Eclesiastes 9
1 Por tudo isso, coloquei no meu coração, até mesmo para explorar tudo isso: que os justos, os sábios e suas obras estão nas mãos de Deus; se é amor ou ódio, o homem não o sabe; tudo está diante deles.
Zaprawdę, wszystko to rozważałem w swoim sercu po to, aby to wszystko wyjaśnić – że sprawiedliwi i mądrzy oraz ich dzieła [są] w rękach Boga. Człowiek nie zna ani miłości, ani nienawiści ze wszystkich rzeczy, które są przed nim.
2 Todas as coisas são iguais para todos. Há um acontecimento para o justo e para o ímpio; para o bom, para o limpo, para o impuro, para aquele que se sacrifica, e para aquele que não se sacrifica. Assim como o bem, também o pecador; aquele que faz um juramento, como aquele que teme um juramento.
Wszystkich [spotyka] to samo: ten sam los spotyka sprawiedliwego i niegodziwego, dobrego i czystego, i nieczystego, składającego ofiary i tego, który nie składa ofiar, zarówno dobrego, jak i grzesznika, przysięgającego i tego, kto boi się przysięgi.
3 Este é um mal em tudo o que é feito sob o sol, que há um evento para todos. Sim também, o coração dos filhos dos homens está cheio do mal, e a loucura está em seu coração enquanto eles vivem, e depois disso vão para os mortos.
Jest takie zło we wszystkim, co się dzieje pod słońcem: jeden los spotyka wszystkich. A przy tym serce synów ludzkich jest pełne zła, a głupota [znajduje się] w ich sercach, póki żyją, a potem [idą] do zmarłych.
4 Pois para aquele que está unido a todos os vivos há esperança; pois um cão vivo é melhor do que um leão morto.
Ktokolwiek bowiem jest złączony ze wszystkimi żyjącymi, ma nadzieję, gdyż lepszy jest żywy pies niż zdechły lew.
5 Pois os vivos sabem que vão morrer, mas os mortos não sabem nada, nem têm mais recompensa; pois sua memória é esquecida.
Żyjący bowiem wiedzą, że umrą, ale umarli o niczym nie wiedzą i nie mają już żadnej zapłaty, gdyż pamięć o nich uległa zapomnieniu.
6 Também seu amor, seu ódio e sua inveja pereceram há muito tempo; nem eles têm mais uma porção para sempre em qualquer coisa que seja feita sob o sol.
Tak samo ich miłość, nienawiść i zazdrość już zginęły. I już nigdy więcej nie będą mieć działu we wszystkim, co się dzieje pod słońcem.
7 Go seu caminho - coma seu pão com alegria e beba seu vinho com um coração alegre, pois Deus já aceitou suas obras.
Idź więc, jedz z radością swój chleb i pij z wesołym sercem swe wino, gdyż Bóg już przyjął twoje dzieła.
8 deixe suas vestes serem sempre brancas, e não deixe que falte óleo em sua cabeça.
Niech twoje szaty będą zawsze białe i niech nie zabraknie olejku na twoją głowę.
9 Viva alegremente com a esposa que você ama todos os dias de sua vida de vaidade, que Ele lhe deu sob o sol, todos os seus dias de vaidade, pois essa é a sua porção na vida, e no seu trabalho em que você trabalha sob o sol.
Ciesz się życiem z żoną, którą ukochałeś po wszystkie dni swego marnego życia, jakie dał ci [Bóg] pod słońcem, po wszystkie dni swojej marności. To jest bowiem twój dział w życiu i w trudzie, który podejmujesz pod słońcem.
10 O que quer que sua mão encontre para fazer, faça-o com sua força; pois não há trabalho, nem plano, nem conhecimento, nem sabedoria, no Sheol, para onde você vai. (Sheol h7585)
Wszystko, cokolwiek twoja ręka postanowi czynić, czyń z całej swojej siły; [nie ma] bowiem żadnej pracy ani zamysłu, ani wiedzy, ani mądrości w grobie, do którego zmierzasz. (Sheol h7585)
11 Voltei e vi sob o sol que a corrida não é para os rápidos, nem a batalha para os fortes, nem ainda pão para os sábios, nem ainda riquezas para os homens de entendimento, nem ainda favores para os homens de habilidade; mas o tempo e o acaso acontecem com todos eles.
Potem obróciłem się i widziałem pod słońcem, że bieg nie [należy] do szybkich ani wojna do dzielnych, ani żywność do mądrych, ani bogactwo do roztropnych, ani łaska do zdolnych, lecz czas i przypadek spotyka wszystkich.
12 Pois o homem também não conhece seu tempo. Como os peixes que são levados em uma rede maligna, e como os pássaros que são apanhados na armadilha, mesmo assim os filhos dos homens são apanhados em uma época maligna, quando ela cai repentinamente sobre eles.
Człowiek bowiem nie zna swojego czasu, ale jak ryby, które się łowi szkodliwą siecią, i jak ptaki chwytane w sidła, tak synowie ludzcy są uwikłani w złej chwili, gdy ta nagle na nich spadnie.
13 Eu também vi sabedoria sob o sol desta maneira, e me pareceu ótimo para mim.
Widziałem również tę mądrość pod słońcem, która wydała mi się wielka:
14 There era uma pequena cidade, e poucos homens dentro dela; e um grande rei veio contra ela, cercou-a, e construiu grandes baluartes contra ela.
Było małe miasto, a w nim niewielu ludzi. I wyruszył przeciw niemu potężny król, obległ je i zbudował przeciwko niemu wielkie wały.
15 Agora um pobre sábio foi encontrado nela, e ele por sua sabedoria entregou a cidade; contudo, nenhum homem se lembrou desse mesmo pobre homem.
I znalazł się w nim człowiek ubogi i mądry, który wybawił to miasto przez swoją mądrość. Nikt jednak nie pamiętał tego ubogiego człowieka.
16 Então eu disse: “A sabedoria é melhor que a força”. No entanto, a sabedoria do pobre homem é desprezada, e suas palavras não são ouvidas.
I powiedziałem: Lepsza jest mądrość niż siła. Lecz mądrość ubogiego bywa wzgardzona i jego słów nikt nie słucha.
17 As palavras do sábio ouvido em silêncio são melhores do que o grito daquele que governa entre os tolos.
Spokojnych słów ludzi mądrych należy słuchać bardziej niż krzyku tego, który panuje wśród głupców.
18 A sabedoria é melhor que as armas de guerra; mas um pecador destrói muito bem.
Lepsza jest mądrość niż oręż wojenny, ale jeden grzesznik niszczy wiele dobrego.
