< Gênesis 19 >
1 Os dois anjos vieram a Sodoma à noite. O lote sentou-se no portão de Sodoma. Lot os viu, e se levantou para encontrá-los. Ele se curvou com o rosto na terra,
Ikki pǝrixtǝ kǝqtǝ Sodomƣa yetip kǝldi; xu qaƣda Lut Sodomning dǝrwazisida olturatti. Lut ularni kɵrüpla ornidin turup, aldiƣa qiⱪip yüzi yǝrgǝ tǝgküdǝk tǝzim ⱪilip:
2 e disse: “Vede agora, meus senhores, por favor, entrem na casa de vosso servo, passem a noite toda, lavem os pés, e podem levantar-se cedo, e seguir seu caminho”. Eles disseram: “Não, mas vamos ficar na rua a noite toda”.
— Mana, ǝy hojilirim, kǝminilirining ɵyigǝ qüxüp putliringlarni yuyup ⱪonup ⱪalƣaysilǝr; andin ǝtǝ sǝⱨǝr ⱪopup yolƣa qiⱪsanglarmu bolidu, dewidi, bular jawabǝn: — Yaⱪ, biz xǝⱨǝr mǝydanida kǝqlǝymiz, — dedi.
3 Ele os exortou muito, e eles entraram com ele, e entraram em sua casa. Ele fez-lhes um banquete, cozeu-lhes pão sem levedura e eles comeram.
Əmma u ularni qing tutuwidi, ahir ular uning bilǝn berip ɵyigǝ kirdi. U ularƣa dastihan selip, petir toⱪaqlarni pixurup bǝrdi, ular ƣizalandi.
4 Mas antes de se deitarem, os homens da cidade, os homens de Sodoma, cercaram a casa, tanto jovens como velhos, todas as pessoas de cada bairro.
Ular tehi yatmiƣanidi, xǝⱨǝrdikilǝr, yǝni Sodomning ǝrkǝkliri, yax, ⱪeri ⱨǝmmisi ⱨǝrⱪaysi mǝⱨǝllilǝrdin kelip ɵyni ⱪorxiwaldi;
5 Eles chamaram Lot, e lhe disseram: “Onde estão os homens que vieram até você esta noite? Traga-os até nós, para que possamos ter sexo com eles”.
ular Lutni qaⱪirip uningƣa: — Bügün kǝqtǝ seningkigǝ kirgǝn adǝmlǝr ⱪeni? Ularni bizgǝ qiⱪirip bǝr, biz ular bilǝn yeⱪinqiliⱪ ⱪilimiz, — dedi.
6 Lot saiu para eles através da porta, e fechou a porta depois de si mesmo.
Lut dǝrwazining aldiƣa, ularning ⱪexiƣa qiⱪip, ixikni yepiwetip,
7 Ele disse: “Por favor, meus irmãos, não ajam de forma tão perversa.
ularƣa: — Əy buradǝrlirim, mundaⱪ rǝzillikni ⱪilmanglar!
8 Veja agora, eu tenho duas filhas virgens. Por favor, deixe-me trazê-las até você, e você pode fazer com elas o que lhe parece bom. Só não faça nada a estes homens, porque eles vieram à sombra do meu teto”.
Mana, tehi ⱨeq ǝr bilǝn billǝ bolmiƣan ikki ⱪizim bar; ularni silǝrgǝ qiⱪirip berǝy. Ular bilǝn haliƣininglarni ⱪilinglar. Əmma bu adǝmlǝr ɵgzǝmning sayisi astiƣa kirgǝnikǝn, silǝr ularni ⱨeqnemǝ ⱪilmanglar! — dedi.
9 Eles disseram: “Afastem-se!” Depois disseram: “Este indivíduo entrou para viver como estrangeiro, e ele se nomeia juiz. Agora vamos lidar pior com você do que com eles”! Eles pressionaram muito o homem Lot, e se aproximaram para quebrar a porta.
Lekin ular jawab berip: «Neri tur!» deginiqǝ, yǝnǝ: — Bu yǝrdǝ turuxⱪa kǝlgǝn bu musapir ⱨakim bolmaⱪqimikǝn? Əmdi sanga ularƣa ⱪilƣandinmu bǝttǝr yamanliⱪ ⱪilimiz! — dǝp Lutni ⱪistap, ixikni qeⱪixⱪa basturup kǝldi.
