< Ester 8 >

1 Naquele dia, o rei Assuero entregou a casa de Haman, o inimigo dos judeus, a Ester, a rainha. Mordecai veio perante o rei, pois Ester tinha dito o que ele era para ela.
Aquel mismo día, el rey Asuero dio la casa de Amán, el adversario de los judíos, a la reina Ester. Mardoqueo fue a la presencia del rey, porque Ester le declaró lo que él era con respecto a ella.
2 O rei tirou seu anel, que ele havia tirado de Haman, e o deu a Mordecai. Ester colocou Mordecai sobre a casa de Haman.
Entonces el rey se quitó el sello que recobró de Amán y lo dio a Mardoqueo. Ester designó a Mardoqueo encargado de la casa de Amán.
3 Esther falou mais uma vez perante o rei, e caiu a seus pés e implorou-lhe com lágrimas para que ele afastasse a maldade de Haman, o agagita, e seu plano que ele havia planejado contra os judeus.
Ester habló otra vez ante el rey. Cayó a sus pies y con lágrimas en los ojos le rogó que impidiera la perversidad de Amán agageo y el plan que tramó contra los judíos.
4 Então o rei estendeu a Ester o cetro de ouro. Então Ester se levantou, e se apresentou diante do rei.
Entonces el rey extendió hacia Ester el cetro de oro. Ester se levantó, se colocó en pie delante del rey
5 Ela disse: “Se agradar ao rei, e se eu encontrei favor à sua vista, e a coisa parece certa para o rei, e estou agradando aos seus olhos, que seja escrito para reverter as cartas concebidas por Haman, o filho de Hammedatha, o agagita, que ele escreveu para destruir os judeus que estão em todas as províncias do rei.
y dijo: Si place al rey, si hallé gracia ante él, y el asunto parece acertado al rey, y yo soy agradable a él, que se escriba para revertir el decreto ideado por Amán, hijo de Hamedata, el agageo, el cual escribió para destruir a todos los judíos que están en todas las provincias del rey.
6 Como posso suportar para ver o mal que viria ao meu povo? Como posso suportar para ver a destruição de meus parentes”?
Porque, ¿cómo podré yo ver el mal que alcanzará a mi pueblo? ¿Y cómo podré contemplar la destrucción de mi parentela?
7 Então o rei Assuero disse a Ester, a rainha, e a Mordecai, o judeu: “Veja, eu dei a Ester a casa de Haman, e eles o enforcaram na forca porque ele colocou sua mão sobre os judeus.
Entonces el rey Asuero dijo a la reina Ester y al judío Mardoqueo: Miren, di a Ester la casa de Amán, y él fue colgado en su propia horca, por cuanto extendió su mano contra los judíos.
8 Escreva também aos judeus como lhe aprouver, em nome do rei, e sele-o com o anel do rei; pois a escrita que está escrita em nome do rei, e selada com o anel do rei, não pode ser revertida por nenhum homem”.
Ahora pues, escriban en nombre del rey con respecto a los judíos lo que les parezca bien y séllenlo con el sello del rey, porque lo que es escrito en nombre del rey y sellado con su sello no puede ser revocado.
9 Então os escribas do rei foram chamados naquela época, no terceiro mês, que é o mês Sivan, no vigésimo terceiro dia do mês; e foi escrito de acordo com tudo o que Mordecai ordenou aos judeus, e aos governadores locais, e aos governadores e príncipes das províncias que são da Índia à Etiópia, cento e vinte e sete províncias, a cada província de acordo com sua escrita, e a cada povo em sua língua, e aos judeus em sua escrita, e em sua língua.
Entonces, a los 23 días del mes tercero, que es Siván, los secretarios del rey fueron llamados. Todo lo que Mardoqueo mandó en relación con los judíos se les escribió a los sátrapas, los gobernadores y jefes de las 127 provincias que están desde India hasta Etiopía, cada provincia según su escritura y cada pueblo según su lengua. También se escribió esto a los judíos según su escritura y su lengua.
10 Ele escreveu em nome do rei Assuero, e o selou com o anel do rei, e enviou cartas por mensageiro a cavalo, montando em cavalos reais que foram criados a partir de corcéis velozes.
Y él escribió cartas en nombre del rey Asuero y las selló con el sello del rey. Las envió por medio de mensajeros a caballo en veloces corceles, mulas y dromedarios jóvenes de las caballerías reales.
11 Nessas cartas, o rei concedeu aos judeus que estavam em cada cidade para se reunirem e defenderem suas vidas - para destruir, matar e fazer perecer todo o poder do povo e da província que os atacaria, seus pequenos e mulheres, e para saquear seus bens,
En estas cartas el rey concedía que los judíos que estaban en cada ciudad se reunieran para defender sus vidas, y destruyeran, mataran y exterminaran a cualquier fuerza armada que los atacara a ellos, a sus niños y sus mujeres, y para tomar los bienes de los enemigos como despojo
12 em um dia em todas as províncias do rei Assuero, no décimo terceiro dia do décimo segundo mês, que é o mês de Adar.
en todas las provincias del rey Asuero, en un solo día, el día 13 del mes duodécimo, que es el mes de Adar.
13 Uma cópia da carta, que o decreto deveria ser entregue em todas as províncias, foi publicada para todos os povos, para que os judeus estivessem prontos para esse dia se vingarem de seus inimigos.
La copia del escrito debía publicarse como edicto en cada provincia, como proclamación a todos los pueblos, con el propósito de que ese día los judíos estuvieran preparados para vengarse de sus enemigos.
14 Assim, os mensageiros que cavalgavam em cavalos reais saíram, apressados e pressionados pelo mandamento do rei. O decreto foi emitido na cidadela de Susa.
Los mensajeros, montados en corceles veloces que eran usados para el servicio del rey, salieron apresurados y urgidos por la orden del rey. El edicto fue promulgado en la capital Susa.
15 Mordecai saiu da presença do rei com roupas reais de azul e branco, e com uma grande coroa de ouro, e com um manto de linho fino e roxo; e a cidade de Susa gritou e ficou contente.
Después, Mardoqueo salió de la presencia del rey con atavíos reales de colores azul y blanco, con una gran corona de oro y un manto de lino fino blanco y púrpura. Y la ciudad Susa lo aclamó y se regocijó.
16 Os judeus tinham luz, alegria, alegria e honra.
Para los judíos todo fue luz y alegría, regocijo y honra.
17 Em cada província e em cada cidade, aonde quer que o mandamento do rei e seu decreto chegassem, os judeus tinham alegria, alegria, uma festa e um feriado. Muitos dentre os povos da terra se tornaram judeus, pois o medo dos judeus havia caído sobre eles.
En cada provincia y ciudad, a donde llegaba la orden del rey y su edicto, los judíos tenían regocijo y alegría, banquetes y día de fiesta. Y muchos de entre los pueblos de la tierra se cambiaron para ser judíos, porque el temor de los judíos cayó sobre ellos.

< Ester 8 >