< Isaías 13 >
1 O fardo da Babilônia, que Isaías, filho de Amoz, viu.
De godsspraak over Babel, die Isaias, de zoon van Amos, ontving:
2 Coloque um banner na montanha nua! Levante sua voz para eles! Acene com sua mão, para que eles possam entrar nos portões dos nobres.
Plant een banier op een open berg; Schreeuwt het hun toe, En wenkt met de hand, Dat ze de poorten der tyrannen binnenrukken!
3 Comandei meus consagrados; sim, chamei meus poderosos homens para minha ira, até mesmo os meus orgulhosamente exultantes.
Ikzelf in mijn woede Heb mijn heilige troepen ontboden, Opgeroepen mijn helden, Mijn triomferende strijders!
4 O barulho de uma multidão está nas montanhas, como de um grande povo; o barulho de um tumulto dos reinos das nações reunidas! Javé dos exércitos está reunindo o exército para a batalha.
Een donderend geraas op de bergen, Als van een geweldige legertros; Het rommelen van vorstendommen, Van volken, die zich verzamen! Jahweh der heirscharen monstert zijn troepen,
5 Eles vêm de um país distante, da parte mais extrema do céu, até mesmo Javé, e as armas de sua indignação, para destruir toda a terra.
Van verre gekomen, van de grenzen des hemels: Jahweh met de werktuigen van zijn toorn, Om de hele aarde te teisteren!
6 Lamento, pois o dia de Yahweh está próximo! Virá como destruição do Todo-Poderoso.
Huilt! Want de dag van Jahweh is nabij; Hij komt als een stortvloed van den Almachtige!
7 Portanto, todas as mãos estarão debilitadas e o coração de todos derreterá.
Alle handen verslappen er van, Elk mensenhart smelt er van weg;
8 Eles ficarão consternados. As dores e as dores os tomarão. Estarão em dor como uma mulher em trabalho de parto. Olharão com espanto uns para os outros. Seus rostos serão rostos de chamas.
Ze schokken van krampen, en weeën grijpen hen aan, Ze wringen zich als een barende vrouw; Verbijsterd zien ze elkander aan, Hun gezichten gloeien als vlammen.
9 Eis que vem o dia de Javé, cruel, com ira e raiva feroz; para fazer da terra uma desolação, e para destruir seus pecadores dela.
Zie, de dag van Jahweh komt, Wreed, verbolgen en woedend: Om de aarde in een woestijn te veranderen, Haar zondaars te moorden.
10 Pois as estrelas do céu e suas constelações não darão sua luz. O sol escurecerá ao se apagar, e a lua não fará brilhar sua luz.
De hemelsterren en haar wachters Laten haar licht niet meer stralen; De zon is bij haar opgang al donker, En de maan geeft geen glans.
11 Castigarei o mundo por seu mal, e os ímpios por sua iniqüidade. Farei cessar a arrogância dos orgulhosos, e humilharei a arrogância dos terríveis.
Ik zal de wereld haar boosheid vergelden, En de zondaars hun schuld, Een eind aan het zwetsen der grootsprekers maken, En de trots der geweldenaars breken.
12 I tornará as pessoas mais raras do que o ouro fino, mesmo uma pessoa do que o ouro puro de Ophir.
Het volk maak Ik schaarser nog dan het goud, De mannen zeldzamer dan de metalen van Ofir;
13 Portanto, farei tremer os céus, e a terra será sacudida de seu lugar na ira de Yahweh dos exércitos, e no dia de sua ira feroz.
De hemelen trillen er van, De aarde wordt uit haar voegen gerukt: Om de gramschap van Jahweh der heirscharen Op de dag van zijn gloeiende toorn!
14 Acontecerá que, como uma gazela caçada e como ovelhas que ninguém reúne, cada um se voltará para seu próprio povo, e cada um fugirá para sua própria terra.
Als een opgejaagd hert, Als een kudde, die niemand bijeenhoudt, Keert iedereen terug naar zijn eigen volk, En vlucht weg naar zijn land.
15 Todos os que forem encontrados serão impelidos a passar. Todos os que forem capturados cairão pela espada.
Wie men ontdekt, wordt doorboord, Wie wordt gegrepen, valt door het zwaard;
16 Seus filhotes também serão despedaçados diante dos olhos. Suas casas serão saqueadas, e suas esposas violadas.
Hun kinderen worden voor hun ogen verpletterd, Hun huizen geplunderd, hun vrouwen onteerd.
17 Eis que eu agitarei os Medos contra eles, que não valorizarão a prata, e quanto ao ouro, eles não se deleitarão com isso.
Zie, Ik hits de Meden tegen hen op, Die zilver niet tellen, en goud niet begeren!
18 Seus arcos desfarão os jovens em pedaços; e não terão piedade do fruto do ventre. Seus olhos não pouparão as crianças.
De knapen worden door de bogen getroffen, De meisjes verkracht; Geen erbarmen voor de vrucht van de schoot, Geen genade voor kinderen!
19 Babilônia, a glória dos reinos, a beleza do orgulho dos caldeus, será como quando Deus derrubou Sodoma e Gomorra.
Dan wordt Babel, de parel der koninkrijken, Het pronkjuweel der Chaldeën, Door God tot de grond toe verwoest, Als Sodoma en Gomorra.
20 Nunca será habitada, nem será habitada de geração em geração. O árabe não armará ali uma tenda, nem os pastores farão seus rebanhos deitarem-se ali.
Het blijft voor immer verlaten, Ontvolkt van geslacht tot geslacht; De Arabieren slaan er hun tenten niet op, De herders legeren er niet.
21 But animais selvagens do deserto ficarão ali deitados, e suas casas estarão cheias de chacais. Avestruzes morarão lá, e caprinos selvagens brincarão lá.
Maar jakhalzen hebben er hun holen, En uilen vullen hun huizen; De struisen komen er nestelen, Baarlijke duivels dansen er rond.
22 Hienas chorarão em suas fortalezas, e chacais nos palácios agradáveis. Seu tempo está próximo, e seus dias não serão prolongados.
In hun burchten janken de honden, In hun lustpaleizen de wolven: Zijn tijd is gekomen, Zijn dag niet verschoven!