Gênesis 8
1 Deus se lembrou de Noé, de todos os animais e de todo o gado que estavam com ele no navio; e Deus fez um vento para passar sobre a terra. As águas baixaram.
А Бог се опомену Ноја и свих звери и све стоке што беху с њим у ковчегу; и посла Бог ветар на земљу да узбије воду.
2 As fontes do fundo e as janelas do céu também foram paradas, e a chuva do céu foi contida.
И затворише се извори бездану и уставе небеске, и дажд с неба престаде.
3 As águas recuaram continuamente da terra. Após o final de cento e cinqüenta dias as águas recuaram.
И стаде вода опадати на земљи, и једнако опадаше после сто педесет дана;
4 O navio descansou no sétimo mês, no décimo sétimo dia do mês, nas montanhas de Ararat.
Те се устави ковчег седмог месеца дана седамнаестог на планини Арарату.
5 As águas recuaram continuamente até o décimo mês. No décimo mês, no primeiro dia do mês, os cumes das montanhas eram visíveis.
И вода опадаше све већма до десетог месеца; и првог дана десетог месеца показаше се врхови од брда.
6 Ao final de quarenta dias, Noé abriu a janela do navio que ele havia feito,
А после четрдесет дана отвори Ноје прозор на ковчегу, који беше начинио;
7 e enviou um corvo. Ele ia e voltava, até que as águas secassem da terra.
И испусти гаврана, који једнако одлеташе и долеташе докле не пресахну вода на земљи.
8 Ele mesmo mandou uma pomba para ver se as águas eram abatidas da superfície do solo,
Па пусти и голубицу да би видео је ли опала вода са земље.
9 mas a pomba não encontrou lugar para descansar o pé, e ela voltou para o navio, pois as águas estavam na superfície de toda a terra. Ele estendeu sua mão, pegou-a e a trouxe até ele no navio.
А голубица не нашавши где би стала ногом својом врати се к њему у ковчег, јер још беше вода по свој земљи; и Ноје пруживши руку ухвати је и узе к себи у ковчег.
10 Ele esperou mais sete dias; e novamente ele enviou a pomba para fora do navio.
И почека још седам дана, па опет испусти голубицу из ковчега.
11 A pomba voltou para ele à noite e, eis que na boca dela estava uma folha de oliveira recém colhida. Então Noé sabia que as águas tinham sido abatidas da terra.
И пред вече врати се к њему голубица, и гле, у кљуну јој лист маслинов, који беше откинула; тако позна Ноје да је опала вода са земље.
12 Ele esperou mais sete dias, e enviou a pomba; e ela não voltou mais para ele.
Али почека још седам дана, па опет испусти голубицу, а она му се више не врати.
13 No primeiro ano, no primeiro mês, no primeiro dia do mês, seiscentos anos, as águas foram secas da terra. Noé retirou a cobertura do navio, e olhou. Ele viu que a superfície do solo estava seca.
Шест стотина прве године века Нојевог први дан првог месеца усахну вода на земљи; и Ноје откри кров на ковчегу, и угледа земљу суву.
14 No segundo mês, no vigésimo sétimo dia do mês, a terra estava seca.
А другог месеца двадесет седмог дана беше сва земља сува.
15 Deus falou com Noé, dizendo:
Тада рече Бог Ноју говорећи:
16 “Saia do navio, você, sua esposa, seus filhos e as esposas de seus filhos com você.
Изађи из ковчега ти и жена твоја и синови твоји и жене синова твојих с тобом;
17 Traga consigo todos os seres vivos que estão consigo de toda a carne, inclusive aves, gado e todos os répteis que se arrastam sobre a terra, para que se reproduzam abundantemente na terra, sejam fecundos e se multipliquem sobre a terra”.
Све звери што су са тобом од сваког тела, птице и стоку и шта год гамиже по земљи, изведи са собом, нека се разиђу по земљи, и нека се плоде и множе на земљи.
18 Noé saiu com seus filhos, sua esposa e as mulheres de seus filhos com ele.
И изиђе Ноје и синови његови и жена његова и жене синова његових с њим.
19 Cada animal, cada coisa rasteira, e cada ave, qualquer coisa que se mova sobre a terra, depois que suas famílias, saíram do navio.
Све звери, све ситне животиње, све птице и све што се миче по земљи по својим врстама изиђоше из ковчега.
20 Noé construiu um altar para Yahweh, e levou de cada animal limpo, e de cada ave limpa, e ofereceu ofertas queimadas sobre o altar.
И начини Ноје жртвеник Господу, и узе од сваке чисте стоке и од свих птица чистих, и принесе на жртвенику жртве паљенице.
21 Yahweh sentiu o cheiro agradável. Yahweh disse em seu coração: “Não amaldiçoarei mais o chão por causa do homem porque a imaginação do coração do homem é maligna desde sua juventude”. Não voltarei a golpear todos os seres vivos, como já fiz”.
И Господ омириса мирис угодни, и рече у срцу свом: Нећу више клети земље с људи, што је мисао срца човечијег зла од малена; нити ћу више убијати све што живи, као што учиних.
22 Enquanto a terra permanecer, o tempo da semente e da colheita, e o frio e o calor, e o verão e o inverno, e o dia e a noite não cessarão”.
Од сада докле буде земље, неће нестајати сетве ни жетве, студени ни врућине, лета ни зиме, дана ни ноћи.
A Dove is Sent Forth from the Ark