10 Mas os homens estenderam a mão e trouxeram Lot para dentro de casa e fecharam a porta.
Əmma u ikki kixi ⱪollirini uzitip Lutni ɵygǝ ɵz ⱪexiƣa tartip ǝkiriwelip, ixikni taⱪiwaldi
11 Eles atingiram os homens que estavam à porta da casa com cegueira, tanto pequenos quanto grandes, de modo que eles se cansaram de encontrar a porta.
wǝ ɵyning dǝrwazisining aldidiki adǝmlǝrni kiqikidin tartip qongiƣiqǝ korluⱪⱪa muptila ⱪildi; xuning bilǝn ular dǝrwazini izdǝp, ⱨalidin kǝtti.
12 Os homens disseram a Lot: “Você tem mais alguém aqui? Os genros, seus filhos, suas filhas e quem quer que tenham na cidade, tirem-nos do lugar:
Andin ikkǝylǝn Lutⱪa: — Muxu yǝrdǝ yǝnǝ birǝr kiming barmu? Küy’oƣul, oƣul yaki ⱪizliring wǝ yaki xǝⱨǝrdǝ baxⱪa adǝmliring bolsa ularni bu yǝrdin elip kǝtkin!
13 pois vamos destruir este lugar, porque o clamor contra eles cresceu tanto antes de Javé que Javé nos enviou para destruí-lo”.
Qünki biz bu yǝrni yoⱪitimiz; qünki ular toƣruluⱪ kɵtürülgǝn dad-pǝryad Pǝrwǝrdigarning aldida intayin küqlük bolƣaq, Pǝrwǝrdigar bizni uni yoⱪitixⱪa ǝwǝtti, — dedi.
14 Lot saiu, e falou com seus genros, que se comprometeram a casar com suas filhas, e disse: “Levantem-se! Saia deste lugar, pois Yahweh destruirá a cidade”! Mas ele parecia estar brincando para seus genros.
Xuning bilǝn Lut taxⱪiriƣa qiⱪip, ⱪizlirini alidiƣan [bolƣusi] küy’oƣullirining ⱪexiƣa berip: «Əmdi ⱪopup bu yǝrdin qiⱪip ketinglar; qünki Pǝrwǝrdigar xǝⱨǝrni yoⱪitidu» — dedi. Əmma u [bolƣusi] küy’oƣullirining nǝzirigǝ qaⱪqaⱪ ⱪilƣandǝk kɵründi.
15 Quando chegou a manhã, então os anjos apressaram Lot, dizendo: “Levantem-se! Leve sua esposa e suas duas filhas que estão aqui, para que você não seja consumido na iniqüidade da cidade”.
Tang atⱪanda, pǝrixtilǝr Lutni aldiritip: — Əmdi ⱪopup ayaling bilǝn ⱪexingdiki ikki ⱪizingni alƣin; bolmisa xǝⱨǝrning ⱪǝbiⱨlikigǝ qetilip ⱪelip, ⱨalak bolisǝn, — dedi.
16 Mas ele demorou; e os homens agarraram sua mão, a mão de sua esposa e as mãos de suas duas filhas, sendo Yahweh misericordioso para com ele; e o levaram, e o colocaram fora da cidade.
Əmma u tehiqǝ arisaldi bolup turƣanda, Pǝrwǝrdigar uningƣa rǝⱨim ⱪilƣanliⱪi üqün, u ikkiylǝn Lutning ⱪolini, ayalining ⱪolini wǝ ikki ⱪizining ⱪollirini tutup, ularni xǝⱨǝrning sirtiƣa ǝqiⱪip, orunlaxturup ⱪoydi.
17 Aconteceu que, quando os tiraram, ele disse: “Fuja para sua vida! Não olhe para trás, e não fique em nenhum lugar da planície. Fuja para as montanhas, para que você não seja consumido”!
Ularni qiⱪarƣandin keyin xu ix boldiki, ulardin biri uningƣa: — Jeningni elip ⱪaq, ⱨalak bolmasliⱪing üqün kǝyninggǝ ⱪarimay, tüzlǝngliktiki ⱨeq yǝrdǝ tohtimay, taƣⱪa ⱪaqⱪin! — dedi.
