< Atos 25 >

1 Festus, portanto, tendo entrado na província, após três dias subiu de Cesaréia para Jerusalém.
کاتێک فێستۆس گەیشتە هەرێمەکە، لەدوای سێ ڕۆژ لە قەیسەرییەوە چووە ئۆرشەلیم.
2 Então o sumo sacerdote e os principais homens dos judeus o informaram contra Paulo, e lhe imploraram,
کاهینانی باڵا و ڕابەرانی جولەکە سکاڵایان لە پۆڵس کرد و لە فێستۆس پاڕانەوە،
3 pedindo um favor contra ele, que o convocasse para Jerusalém, conspirando para matá-lo no caminho.
تکایان لێکرد چاکەیەکیان لەگەڵ بکات بەوەی پۆڵس بنێرێتە ئۆرشەلیم، چونکە لەسەر ڕێگا بۆسەیان بۆ نابووەوە تاکو بیکوژن.
4 Entretanto, Festus respondeu que Paulo deveria ser mantido sob custódia em Cesaréia, e que ele mesmo estava prestes a partir em breve.
فێستۆس وەڵامی دایەوە: «پۆڵس لە قەیسەرییە دەستبەسەرە و خۆشم بە زوویی دەچم بۆ ئەوێ.»
5 “Que eles”, disse ele, “que estão no poder entre vós desçam comigo, e se há algo de errado no homem, que o acusem”.
ئینجا گوتی: «با گەورە پیاوانتان لەگەڵم بێن، ئەگەر پیاوەکە خراپەیەکی هەیە، با سکاڵای لێ بکەن.»
6 Quando ficou entre eles mais de dez dias, desceu a Cesaréia e, no dia seguinte, sentou-se no tribunal e ordenou que Paulo fosse trazido.
دوای ئەوەی کە فێستۆس هەشت بۆ دە ڕۆژێک لەگەڵیان مایەوە، چوو بۆ قەیسەرییە. بۆ بەیانی لەسەر کورسی دادوەری دانیشت و فەرمانی دا پۆڵس بهێنن.
7 Quando ele chegou, os judeus que haviam descido de Jerusalém estavam ao seu redor, trazendo contra ele muitas e graves acusações que não puderam provar,
کاتێک کە هێنایان، ئەو جولەکانەی لە ئۆرشەلیمەوە هاتبوون لێی کۆبوونەوە و تاوانی زۆر و ترسناکیان خستە پاڵی، بەڵام نەیانتوانی بیسەلمێنن.
8 enquanto ele dizia em sua defesa: “Nem contra a lei dos judeus, nem contra o templo, nem contra César, eu pequei de todo”.
ئەوسا پۆڵس بەرگری لە خۆی کرد: «هیچ شتێکم لە دژی تەوراتی جولەکە یان پەرستگا یان قەیسەر نەکردووە.»
9 Mas Festus, desejando ganhar favores com os judeus, respondeu Paulo e disse: “Você está disposto a ir a Jerusalém e ser julgado por mim lá com relação a essas coisas?
بەڵام فێستۆس دەیویست چاکە لەگەڵ جولەکەدا بکات، لە پۆڵسی پرسی: «دەتەوێ بچیتە ئۆرشەلیم و لەوێ سەبارەت بەم شتانە دادگاییت بکەم؟»
10 Mas Paulo disse: “Estou diante do tribunal de César, onde eu deveria ser julgado. Eu não fiz mal aos judeus, como você também sabe muito bem.
پۆڵس گوتی: «لەبەردەم کورسی دادوەری قەیسەر وەستاوم، دەبێت لێرەش دادگایی بکرێم. خراپەم لەگەڵ جولەکە نەکردووە، وەک چۆن خۆت باش دەزانیت.
11 Pois se fiz mal e cometi algo digno de morte, não me recuso a morrer; mas se nada disso é verdade de que me acusam, ninguém pode me entregar a eles”. Apelo a César”!
ئەگەر تاوانێکم کردبێت شایانی سزای مردن بێت، ئەوا لە مردن ڕامنەدەکرد. بەڵام ئەگەر ئەو شتانەی منی پێ تاوانبار دەکەن ڕاست نەبێت، ئەوا کەس ناتوانێت بمداتە دەستیان. داواکەم دەدەمە قەیسەر!»
12 Então Festus, quando conferenciou com o conselho, respondeu: “Você apelou para César. A César, você irá”.
دوای ئەوەی کە فێستۆس لەگەڵ ڕاوێژکارانی قسەی کرد، گوتی: «داواکەت دایە قەیسەر، دەچیتە لای قەیسەر!»
13 Agora que alguns dias haviam passado, o rei Agripa e Bernice chegou a Cesaréia e cumprimentou o Festus.
دوای چەند ڕۆژێک شا ئەگریپاس و بەرنیکی هاتنە قەیسەرییە تاکو سڵاو لە فێستۆس بکەن.
14 Ao ficar lá por muitos dias, Festus apresentou o caso de Paulo perante o rei, dizendo: “Há um certo homem deixado prisioneiro por Félix;
کاتێک چەند ڕۆژێکیان لەوێ بەسەربرد، فێستۆس بابەتی پۆڵسی خستە بەردەم پاشا و گوتی: «پیاوێک لێرەیە فیلیکس بە گیراوی بەجێی هێشت.
15 sobre quem, quando eu estava em Jerusalém, os sacerdotes chefes e os anciãos dos judeus me informaram, pedindo uma sentença contra ele.
