Gálatas 2

1 Depois de um período de catorze anos, subi novamente a Jerusalém com Barnabé, levando Titus também comigo.

Дупэ пайспрезече ань, м-ам суит дин ноу ла Иерусалим ымпреунэ ку Барнаба ши ам луат ку мине ши пе Тит.

2 Subi por revelação, e lhes apresentei a Boa Nova que prego entre os gentios, mas em particular diante daqueles que foram respeitados, por medo de que eu estivesse correndo, ou tivesse corrido, em vão.

М-ам суит, ын урма уней дескоперирь, ши ле-ам арэтат Евангелия пе каре о проповэдуеск еу ынтре нямурь, ындеосебь челор май ку вазэ, ка ну кумва сэ алерг сау сэ фи алергат ын задар.

3 Mas nem mesmo Tito, que estava comigo, sendo grego, foi compelido a ser circuncidado.

Нич кяр Тит, каре ера ку мине, мэкар кэ ера грек, н-а фост силит сэ се тае ымпрежур

4 Isto foi por causa dos falsos irmãos trazidos secretamente, que roubaram para espionar nossa liberdade que temos em Cristo Jesus, para que nos levassem à escravidão,

дин причина фрацилор минчиношь, фуришаць ши стрекураць принтре ной ка сэ пындяскэ слобозения пе каре о авем ын Христос Исус, ку гынд сэ не адукэ ла робие;

5 a quem não demos lugar no caminho da sujeição, não por uma hora, para que a verdade da Boa Nova pudesse continuar com vocês.

ной ну не-ам супус ши ну не-ам потривит лор ничо клипэ мэкар, пентру ка адевэрул Евангелией сэ рэмынэ ку вой.

6 Mas, daqueles que tinham fama de ser importantes - o que quer que fossem, para mim não faz diferença; Deus não mostra parcialidade para com o homem - eles, digo eu, que eram respeitados não me transmitiram nada,

Чей че сунт сокотиць ка фиинд чева – орьче ар фи фост ей, ну-мь пасэ: Думнезеу ну каутэ ла фаца оаменилор – ачештя, зик, ей, чей ку вазэ, ну мь-ау адэугат нимик.

7 mas ao contrário, quando viram que me foi confiada a Boa Nova para os incircuncisos, Mesmo como Pedro com a Boa Nova para os circuncisados-

Ба димпотривэ, кынд ау вэзут кэ мие ымь фусесе ынкрединцатэ Евангелия пентру чей нетэяць ымпрежур, дупэ кум луй Петру ый фусесе ынкрединцатэ Евангелия пентру чей тэяць ымпрежур –

8 para aquele que trabalhou através de Pedro no apostolado com os circuncisados também trabalhou através de mim com os gentios-

кэч Чел че фэкусе дин Петру апостолул челор тэяць ымпрежур, фэкусе ши дин мине апостолул нямурилор –

9 e quando perceberam a graça que me foi dada, Tiago e Cefas e João, aqueles que tinham fama de serem pilares, deram a Barnabé e a mim a mão direita da comunhão, que devíamos ir aos gentios, e eles à circuncisão.

ши кынд ау куноскут харул каре-мь фусесе дат, Иаков, Кифа ши Иоан, каре сунт привиць ка стылпь, мь-ау дат мие ши луй Барнаба мына дряптэ де ынсоцире, ка сэ мерӂем сэ проповэдуим: ной ла нямурь, яр ей ла чей тэяць ымпрежур.

10 Eles só nos pediram para lembrarmos dos pobres - o que eu também tive o zelo de fazer.

Не-ау спус нумай сэ не адучем аминте де чей сэрачь, ши кяр аша ам ши кэутат сэ фак.

11 Mas quando Pedro chegou a Antioquia, eu o resisti até o rosto, porque ele ficou condenado.

Дар кынд а венит Кифа ын Антиохия, й-ам стат ымпотривэ ын фацэ, кэч ера де осындит.

