Gênesis 19
1 Os dois anjos vieram a Sodoma à noite. O lote sentou-se no portão de Sodoma. Lot os viu, e se levantou para encontrá-los. Ele se curvou com o rosto na terra,
Чей дой ынӂерь ау ажунс ла Содома сяра, ши Лот шедя ла поарта Содомей. Кынд й-а вэзут, Лот с-а скулат, ле-а ешит ынаинте ши с-а плекат пынэ ла пэмынт.
2 e disse: “Vede agora, meus senhores, por favor, entrem na casa de vosso servo, passem a noite toda, lavem os pés, e podem levantar-se cedo, e seguir seu caminho”. Eles disseram: “Não, mas vamos ficar na rua a noite toda”.
Апой а зис: „Домний мей, интраць, вэ рог, ын каса робулуй востру, ка сэ рэмынець песте ноапте ын еа, ши спэлаци-вэ пичоареле; мыне вэ вець скула де диминяцэ ши вэ вець ведя де друм.” „Ну”, ау рэспунс ей, „чи вом петрече ноаптя ын улицэ.”
3 Ele os exortou muito, e eles entraram com ele, e entraram em sua casa. Ele fez-lhes um banquete, cozeu-lhes pão sem levedura e eles comeram.
Дар Лот а стэруит де ей пынэ ау венит ши ау интрат ын каса луй. Ле-а прегэтит о чинэ, а пус сэ коакэ азиме ши ау мынкат.
4 Mas antes de se deitarem, os homens da cidade, os homens de Sodoma, cercaram a casa, tanto jovens como velhos, todas as pessoas de cada bairro.
Дар ну се кулкасерэ ынкэ, ши оамений дин четате, бэрбаций дин Содома, тинерь ши бэтрынь, ау ынконжурат каса; тот нородул а алергат дин тоате колцуриле.
5 Eles chamaram Lot, e lhe disseram: “Onde estão os homens que vieram até você esta noite? Traga-os até nós, para que possamos ter sexo com eles”.
Ау кемат пе Лот ши й-ау зис: „Унде сунт оамений каре ау интрат ла тине ын ноаптя ачаста? Скоате-й афарэ ла ной, ка сэ не ымпреунэм ку ей.”
6 Lot saiu para eles através da porta, e fechou a porta depois de si mesmo.
Лот а ешит афарэ ла ей ла ушэ, а ынкуят уша дупэ ел
7 Ele disse: “Por favor, meus irmãos, não ajam de forma tão perversa.
ши а зис: „Фрацилор, вэ рог, ну фачець о асеменя рэутате!
8 Veja agora, eu tenho duas filhas virgens. Por favor, deixe-me trazê-las até você, e você pode fazer com elas o que lhe parece bom. Só não faça nada a estes homens, porque eles vieram à sombra do meu teto”.
Ятэ кэ ам доуэ фете каре ну штиу де бэрбат; ам сэ ви ле адук афарэ ши ле вець фаче че вэ ва плэчя. Нумай ну фачець нимик ачестор оамень, фииндкэ ау венит суб умбра акоперишулуй касей меле.”
9 Eles disseram: “Afastem-se!” Depois disseram: “Este indivíduo entrou para viver como estrangeiro, e ele se nomeia juiz. Agora vamos lidar pior com você do que com eles”! Eles pressionaram muito o homem Lot, e se aproximaram para quebrar a porta.
Ей ау стригат: „Плякэ!” Ши ау зис: „Омул ачеста а венит сэ локуяскэ аич ка ун стрэин ши акум вря сэ факэ пе жудекэторул. Ей бине, о сэ-ць фачем май рэу декыт лор.” Ши, ымпингынд пе Лот ку сила, с-ау апропият сэ спаргэ уша.
10 Mas os homens estenderam a mão e trouxeram Lot para dentro de casa e fecharam a porta.
Дар бэрбаций ачея ау ынтинс мына, ау трас пе Лот ынэунтру ла ей ын касэ ши ау ынкуят уша.
11 Eles atingiram os homens que estavam à porta da casa com cegueira, tanto pequenos quanto grandes, de modo que eles se cansaram de encontrar a porta.
Яр пе оамений каре ерау ла уша касей й-ау ловит ку орбире, де ла чел май мик пынэ ла чел май маре, аша кэ деӂяба се трудяу сэ гэсяскэ уша.
12 Os homens disseram a Lot: “Você tem mais alguém aqui? Os genros, seus filhos, suas filhas e quem quer que tenham na cidade, tirem-nos do lugar:
Бэрбаций ачея ау зис луй Лот: „Пе чине май ай аич? Ӂинерь, фий ши фийче ши тот че ай ын четате – скоате-й дин локул ачеста.
