Isaías 18

1 Ah, a terra do barulho das asas, que está além dos rios da Etiópia;

Ve al la lando flanke ombrata, kiu troviĝas transe de la riveroj Etiopaj,

2 que envia embaixadores pelo mar, mesmo em embarcações de papiro sobre as águas, dizendo: “Vão, mensageiros rápidos, a uma nação alta e lisa, a um povo incrível desde o início, uma nação que mede e desce, cuja terra os rios dividem!

kiu sendas senditojn per la maro kaj per kanaj ŝipoj sur la akvo! Iru, rapidaj senditoj, al la popolo grandkreska kaj glathaŭta, al la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, al la popolo laŭregulara kaj piedpremanta, kies landon tratranĉas riveroj.

3 Todos vocês habitantes do mundo, e vocês moradores da terra, quando uma bandeira é hasteada sobre as montanhas, vejam! Quando a trombeta for tocada, escutem!

Vi ĉiuj, kiuj troviĝas en la mondo kaj loĝas sur la tero! rigardu, kiam oni levos standardon; kaj aŭskultu, kiam oni ekblovos per trumpeto.

4 Pois Yahweh me disse: “Estarei quieto, e verei em minha morada, como calor claro ao sol, como uma nuvem de orvalho no calor da colheita”.

Ĉar tiel diris al mi la Eternulo: Mi restos trankvila kaj rigardos en Mia loĝejo, kiel serena varmego ĉe hela lumo, kiel rosa nubo ĉe varmego de rikolto.

5 Pois antes da colheita, quando a flor terminar, e a flor se tornar uma uva em maturação, ele cortará os raminhos com ganchos de poda, e cortará e tirará os galhos espalhados.

Ĉar antaŭ la rikolto, kiam la florado finiĝis kaj la floro fariĝis matura bero, Li detranĉos la branĉojn per tranĉiloj kaj deprenos la vinberbranĉojn.

6 Eles serão deixados juntos para as aves de rapina das montanhas, e para os animais da terra. As aves devoradoras as comerão no verão e todos os animais da terra as comerão no inverno.

Ĉio kune estos lasita por la rabobirdoj de la montoj kaj por la bestoj de la tero; kaj la rabobirdoj loĝos super ĝi en somero, kaj ĉiaj bestoj de la tero super ĝi vintros.

7 Naquele tempo, um presente será trazido a Javé dos Exércitos de um povo alto e liso, mesmo de um povo fantástico desde seu início, uma nação que mede e desce, cuja terra os rios dividem, até o lugar do nome de Javé dos Exércitos, Monte Zion.

En tiu tempo sur la lokon de la nomo de la Eternulo Cebaot, sur la monton Cion, alportos donacojn al la Eternulo Cebaot la popolo grandkreska kaj glathaŭta, la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, la popolo laŭregulara kaj piedpremanta, kies landon tratranĉas riveroj.