کاتێک چوومە ئۆرشەلیم، کاهینانی باڵا و پیرانی جولەکە داوایان خستە پێشم تاکو تاوانبار بکرێت.
16 Respondi-lhes que não é costume dos romanos entregar qualquer homem à destruição antes que o acusado tenha encontrado os acusadores cara a cara e tenha tido a oportunidade de fazer sua defesa a respeito do assunto colocado contra ele.
«جا پێم گوتن نەریتی ڕۆمانییەکان نییە پێش ڕووبەڕووکردنەوەی سکاڵا لێکراو و سکاڵاکاران کەسێک بەدەستەوە بدەن، تاکو دەرفەتی بەرگری لە دژی سکاڵاکە هەبێت.
17 Quando eles se reuniram aqui, eu não demorei, mas no dia seguinte sentei-me no tribunal e ordenei que o homem fosse trazido.
کاتێک لێرە کۆبوونەوە، خێرا بۆ بەیانییەکەی لەسەر کورسی دادوەری دانیشتم و فەرمانم دا کە پیاوەکە بهێنن.
18 Quando os acusadores se levantaram, não apresentaram nenhuma acusação contra ele de tais coisas como eu supunha;
کاتێک سکاڵاکاران بەرامبەری وەستان، تۆمەتێکی وایان نەدایە پاڵی کە من چاوەڕێم دەکرد،
19 mas tinham certas perguntas contra ele sobre sua própria religião e sobre um Jesus, que estava morto, a quem Paulo afirmou estar vivo.
بەڵکو مشتومڕیان لەسەر هەندێک بابەتی تایبەت بە ئایینەکەیان و پیاوێکی مردوو بوو بە ناوی عیسا، کە پۆڵس دەڵێت زیندووە.
20 Perplexo sobre como perguntar sobre estas coisas, perguntei se ele estava disposto a ir a Jerusalém e lá ser julgado sobre estes assuntos.
کاتێک دڵنیا نەبووم چۆن لێکۆڵینەوە لەم شتانە بکەم، گوتم لەوانەیە حەز بکات بچێتە ئۆرشەلیم و لەوێ لەسەر ئەم شتانە دادگایی بکرێت.
21 Mas quando Paulo apelou para ser mantido para a decisão do imperador, ordenei que fosse mantido até que eu pudesse enviá-lo a César”.
بەڵام کاتێک پۆڵس داواکارییەکەی بەرزکردەوە کە بۆ بڕیاری ئیمپڕاتۆر بهێڵرێتەوە، فەرمانم دا بیهێڵنەوە هەتا بۆ قەیسەری دەنێرم.»
22 Agrippa disse ao Festus: “Eu também gostaria de ouvir o homem pessoalmente”. “Amanhã”, disse ele, “você o ouvirá”.
ئەگریپاس بە فێستۆسی گوت: «من حەز دەکەم خۆم گوێ لەم پیاوە بگرم.» گوتی: «بەیانی گوێت لێی دەبێت.»
23 Assim, no dia seguinte, quando Agrippa e Bernice vieram com grande pompa e entraram no local de audiência com os comandantes e os principais homens da cidade, ao comando do Festus, Paul foi trazido para cá.
بۆ بەیانی ئەگریپاس و بەرنیکی بە پێشوازییەکی گەورە و شکۆدارەوە هاتن و لەگەڵ فەرماندە و پیاوماقوڵانی شاردا هاتنە هۆڵی گوێگرتن. فێستۆس فەرمانی دا و پۆڵس هێنرا.
24 Festus disse: “Rei Agripa, e todos os homens que estão aqui presentes conosco, você vê este homem sobre o qual toda a multidão dos judeus me fez uma petição, tanto em Jerusalém como aqui, gritando que ele não deveria viver mais.
فێستۆس گوتی: «شا ئەگریپاس و هەموو ئامادەبووان کە لەگەڵماندان، ئەم پیاوەی دەیبینن، ئەو کەسەیە کە هەموو گەلی جولەکە لە ئۆرشەلیم و لێرە لێم پاڕانەوە و هاواریان دەکرد کە نابێت چیتر بژیێت.
25 Mas quando descobri que ele não tinha cometido nada digno de morte, e como ele mesmo apelou ao imperador, decidi enviá-lo,
بۆم دەرکەوت هیچی نەکردووە شایانی مردن بێت، بەڵام لەبەر ئەوەی کە خۆی داواکارییەکەی دایە ئیمپڕاتۆر، بڕیارم دا بینێرم بۆ لای.
26 do qual não tenho nada certo para escrever a meu senhor. Portanto, eu o trouxe diante de vós, e especialmente diante de vós, Rei Agripa, para que, após o exame, eu possa ter algo a escrever.
لەبەر ئەوەی لەبارەی ئەمەوە شتێکم نییە کە بە دڵنیاییەوە بۆ قەیسەری خاوەن شکۆی بنووسم، بۆیە هێنامە بەردەمتان، بە تایبەتی بەردەمی تۆ، شا ئەگریپاس، تاکو کە لێکۆڵینەوە کرا، شتێکم هەبێت بینووسم،
27 Pois me parece irracional, ao enviar um prisioneiro, não especificar também as acusações contra ele”.
چونکە بەلای منەوە شیاو نییە گیراوێک بنێرم بێ دیاریکردنی ئەو تاوانەی لە ئەستۆیەتی.»

< Atos 25 >