13 pois vamos destruir este lugar, porque o clamor contra eles cresceu tanto antes de Javé que Javé nos enviou para destruí-lo”.
Кэч авем сэ нимичим локул ачеста, пентру кэ а ажунс маре плынӂере ынаинтя Домнулуй ымпотрива локуиторилор луй. Де ачея не-а тримис Домнул, ка сэ-л нимичим.”
14 Lot saiu, e falou com seus genros, que se comprometeram a casar com suas filhas, e disse: “Levantem-se! Saia deste lugar, pois Yahweh destruirá a cidade”! Mas ele parecia estar brincando para seus genros.
Лот а ешит ши а ворбит ку ӂинерий сэй, каре луасерэ пе фетеле луй: „Скулаци-вэ”, а зис ел, „ешиць дин локул ачеста; кэч Домнул аре сэ нимичяскэ четатя.” Дар ӂинерий луй кредяу кэ глумеште.
15 Quando chegou a manhã, então os anjos apressaram Lot, dizendo: “Levantem-se! Leve sua esposa e suas duas filhas que estão aqui, para que você não seja consumido na iniqüidade da cidade”.
Кынд с-а крэпат де зиуэ, ынӂерий ау стэруит де Лот зикынд: „Скоалэ-те, я-ць неваста ши челе доуэ фете, каре се афлэ аич, ка сэ ну перь ши ту ын нелеӂюиря четэций.”
16 Mas ele demorou; e os homens agarraram sua mão, a mão de sua esposa e as mãos de suas duas filhas, sendo Yahweh misericordioso para com ele; e o levaram, e o colocaram fora da cidade.
Ши, фииндкэ Лот зэбовя, бэрбаций ачея й-ау апукат де мынэ пе ел, пе невастэ-са ши пе челе доуэ фете але луй, кэч Домнул воя сэ-й круце; л-ау скос ши л-ау лэсат афарэ дин четате.
17 Aconteceu que, quando os tiraram, ele disse: “Fuja para sua vida! Não olhe para trás, e não fique em nenhum lugar da planície. Fuja para as montanhas, para que você não seja consumido”!
Дупэ че й-ау скос афарэ, унул дин ей а зис: „Скапэ-ць вяца; сэ ну те уйць ынапой ши сэ ну те опрешть ын вреун лок дин кымпие. Скапэ ла мунте, ка сэ ну перь.”
18 Lot disse-lhes: “Oh, não é assim, meu senhor.
Лот ле-а зис: „О! ну, Доамне!
19 Veja agora, seu servo encontrou favor em sua vista, e você ampliou sua bondade amorosa, que você me mostrou ao salvar minha vida. Não posso escapar para a montanha, para que o mal não me ultrapasse, e eu morra.
Ятэ кэ ам кэпэтат тречере ынаинтя Та ши ай арэтат маре ындураре фацэ де мине, пэстрынду-мь вяца, дар ну пот сэ фуг ла мунте ынаинте ка сэ мэ атингэ прэпэдул ши вой пери.
20 Veja agora, esta cidade está próxima de fugir, e é uma cidade pequena. Oh, deixe-me escapar para lá (não é uma pequena?), e minha alma viverá”.
Ятэ, четатя ачаста есте дестул де апроапе ка сэ фуг ын еа ши есте микэ. О! де аш путя сэ фуг аколо…, есте аша де микэ… ши сэ скап ку вяцэ!”
21 Ele lhe disse: “Eis que também atendi seu pedido em relação a isto, que não derrubarei a cidade da qual você falou”.
Ши Ел й-а зис: „Ятэ кэ-ць фак ши хатырул ачеста ши ну вой нимичи четатя де каре ворбешть.
22 Apresse-se, fuja para lá, pois não posso fazer nada até que você chegue lá”. Portanto, o nome da cidade foi chamado Zoar.
Грэбеште-те де фуӂь ын еа, кэч ну пот фаче нимик пынэ ну вей ажунӂе аколо.” Пентру ачея с-а пус четэций ачелея нумеле Цоар.
23 O sol tinha se levantado na terra quando Lot veio a Zoar.
Рэсэря соареле пе пэмынт кынд а интрат Лот ын Цоар.
24 Então Yahweh chovia em Sodoma e em Gomorra enxofre e fogo de Yahweh do céu.
Атунч, Домнул а фэкут сэ плоуэ песте Содома ши песте Гомора пучоасэ ши фок де ла Домнул дин чер.
25 Ele derrubou aquelas cidades, toda a planície, todos os habitantes das cidades, e o que cresceu no chão.
А нимичит ку десэвыршире четэциле ачеля, тоатэ кымпия ши пе тоць локуиторий четэцилор, ши тот че крештя пе пэмынт.
