2 Coríntios 4
1 Portanto, vendo que temos este ministério, mesmo quando obtemos misericórdia, não desmaiamos.
Bóg, w swojej miłości, powierzył nam zadanie. Dlatego nie ulegamy złu
2 Mas renunciamos às coisas ocultas da vergonha, não andando com astúcia nem manipulando a palavra de Deus de forma enganosa, mas pela manifestação da verdade, recomendando-nos à consciência de cada homem aos olhos de Deus.
i odrzucamy wszelkie przewrotne ludzkie metody. Nie manipulujemy nikim, a jednocześnie nie pozwalamy, aby ktokolwiek fałszował słowo Boże. Otwarcie przedstawiamy prawdę i—stojąc przed obliczem Boga—poddajemy się ocenie tych, którzy jej słuchają.
3 Mesmo que nossa Boa Nova seja velada, ela é velada naqueles que estão morrendo,
A jeśli dobra nowina, którą głosimy, jest niezrozumiała, to tylko dla tych, którzy idą na potępienie.
4 nos quais o deus deste mundo cegou a mente dos incrédulos, para que a luz da Boa Nova da glória de Cristo, que é a imagem de Deus, não amanheça sobre eles. (aiōn g165)
Ich umysły oślepił bowiem szatan, który jest bogiem ludzi tego świata. On pragnie, aby nie dostrzegli światła dobrej nowiny i wspaniałości Chrystusa, który jest obrazem samego Boga. (aiōn g165)
5 Pois nós não pregamos a nós mesmos, mas a Cristo Jesus como Senhor, e a nós mesmos como seus servos por causa de Jesus,
Głosząc dobrą nowinę, nie mówimy bowiem o sobie, ale o Jezusie Chrystusie, naszym Panu. Siebie zaś przedstawiamy jako tych, którzy Mu służą.
6 seeing foi Deus quem disse: “A luz brilhará das trevas”, que brilhou em nossos corações para dar a luz do conhecimento da glória de Deus no rosto de Jesus Cristo.
Bóg, który kiedyś rzekł: „Niech w ciemności zabłyśnie światło”, zajaśniał w naszych sercach i—dzięki Chrystusowi—dał nam zobaczyć blask swojej chwały.
7 Mas temos este tesouro em vasos de barro, para que a grandeza excessiva do poder possa ser de Deus e não de nós mesmos.
Ten wielki skarb został umieszczony w nas, kruchych naczyniach, aby nie było wątpliwości co do tego, że ta potężna moc pochodzi nie od nas, ale od Boga.
8 We são pressionados de todos os lados, mas não esmagados; perplexos, mas não desesperados;
Wszędzie napotykamy przeciwności, ale im nie ulegamy. Czujemy się bezradni, ale nie jesteśmy zrozpaczeni.
9 pursued, mas não abandonados; abatidos, mas não destruídos;
Polują na nas, ale nie jesteśmy zdani tylko na własne siły. Powalają na ziemię, ale nie kładą na łopatki.
10 sempre carregando no corpo a morte do Senhor Jesus, para que a vida de Jesus também seja revelada em nosso corpo.
Bez przerwy doznajemy tych samych cierpień, które spotykały Jezusa, i z powodu naszej przynależności do Niego ciągle narażamy się na śmierć. W ten sposób Jego życie staje się naszym życiem.
11 Pois nós que vivemos somos sempre entregues à morte por Jesus, para que também a vida de Jesus possa ser revelada em nossa carne mortal.
12 Portanto, a morte trabalha em nós, mas a vida em você.
Głosząc dobrą nowinę, stajemy w obliczu śmierci, ale wam, którzy dzięki tej służbie uwierzyliście Chrystusowi, przyniosła ona życie wieczne.
13 Mas tendo o mesmo espírito de fé, de acordo com o que está escrito: “Eu acreditei, e por isso falei”. Nós também cremos, e por isso também falamos,
Psalmista napisał: „Uwierzyłem, dlatego przemówiłem”. My mamy tę samą postawę—wierzymy i właśnie dlatego mówimy!
14 sabendo que aquele que levantou o Senhor Jesus nos levantará também com Jesus, e nos apresentará com vocês.
Wiemy też, że Bóg, który ożywił Jezusa, w podobny sposób przywróci do życia także nas i że razem z wami staniemy przed Jego obliczem.
15 Pois tudo é para o seu bem, para que a graça, sendo multiplicada por muitos, possa fazer com que a ação de graças abunde para a glória de Deus.
A wszystko to dzieje się ze względu na was, aby coraz więcej ludzi doświadczało Jego łaski i dziękowało Bogu, przynosząc Mu chwałę.
16 Portanto, não desmaiamos, mas embora nossa pessoa exterior esteja em decadência, nossa pessoa interior é renovada dia após dia.
Dlatego nie zniechęcamy się przeciwnościami. I chociaż nasze ciało słabnie i niszczeje, to nasz duch jest coraz silniejszy.
17 Para nossa leve aflição, que é por enquanto, trabalha para nós cada vez mais um peso eterno de glória, (aiōnios g166)
Nasze kłopoty są bowiem niczym w porównaniu z wieczną chwałą, jaka nas czeka. (aiōnios g166)
18 enquanto não olhamos para as coisas que são vistas, mas para as coisas que não são vistas. Pois as coisas que são vistas são temporais, mas as coisas que não são vistas são eternas. (aiōnios g166)
To, co widzialne, przemija, a to, co niewidzialne, trwa wiecznie! Nie poświęcajcie więc uwagi tylko sprawom świata, który widzimy, ale skupiajcie się na tym, czego nie widać! (aiōnios g166)