12 Pois antes de algumas pessoas virem de Tiago, ele comeu com os gentios. Mas quando eles vieram, ele se afastou e se separou, temendo aqueles que eram da circuncisão.

Ын адевэр, ынаинте де вениря унора де ла Иаков, ел мынка ымпреунэ ку нямуриле, дар кынд ау венит ей, с-а ферит ши а стат деопарте де тяма челор тэяць ымпрежур.

13 E o resto dos judeus se uniram a ele em sua hipocrisia, de modo que até Barnabé se deixou levar pela hipocrisia deles.

Ымпреунэ ку ел ау ынчепут сэ се префакэ ши чейлалць иудей, аша кэ пынэ ши Барнаба а фост принс ын лацул фэцэрничией лор.

14 Mas quando vi que eles não andavam de pé de acordo com a verdade da Boa Nova, disse a Pedro antes de todos eles: “Se você, sendo judeu, vive como os gentios, e não como os judeus, por que você obriga os gentios a viver como os judeus?

Кынд й-ам вэзут еу кэ ну умблэ дрепт дупэ адевэрул Евангелией, ам спус луй Кифа ын фаца тутурор: „Дакэ ту, каре ешть иудеу, трэешть ка нямуриле, ши ну ка иудеий, кум силешть пе нямурь сэ трэяскэ ын фелул иудеилор?”

15 “Nós, sendo judeus por natureza e não pecadores gentios,

Ной сунтем иудей дин фире, яр ну пэкэтошь динтре нямурь.

16 ainda sabendo que um homem não é justificado pelas obras da lei, mas pela fé em Jesus Cristo, até mesmo nós cremos em Jesus Cristo, para que possamos ser justificados pela fé em Cristo e não pelas obras da lei, porque nenhuma carne será justificada pelas obras da lei.

Тотушь, фииндкэ штим кэ омул ну есте сокотит неприхэнит прин фаптеле Леӂий, чи нумай прин крединца ын Исус Христос, ам крезут ши ной ын Христос Исус, ка сэ фим сокотиць неприхэниць прин крединца ын Христос, яр ну прин фаптеле Леӂий; пентру кэ нимень ну ва фи сокотит неприхэнит прин фаптеле Леӂий.

17 Mas se enquanto procuramos ser justificados em Cristo, nós mesmos também fomos encontrados pecadores, Cristo é um servo do pecado? Certamente que não!

Дар, дакэ, ын тимп че кэутэм сэ фим сокотиць неприхэниць ын Христос, ши ной ыншине ам фи гэсиць ка пэкэтошь, есте оаре Христос ун служитор ал пэкатулуй? Ничдекум!

18 Pois se eu voltar a construir as coisas que destruí, eu me provarei um infrator da lei.

Кэч, дакэ зидеск ярэшь лукруриле пе каре ле-ам стрикат, мэ арэт ка ун кэлкэтор де леӂе.

19 Pois eu, através da lei, morri para a lei, para que eu pudesse viver para Deus.

Кэч еу, прин Леӂе, ам мурит фацэ де Леӂе, ка сэ трэеск пентру Думнезеу.

20 Eu fui crucificado com Cristo, e não sou mais eu que vivo, mas Cristo vive em mim. Essa vida que agora vivo na carne, eu vivo pela fé no Filho de Deus, que me amou e se entregou por mim.

Ам фост рэстигнит ымпреунэ ку Христос ши трэеск…, дар ну май трэеск еу, чи Христос трэеште ын мине. Ши вяца пе каре о трэеск акум ын труп, о трэеск ын крединца ын Фиул луй Думнезеу, каре м-а юбит ши С-а дат пе Сине Ынсушь пентру мине.

21 Eu não rejeito a graça de Deus. Pois se a justiça é através da lei, então Cristo morreu por nada”!

Ну вряу сэ фак задарник харул луй Думнезеу; кэч дакэ неприхэниря се капэтэ прин Леӂе, деӂяба а мурит Христос.