18 Lot disse-lhes: “Oh, não é assim, meu senhor.
Lekin Lut ularƣa: — Undaⱪ bolmiƣay, ǝy hojam, ɵtünüp ⱪalay!
19 Veja agora, seu servo encontrou favor em sua vista, e você ampliou sua bondade amorosa, que você me mostrou ao salvar minha vida. Não posso escapar para a montanha, para que o mal não me ultrapasse, e eu morra.
Mana, kǝminǝng kɵzüngdǝ iltipat tapti, jenimni ⱪutⱪuzdung, manga zor mǝrⱨǝmǝt kɵrsǝtting; ǝmma mǝn taƣⱪa ⱪaqalmaymǝn; undaⱪ ⱪilsam, manga birǝr apǝt qüxüp, ɵlüp ketǝrmǝnmikin.
20 Veja agora, esta cidade está próxima de fugir, e é uma cidade pequena. Oh, deixe-me escapar para lá (não é uma pequena?), e minha alma viverá”.
Ⱪara, awu xǝⱨǝrgǝ ⱪeqip barsa bolƣudǝk naⱨayiti yeⱪin ikǝn, xundaⱪla kiqik xǝⱨǝr ikǝn! Ɵtünüp ⱪalay, mening xu yǝrgǝ ⱪeqiximƣa yol ⱪoyƣaysǝn! U kiqik [xǝⱨǝr] ǝmǝsmu?! Jenim xu yǝrdǝ aman ⱪalidu! — dedi.
21 Ele lhe disse: “Eis que também atendi seu pedido em relação a isto, que não derrubarei a cidade da qual você falou”.
Pǝrixtǝ uningƣa jawab berip: — Hǝyr, bu ixtimu sanga maⱪul bolay, sǝn eytⱪan xu xǝⱨǝrni wǝyran ⱪilmay.
22 Apresse-se, fuja para lá, pois não posso fazer nada até que você chegue lá”. Portanto, o nome da cidade foi chamado Zoar.
Əmdi u yǝrgǝ tezdin ⱪeqip barƣin; qünki sǝn xu yǝrgǝ yetip barmiƣuqǝ ⱨeq ix ⱪilalmasmǝn, — dedi. Xunga u xǝⱨǝrning ismi «Zoar» dǝp atalƣan.
23 O sol tinha se levantado na terra quando Lot veio a Zoar.
Lut Zoarƣa yetip barƣanda kün nuri yǝr yüzigǝ qeqilƣanidi.
24 Então Yahweh chovia em Sodoma e em Gomorra enxofre e fogo de Yahweh do céu.
Xu qaƣda Pǝrwǝrdigar ǝrxtin, ɵz yenidin Sodom bilǝn Gomorraning üstigǝ günggürt wǝ ot yaƣdurup,
25 Ele derrubou aquelas cidades, toda a planície, todos os habitantes das cidades, e o que cresceu no chão.
xu xǝⱨǝrlǝrni, pütkül tüzlǝnglikni ⱨǝmdǝ xǝⱨǝrlǝrdiki barliⱪ aⱨalilǝr wǝ yǝrdin üngǝnlǝrni ⱪoxup bǝrbat ⱪildi.
26 Mas a esposa de Lot olhou para trás, e ela se tornou um pilar de sal.
Lekin Lutning arⱪisidin mangƣan ayali kǝynigǝ ⱪariwidi, tuz tüwrükkǝ aylinip ⱪaldi.
27 Abraham subiu de manhã cedo para o lugar onde havia estado antes de Yahweh.
Ətisi tang sǝⱨǝrdǝ, Ibraⱨim ⱪopup ilgiri Pǝrwǝrdigarning aldida turƣan jayƣa qiⱪip,
28 Ele olhou para Sodoma e Gomorra, e para toda a terra da planície, e viu que a fumaça da terra subia como a fumaça de uma fornalha.
Sodom bilǝn Gomorra tǝrǝpkǝ, xundaⱪla tüzlǝnglikning ⱨǝmmǝ yerigǝ nǝzǝr seliwidi, mana, yǝr yüzidin humdanning tütünidǝk tütün ɵrlǝwatⱪinini kɵrdi.
29 Quando Deus destruiu as cidades da planície, Deus se lembrou de Abraão e enviou Ló para fora do meio do derrube, quando derrubou as cidades em que Ló vivia.
