< Ezequiel 17 >
1 A palavra de Javé veio a mim, dizendo:
Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ,
2 “Filho do homem, conta um enigma e diz uma parábola à casa de Israel;
“Onipa ba, dwene mfatoho bi ho, fa yɛ abɛbusɛm na ka kyerɛ Israel efie.
3 e diz: 'O Senhor Javé diz: “Uma grande águia com grandes asas e longas penas, cheia de penas que tinham várias cores, veio ao Líbano e levou o topo do cedro.
Ka kyerɛ wɔn sɛ, ‘Yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade seɛ: Ɔkɔdeɛ kɛseɛ bi a ɔwɔ ntaban a ahoɔden wɔ mu ne ntakra atentene bebree a ɛwɔ ahosu ahodoɔ baa Lebanon. Ɔkɔsii ntweneduro dua nkɔn mu,
4 Ele cortou a parte mais alta de seus jovens galhos e a levou para uma terra de tráfego. Ele o plantou em uma cidade de mercadores.
buu ne mman a ɛwɔ atifi paa na ɔde kɔɔ adwadifoɔ asase bi so kɔdua wɔ wɔn kuropɔn mu.
5 “““Ele também pegou uma parte da semente da terra e a plantou em solo fértil. Ele a colocou ao lado de muitas águas. Ele a colocou como um salgueiro.
“‘Ɔfaa wʼasase so aba no bi kɔhyɛɛ dɔte bereɛ mu. Ɔduaa no sɛ ɔfɔtɔ dua a ɛwɔ nsuwansuwa ho,
6 Cresceu e se tornou uma videira de baixa estatura, cujos ramos se voltaram para ele, e suas raízes estavam sob ele. Assim, tornou-se uma videira, produziu galhos, e atirou ramos.
na ɛfefɛ bɛyɛɛ bobe a ɛtrɛtrɛ fam. Ne mman no danedane kyerɛɛ ne so, na ne nhini no nyini kɔɔ fam. Enti ɛbɛyɛɛ bobe yiyii mman a ɛso wɔ nhahan a ɛyɛ fɛ.
7 “““Havia também outra grande águia com grandes asas e muitas penas. Eis que esta videira se inclinava com suas raízes para ele, e disparava seus ramos na direção dele, do chão onde foi plantada, para que ele pudesse regá-la.
“‘Nanso na ɔkɔdeɛ kɛseɛ foforɔ bi a ɔwɔ ntaban a ahoɔden wo mu na ne ho wɔ ntakra bebree wɔ hɔ. Bobe no danee ne nhini firii beaeɛ a wɔduaa no hɔ kyerɛɛ ɔkɔdeɛ no na ɔtrɛɛ ne mman kɔɔ ne so kɔpɛɛ nsuo.
8 Foi plantada em boa terra por muitas águas, para que produzisse ramos e desse fruto, para que fosse uma boa videira”.
Nanso, na wɔadua bobe no wɔ asase pa a ɛbɛn nsuwansuwa ho, sɛdeɛ ɛbɛyiyi mman na aso aba na afei abɛyɛ bobe dua a ɛdi mu.’
9 “Diga, 'O Senhor Javé diz: “Será que vai prosperar? Ele não vai puxar suas raízes e cortar seus frutos, para que eles murchem, para que todas as suas folhas de primavera frescas murchem? Ele não pode ser levantado de suas raízes por um braço forte ou por muitas pessoas.
“Ka kyerɛ wɔn sɛ, ‘Yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade seɛ: Ɛbɛyɛ yie anaa? Wɔrentu nʼase ntete ne so aba ma ɛntwintwam anaa? Deɛ afefɛ wɔ ho nyinaa bɛtwintwam. Ɛho renhia abasa a emu yɛ duru anaa nnipa bebree na watu nʼase.
10 Sim, eis que, sendo plantado, será que vai prosperar? Não murchará totalmente quando o vento leste o tocar? Murchará no chão onde cresceu”'”.
Sɛ wɔtu bobe no tɛ a, ɛbɛyɛ yie? Sɛ apueeɛ mframa bɔ no a, ɛrentwintwam anaa? Ɛbɛwu wɔ asase pa a wɔduaa wɔ so ma ɛnyinii yie no.’”
11 Além disso, a palavra de Javé veio até mim, dizendo:
Afei, Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ:
12 “Diga agora para a casa rebelde: 'Você não sabe o que essas coisas significam? Diga-lhes: “Eis que o rei da Babilônia veio a Jerusalém, tomou seu rei e seus príncipes, e os trouxe até ele para a Babilônia.
“Ka kyerɛ saa atuatefoɔ efie yi sɛ, ‘Monnim deɛ saa nneɛma yi kyerɛ anaa?’ Ka kyerɛ wɔn sɛ, ‘Babiloniahene kɔɔ Yerusalem kɔsoaa ne ɔhene ne ne mmapɔmma de wɔn baa Babilonia.
