bezoedeld: Ze hebben de wet overtreden, de geboden verkracht, Verbroken het eeuwig verbond.
6 Portanto, a maldição devorou a terra, e aqueles que nela habitam são considerados culpados. Portanto, os habitantes da terra são queimados, e poucos homens restam.
Daarom verslindt de vervloeking de aarde, En moeten haar bewoners het boeten; De bewoners der aarde worden verteerd, Weinig mensen blijven er over.
7 O novo vinho chora. A videira definha. Todos os alegres suspiros de coração.
De wijntros kwijnt, de wingerd versmacht, Wat dartel is, zucht;
8 Cessa a alegria dos tamborins. O som daqueles que se regozijam termina. Cessa a alegria da harpa.
Het gejubel der pauken verstomt, Weg is het vrolijk gejoel, het juichen der citers;
9 Eles não beberão vinho com uma canção. A bebida forte será amarga para aqueles que a bebem.
Men drinkt geen wijn meer bij gezang, De drank smaakt bitter aan den drinker.
10 A cidade confusa é destruída. Toda casa está fechada, para que nenhum homem possa entrar.
De steden liggen in puin en verlaten, Alle huizen gesloten, versperd;
11 Há um choro nas ruas por causa do vinho. Toda a alegria é escurecida. A alegria da terra se foi.
In de straten gejammer om wijn, Weg alle vreugd en blijdschap op aarde!
12 A cidade é deixada em desolação, e o portão é atingido pela destruição.
In de steden zijn enkel puinhopen over, De poorten liggen vertrapt en verbrijzeld.
13 Pois será assim dentro da terra entre os povos, como o tremor de uma oliveira, como os respigões quando a vindima é feita.
Ja, zó zal het wezen op aarde Te midden der volken: Als na het afslaan van de olijven, Als bij ‘t nalezen op het eind van de oogst!
14 Estes levantarão sua voz. Eles gritarão pela majestade de Yahweh. Eles gritarão em voz alta do mar.
Dan zal men jubelen, En de grootheid van Jahweh bezingen! Men juicht in het westen,
15 Portanto, glorifiquem a Iavé no leste, até mesmo o nome de Iavé, o Deus de Israel, nas ilhas do mar!
Tot aan de grens van het oosten: Brengt eer aan Jahweh Op de kusten der zee, Aan de Naam van Jahweh, Israëls God!
16 Da parte mais extrema da terra, ouvimos canções. Glória aos justos! Mas eu disse: “Eu me acobardei! Eu me definhei! ai de mim!” Os traiçoeiros trataram de forma traiçoeira. Sim, os traiçoeiros têm lidado de forma muito traiçoeira.
En van het einde der aarde horen wij zingen: Glorie den vrome! Maar er wordt ook geroepen: Ik ben verloren, Wee mij, verloren! De afvalligen vallen, De verraders storten verraderlijk neer.
17 O medo, a cova e a armadilha estão sobre vocês que habitam a terra.
Verschrikking, kuilen en strikken Voor u, bewoners der aarde.
18 Acontecerá que aquele que fugir do ruído do medo cairá no poço; e aquele que sair do meio do poço será apanhado no laço; pois as janelas no alto estão abertas, e os alicerces da terra tremem.
Wie de verschrikking ontvlucht, Hij valt in de kuil; Wie de kuil nog ontsnapt, Wordt in de strikken gevangen! Ja, de sluizen des hemels Staan boven al open. De fundamenten der aarde worden geschokt;
19 A terra está totalmente quebrada. A terra é dilacerada. A terra é sacudida violentamente.
De aarde gaat splijten en bersten, Versplintert en scheurt, Wankelt en tuimelt,
20 A terra cambaleará como um bêbado, e balançará para frente e para trás como uma rede. Sua desobediência será pesada, e cairá e não voltará a se levantar.
Waggelt als een beschonkene, Sliert heen en weer als een hangmat. Haar misdaden drukken haar neer, Ze valt, en staat niet meer op.
21 Acontecerá nesse dia que Yahweh castigará o exército dos altos no alto, e os reis da terra na terra.
Op die dag zal Jahweh bestraffen Het hemels heir in de lucht, Met de vorsten der wereld op aarde.
22 Eles serão reunidos, pois os prisioneiros serão reunidos no fosso e fechados na prisão; e depois de muitos dias serão visitados.
Ze worden gebonden, gesperd in een kuil, In een kerker gevangen, Voor lange tijden gestraft!
23 Então a lua será confundida, e o sol envergonhado; pois Yahweh dos exércitos reinará no Monte Sião e em Jerusalém; e a glória estará diante de seus anciãos.
De maan zal blozen, de zon zich schamen, Want Jahweh der heirscharen zal heersen als Koning Op de berg Sion, in Jerusalem; En voor zijn oudsten zal zijn heerlijkheid stralen!

< Isaías 24 >