Amós 6
1 Ai daqueles que estão à vontade em Zion, e para aqueles que estão seguros na montanha de Samaria, os homens notáveis do chefe das nações, a quem vem a casa de Israel!
И Зионда хатирҗәм олтарғанлар һәм Самарийә теғиға тайинип аман-есән яшиғанлар! И әлләрниң каттисиниң әрбаблири! Исраил җәмәти силәрни издәп келиду — — Силәрниң һалиңларға вай!
2 Vá para Calneh, e veja. De lá, vá para Hamath, o grande. Em seguida, descer para Gate of the Philistines. Eles são melhores do que estes reinos? A fronteira deles é maior que a sua fronteira?
[Силәр хәлиққә]: — «Калнәһ шәһиригә берип көрүңлар; Шу йәрдин «бүйүк Хамат» шәһиригә бериңлар, Андин Филистийләрниң шәһири Гатқа чүшүп беқиңлар; Булар силәрниң икки падишалиғиңлардин әвзәлму? Уларниң чегариси силәрниңкидин кәңму?» — [дәп махтинип сөзләйсиләр].
3 Alas para aqueles que afastaram o dia mau, e fazer com que o lugar da violência se aproxime,
И яман күнни кечиктүрмәкчи болғанлар! Силәр җәбир-зулумниң һөкүмранлиғини орнитип, уни өзүңларға йеқин қилмақчи болисиләр,
4 who deitar em camas de marfim, e se esticam em seus sofás, e comer os cordeiros fora do rebanho, e os bezerros fora do meio do estábulo,
Пил чишида нәқишләнгән кариватлар үстидә ятисиләр, Диванлириңлар үстидә керилип ятисиләр, Пада топидин пахланларни, Кала қотанлиридин мозайни таллап йәйсиләр,
5 who dedilhe-se nas cordas de uma harpa, que inventam para si mesmos instrumentos de música, como David;
Чилтар аһаңиға тәңкәш қилип ейтисиләр, Давуттәк өзүңларға сазларни иҗад қилисиләр,
6 que bebem vinho em tigelas, e ungir-se com os melhores óleos, mas eles não estão de luto pela aflição de José.
Шарапни чиниләп-чиниләп ичисиләр, Өзүңларға сәрхил майлиқ әтирләрни сүрисиләр, — Бирақ көңлүңлар Йүсүп җәмәтиниң зиян-зәхмити үчүн һеч азапланмайду!
7 Portanto, agora eles irão em cativeiro com os primeiros que ficarem em cativeiro. O banquete e a festa vão terminar.
Шуңа улар тунҗа әсиргә чүшкәнләр арисида әсиргә елиниду; Керилип ятқанларниң әйш-ишрити ахирлишиду.
8 “O Senhor Javé jurou por si mesmo”, diz Javé, o Deus dos Exércitos: “Eu abomino o orgulho de Jacob, e detestar suas fortalezas. Portanto, eu entregarei a cidade com tudo o que há nela.
Рәб Пәрвәрдигар Өз һаяти билән қәсәм қилғанки, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән Яқупниң ғуруридин бизар болдум, Униң орда-истиһкамлиридин нәпрәтлинимән; Мән бу шәһәрни, шундақла униңдики һәммини дүшмәнгә тәңла өткүзүп беримән;
9 Acontecerá que se dez homens permanecerem em uma casa, eles vão morrer.
Вә әмәлгә ашурулидуки, Бир өйдә он адәм болуп қалса, бу онәйләнму өлиду.
10 “Quando um parente de um homem o carrega, mesmo aquele que o queima, para trazer corpos para fora de casa, e lhe pergunta quem está nas partes mais íntimas da casa: “Ainda há algum com você? E ele diz: 'Não'; então ele dirá: 'Silêncio! De fato, não devemos mencionar o nome de Yahweh'.
Әгәр мәлум бир өлгүчиниң туққини, йәни өлгүчиниң җәситини көйдүрүшкә мәсъул киши устиханларни көтирип өйдин чиқиветип, өй ичидики йәнә бирисидин: — «Қешиңда йәнә бириси барму?» дәп сориса, у «Йоқ» дәйду, Андин [туққини] йәнә: «Сүкүт! Пәрвәрдигарниң намини тилға елишимизға болмайду!» — дәйду.
11 “Pois, eis que Yahweh comanda, e a grande casa será destruída em pedaços, e a casinha em pedaços.
Сәвәви, Пәрвәрдигар буйруқ чүшүриду, Вә чоң өйни парә-парә қиливетиду, Кичик өйниму чак-чекидин йерип чеқиветиду.
12 Os cavalos correm sobre os penhascos rochosos? Aí se arada com bois? Mas você transformou a justiça em veneno, e o fruto da retidão em amargura,
Атлар таш үстидә чапаламду? Адәмләр әшу йәрни калилар билән ағдураламду? Бирақ силәр адаләтни өт сүйигә, Һәққанийлиқниң мевисини әмәнгә айландурғансиләр —
13 você que se regozija em uma coisa de nada, que diz, “Não tomamos para nós mesmos chifres com nossas próprias forças?
— Йоқ бир нәрсидин шатлинип кәткәнсиләр, «Өз күчимизгә тайинип қудрәткә егә болғанмиз» — дегәнсиләр.
14 Pois eis que eu levantarei contra vós uma nação, casa de Israel”. diz Yahweh, o Deus dos Exércitos; “e eles o afligirão desde a entrada de Hamath até o riacho do Arabah”.
Чүнки мана, и Исраил җәмәти, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән силәр билән қаршилишидиған бир әлни турғузимән; Улар Хамат шәһириниң давинидин Арабаһ еқимиғичә силәрни харлайду.