Əmma xundaⱪ boldiki, Huda u tüzlǝngliktiki xǝⱨǝrlǝrni wǝyran ⱪilƣanda, U Ibraⱨimni esigǝ elip, Lut turƣan xǝⱨǝrlǝrni bǝrbat ⱪilƣanda uni balayi’apǝtning iqidin qiⱪirip ⱪutⱪuzdi.
30 Lote saiu de Zoar, e viveu na montanha, e suas duas filhas com ele; pois ele tinha medo de viver em Zoar. Ele vivia em uma caverna com suas duas filhas.
Əmma Lut Zoar xǝⱨiridǝ turuxtin ⱪorⱪⱪaqⱪa, Zoardin ketip, taƣⱪa qiⱪip, ikki ⱪizi bilǝn xu yǝrdǝ makanlaxti. U ikki ⱪizi bilǝn bir ɵngkürdǝ turdi.
31 O primogênito disse aos mais jovens: “Nosso pai é velho, e não há um homem na terra para vir até nós no caminho de toda a terra”.
Əmdi qong ⱪiz kiqikigǝ: — Atimiz bolsa ⱪerip kǝtti; dunyaning ⱪaidǝ-yosuni boyiqǝ bu yurtta bizgǝ yeⱪinqiliⱪ ⱪilidiƣan ⱨeq ǝr kixi ⱪalmidi.
32 Come, vamos fazer nosso pai beber vinho, e deitar-nos-emos com ele, para que possamos preservar a linha familiar de nosso pai”.
Ⱪeni, atimizni xarab bilǝn mǝst ⱪilip ⱪoyup, uning bilǝn billǝ yatayli; xundaⱪ ⱪilsaⱪ, biz pǝrzǝnt kɵrüp atimizning uruⱪini ⱪalduralaymiz, — dedi.
33 Eles fizeram seu pai beber vinho naquela noite: e o primogênito entrou, e deitou-se com seu pai. Ele não sabia quando ela se deitava, nem quando ela se levantava.
Xuning bilǝn ular u keqisi atisiƣa xarab iqküzüp [mǝst ⱪilip] ⱪoyup, qong ⱪizi kirip atisi bilǝn yatti. Lekin Lut uning kirip yatⱪininimu, ⱪopup kǝtkininimu ⱨeq sǝzmidi.
34 No dia seguinte, o primogênito disse aos mais jovens: “Eis que eu me deitei ontem à noite com meu pai”. Vamos obrigá-lo a beber vinho novamente esta noite. Você entra e deita-se com ele, para que possamos preservar a linha familiar de nosso pai”.
Ətisi xundaⱪ boldiki, qongi kiqikigǝ: — Mana, mǝn ahxam atam bilǝn yattim; bügün kǝqtimu uningƣa yǝnǝ xarab iqküzǝyli; xuning bilǝn sǝn kirip uning bilǝn yatⱪin; xundaⱪ ⱪilip, ⱨǝr ikkimiz pǝrzǝnt kɵrüp atimizning nǝslini ⱪalduralaymiz, — dedi.
35 Eles fizeram o pai deles beber vinho também naquela noite. Os mais jovens foram e deitaram-se com ele. Ele não sabia quando ela se deitava, nem quando se levantava.
Xuning bilǝn ular u keqisi atisiƣa xarab iqküzüp [mǝst ⱪilip] ⱪoyup, kiqik ⱪizi ornidin turup uning bilǝn billǝ yatti. Əmma Lut uning kirip yatⱪininimu, ⱪopup kǝtkininimu ⱨeq sǝzmidi.
36 Thus Ambas as filhas de Lot estavam com o pai grávida.
Xundaⱪ ⱪilip, Lutning ikkila ⱪizi ɵz atisidin ⱨamilidar bolup ⱪaldi.
37 O primogênito deu à luz um filho e lhe deu o nome de Moab. Ele é o pai dos moabitas até os dias de hoje.
Qongi bolsa oƣul tuƣup, uning etini Moab ⱪoydi; u bügünki Moabiylarning atisidur.
38 O mais novo também deu à luz um filho, e chamou-o de Ben Ammi. Ele é o pai dos filhos de Ammon até hoje.
Kiqikimu oƣul tuƣup, uning etini Bǝn-Ammi ⱪoydi. U bügünki Ammoniylarning atisidur.