26 Mas a esposa de Lot olhou para trás, e ela se tornou um pilar de sal.
Неваста луй Лот с-а уйтат ынапой ши с-а префэкут ынтр-ун стылп де саре.
27 Abraham subiu de manhã cedo para o lugar onde havia estado antes de Yahweh.
Авраам с-а скулат а доуа зи дис-де-диминяцэ ши с-а дус ла локул унде стэтусе ынаинтя Домнулуй.
28 Ele olhou para Sodoma e Gomorra, e para toda a terra da planície, e viu que a fumaça da terra subia como a fumaça de uma fornalha.
Шь-а ындрептат привириле спре Содома ши Гомора ши спре тоатэ кымпия ши ятэ кэ а вэзут ридикынду-се де пе пэмынт ун фум, ка фумул унуй куптор.
29 Quando Deus destruiu as cidades da planície, Deus se lembrou de Abraão e enviou Ló para fora do meio do derrube, quando derrubou as cidades em que Ló vivia.
Кынд а нимичит Думнезеу четэциле кымпией, Шь-а адус аминте де Авраам ши а скэпат пе Лот дин мижлокул прэпэдулуй, прин каре а сурпат дин темелие четэциле унде ышь ашезасе Лот локуинца.
30 Lote saiu de Zoar, e viveu na montanha, e suas duas filhas com ele; pois ele tinha medo de viver em Zoar. Ele vivia em uma caverna com suas duas filhas.
Лот а ешит дин Цоар ши а рэмас пе мунте ку челе доуэ фете але луй, кэч с-а темут сэ рэмынэ ын Цоар. А локуит ынтр-о пештерэ ку челе доуэ фете але луй.
31 O primogênito disse aos mais jovens: “Nosso pai é velho, e não há um homem na terra para vir até nós no caminho de toda a terra”.
Чя май маре а зис челей май тинере: „Татэл ностру есте бэтрын ши ну май есте ничун бэрбат ын цинутул ачеста ка сэ интре ла ной, дупэ обичеюл тутурор цэрилор.
32 Come, vamos fazer nosso pai beber vinho, e deitar-nos-emos com ele, para que possamos preservar a linha familiar de nosso pai”.
Вино сэ пунем пе татэл ностру сэ бя вин ши сэ не кулкэм ку ел, ка сэ не пэстрэм сэмынца прин татэл ностру.”
33 Eles fizeram seu pai beber vinho naquela noite: e o primogênito entrou, e deitou-se com seu pai. Ele não sabia quando ela se deitava, nem quando ela se levantava.
Ау фэкут дар пе татэл лор де а бэут вин ын ноаптя ачея, ши чя май маре с-а дус ши с-а кулкат ку татэл ей. Ел н-а бэгат де сямэ нич кынд с-а кулкат еа, нич кынд с-а скулат.
34 No dia seguinte, o primogênito disse aos mais jovens: “Eis que eu me deitei ontem à noite com meu pai”. Vamos obrigá-lo a beber vinho novamente esta noite. Você entra e deita-se com ele, para que possamos preservar a linha familiar de nosso pai”.
А доуа зи, чя май маре а зис челей май тинере: „Ятэ, еу м-ам кулкат ын ноаптя трекутэ ку татэл меу; хайдем сэ-й дэм сэ бя вин ши ын ноаптя ачаста, ши ду-те де те кулкэ ши ту ку ел, ка сэ не пэстрэм сэмынца прин татэл ностру.”
35 Eles fizeram o pai deles beber vinho também naquela noite. Os mais jovens foram e deitaram-se com ele. Ele não sabia quando ela se deitava, nem quando se levantava.
Ау дат татэлуй лор де а бэут вин ши ын ноаптя ачея; апой чя май тынэрэ с-а дус ши с-а кулкат ку ел. Ел н-а бэгат де сямэ нич кынд с-а кулкат еа, нич кынд с-а скулат.
36 Thus Ambas as filhas de Lot estavam com o pai grávida.
Челе доуэ фете але луй Лот ау рэмас астфел ынсэрчинате де татэл лор.
37 O primogênito deu à luz um filho e lhe deu o nome de Moab. Ele é o pai dos moabitas até os dias de hoje.
Чя май маре а нэскут ун фиу, кэруя й-а пус нумеле Моаб. Ел есте татэл моабицилор дин зиуа де азь.
38 O mais novo também deu à luz um filho, e chamou-o de Ben Ammi. Ele é o pai dos filhos de Ammon até hoje.
Чя май тынэрэ а нэскут ши еа ун фиу, кэруя й-а пус нумеле Бен-Амми. Ел есте татэл амоницилор дин зиуа де азь.