13 Ele pegou um dos descendentes reais e fez um pacto com ele. Ele também o trouxe sob juramento, e levou os poderosos da terra,
Ɔyii ɔdehyeɛ baako ne no kaa ntam yɛɛ apam. Ɔsoaa ntuanofoɔ ne atitire a wɔwɔ asase no so nso kɔɔeɛ,
14 para que o reino pudesse ser baixado, para que ele não se levantasse, mas para que, mantendo seu pacto, ele pudesse permanecer de pé.
sɛdeɛ ɛbɛyɛ a ahennie no renyɛ den na wɔrensɔre bio, na apam no nko ara na ɛbɛbɔ wɔn ho ban.
15 Mas ele se rebelou contra ele ao enviar seus embaixadores ao Egito, para que lhe dessem cavalos e muitas pessoas. Será que ele prosperará? Aquele que faz tais coisas vai escapar? Será que ele quebrará o pacto e ainda assim escapará?
Nanso Israelhene no somaa ananmusifoɔ kɔɔ Misraim kɔsrɛɛ akodɔm kɛseɛ ne apɔnkɔ bebree nam so tee atua. Ɔbɛdi nkonim anaa? Deɛ ɔyɛ saa nneɛma yi bɛnya ne tiri adidi mu anaa? Ɔbɛbu apam no so na wanya ne tiri nso adidi mu anaa?
16 “, diz o Senhor Yahweh, “no lugar onde habita o rei que o fez rei, cujo juramento ele desprezou, e cujo pacto ele quebrou, mesmo com ele no meio da Babilônia ele morrerá”.
“‘Sɛ mete ase yi, Otumfoɔ Awurade na ɔseɛ, Israelhene no bɛwu wɔ Babilonia. Ɔbɛwu wɔ Babilonia, asase a ɔhene ɔde no sii ahendwa so na ɔbuu nʼapam so no so.
17 O Faraó com seu poderoso exército e sua grande companhia não o ajudará na guerra, quando eles levantarem montes e construírem fortes para cortar muitas pessoas.
Farao ne ne dɔmmarima ne nnipadɔm ho remma no mfasoɔ biara wɔ ɔko mu, ɛberɛ a Babilonia asisi epie na wayɛ otua nnwuma a ɔde rebɛsɛe bebree nkwa.
18 Pois ele desprezou o juramento ao quebrar o pacto; e eis que ele havia dado sua mão, e ainda assim fez todas essas coisas. Ele não vai escapar.
Ɔbuu apam no so, nam so de too ntam no. Esiane sɛ ɔde ne nsa ahyɛ apam no ase na ɔyɛɛ yeinom nyinaa enti, ɔremfa ne ho nni.
19 “Portanto, o Senhor Javé diz: “Como vivo, certamente trarei sobre sua própria cabeça o meu juramento que ele desprezou e o meu pacto que ele quebrou.
“‘Enti sei na Otumfoɔ Awurade seɛ: Sɛ mete ase yi, mɛma me ntam a ɔtooɛ, ne mʼapam a ɔbuu so no abɔ ne tiri so.
20 Espalharei minha rede sobre ele, e ele será apanhado em minha armadilha. Levá-lo-ei à Babilônia e entrarei em juízo com ele lá por sua transgressão que ele cometeu contra mim”.
Mɛtrɛ mʼasau mu wɔ ne so na mʼafidie bɛyi no. Mede no bɛba Babilonia na mabu no atɛn wɔ hɔ, ɛfiri sɛ wanni me nokorɛ.
21 Todos os seus fugitivos em todas as suas faixas cairão pela espada, e os que ficarem serão espalhados em direção a cada vento. Então você saberá que eu, Yahweh, o disse”.
Nʼakodɔm a wɔredwane nyinaa bɛtotɔ wɔ akofena ano, na wɔn a wɔbɛnya wɔn ti adidim no, mɛhwete wɔn akɔ mmaa nyinaa. Afei wobɛhunu sɛ me Awurade makasa.
22 “O Senhor Javé diz: “Eu também pegarei um pouco da parte alta do cedro, e o plantarei. Vou colher do topo de seus jovens galhos um tenro, e o plantarei em uma montanha alta e sublime”.
“‘Sei na Otumfoɔ Awurade seɛ: Me ankasa mɛpan mman afiri ntweneduro dua no nkɔn mu na madua. Mɛpan mman frɔmfrɔm ketewaa bi afiri ne nkɔn mu akɔdua wɔ bepɔ tentene bi so.
23 Plantarei na montanha do alto de Israel; e produzirei ramos, darei frutos e serei um bom cedro. Aves de toda espécie habitarão à sombra de seus galhos.
Mɛdua wɔ Israel sorɔnsorɔmmea. Ɛbɛyiyi mman na aso aba na ayɛ ntweneduro dua a ɛdi mu. Nnomaa ahodoɔ bɛyɛ wɔn mpirebuo wɔ so na wɔanya ahomegyebea wɔ mman no nwunu mu.
24 Todas as árvores do campo saberão que eu, Yahweh, derrubei a árvore alta, exaltei a árvore baixa, sequei a árvore verde e fiz florescer a árvore seca. “'Eu, Yahweh, falei e fiz isso'”.
Wira mu nnua nyinaa bɛhunu sɛ, me Awurade na metwa dua tentene to fam na mema dua a ɛyɛ tiawa nyini yɛ tentene. Mema dua mono atwintwam na mema deɛ atwintwam nso yɛ frɔmm. “‘Me Awurade na maka, na mɛyɛ.’”