< 2 Crônicas 35 >
1 Josias celebrou uma Páscoa a Yahweh em Jerusalém. Eles mataram a Páscoa no décimo quarto dia do primeiro mês.
Josaya mere Mmemme Ngabiga Onyenwe anyị na Jerusalem nʼụbọchị iri na anọ nke ọnwa mbụ nʼafọ. Ha gburu atụrụ Mmemme Ngabiga nʼụbọchị ahụ
2 Ele colocou os sacerdotes em seus escritórios e os encorajou no serviço da casa de Iavé.
O debekwara ndị nchụaja nʼime ụlọnsọ ukwu Onyenwe anyị, gbaa ha ume ka ha bidokwa ịrụ ọrụ ha.
3 Ele disse aos levitas que ensinavam todo Israel, que eram santos para Javé: “Ponham a arca sagrada na casa que Salomão, filho de Davi, rei de Israel, construiu”. Ela não será mais um fardo sobre seus ombros”. Agora sirva a Javé seu Deus e seu povo Israel”.
Ọ sịrị ndị Livayị, bụ ndị e doro nsọ nye Onyenwe anyị, ndị na-emekwa ka ndị Izrel ghọta ihe, “Dọnyenụ igbe nsọ ahụ nʼụlọnsọ ukwu ahụ Solomọn, nwa Devid, bụ eze Izrel wuru. Unu ekwesịkwaghị ị na-ebugharị ya nʼubu unu ọzọ. Ugbu a jeerenụ Onyenwe anyị Chineke unu, na ndị ya Izrel ozi.
4 Preparem-se depois da casa de seus pais por suas divisões, de acordo com os escritos de Davi, rei de Israel, e de acordo com os escritos de Salomão, seu filho.
Kwadoonụ onwe unu nʼusoro ezinaụlọ unu nʼotu nʼotu, dịka ntụziaka ihe Devid, eze Izrel dere nʼakwụkwọ si dị, ya na nke Solomọn nwa ya si dịkwa.
5 Fiquem no lugar santo, de acordo com as divisões das casas dos pais de seus irmãos, os filhos do povo, e que haja para cada um uma porção de uma casa dos pais dos levitas.
“Werenụ ọnọdụ nʼebe nsọ unu na otu ndị Livayị, maka nkewa nke ezinaụlọ nna nna unu ha si dị, bụ ikwu ndị Izrel, ndị na-abụghị ndị nchụaja.
6 Matem o cordeiro da Páscoa, santificem-se e preparem-se para seus irmãos, para fazer de acordo com a palavra de Javé por Moisés”.
Gbuonụ atụrụ ngabiga ndị ahụ, doonụ onwe unu nsọ, doziekwaranụ ụmụnna unu ndị Izrel aja ha, ime dịka ihe Onyenwe anyị nyere Mosis nʼiwu si dị.”
7 Josias deu aos filhos do povo, do rebanho, cordeiros e cabritos, todos para as ofertas de Páscoa, a todos os presentes, ao número de trinta mil, e três mil touros. Estes eram de substância do rei.
Josaya nyere ndị niile nọ nʼebe ahụ onyinye igwe ewu na atụrụ ọnụọgụgụ ya dị iri puku atọ, nke ha ga-eji chụọ aja Mmemme Ngabiga. O nyekwara ha puku oke ehi atọ site nʼakụ eze.
8 Seus príncipes deram uma oferta de livre vontade ao povo, aos sacerdotes e aos levitas. Hilquias, Zacarias e Jeiel, os governantes da casa de Deus, deram aos sacerdotes para as ofertas de Páscoa duas mil e seiscentas cabeças de gado pequeno e trezentas cabeças de gado.
Ndịisi ya nyekwara ndị nchụaja na ndị Livayị onyinye afọ ofufu. Otu a kwa, Hilkaya na Zekaraya, na Jehiel, ndị na-elekọta ụlọnsọ Chineke nyere ndị nchụaja puku ewu na atụrụ abụọ na narị isii, nyekwa ha narị oke ehi atọ, maka iji chụọ aja Ngabiga.
9 Conaniah também, e Semaías e Nethanel, seus irmãos, e Hasabias, Jeiel e Jozabad, os chefes dos levitas, deram aos levitas para as ofertas da Páscoa cinco mil pequenos animais e quinhentas cabeças de gado.
Ndị bụ ndị ndu nʼebo Livayị aha ha bụ Konanaya, na Shemaya, na Netanel, na nwanne ya Hashabaya, na Jeiel, na Jozabad, nyere ndị Livayị puku ewu na atụrụ ise, na narị oke ehi ise maka iji ha chụọ aja Ngabiga.
10 Assim, o serviço foi preparado, e os sacerdotes ficaram em seu lugar, e os levitas por suas divisões, de acordo com o mandamento do rei.
Mgbe e dozichara usoro ije ozi ahụ niile, ndị nchụaja weere ọnọdụ ha, ha na ndị Livayị nʼoke ọrụ ha nʼusoro dịka eze nyere nʼiwu.
11 Eles mataram os cordeiros da Páscoa, e os sacerdotes aspergiram o sangue que receberam de suas mãos, e os levitas os esfolaram.
Mgbe ahụ ndị Livayị gburu atụrụ ngabiga ahụ niile, were ọbara ha nye ndị nchụaja. Ha fesara ya nʼebe ịchụ aja mgbe ndị Livayị nọ na-agba anụ ndị ahụ akpụkpọ.
12 Eles removeram os holocaustos, para dar-lhes de acordo com as divisões das casas dos pais dos filhos do povo, para oferecer a Javé, como está escrito no livro de Moisés. Eles fizeram o mesmo com o gado.
Ha kenyere ezinaụlọ ọbụla anụ ndị ahụ niile ka ha jiri nke ha ketara chụọ aja nsure ọkụ nye Onyenwe anyị nʼusoro dịka e dere nʼime akwụkwọ Mosis. Otu a ka ha mekwara banyere ehi ndị ahụ.
13 Eles assaram a Páscoa com fogo, de acordo com a ordenança. Cozeram as ofertas sagradas em panelas, em caldeirões e em panelas e as levaram rapidamente a todos os filhos do povo.
Otu a kwa, dịka e dere ya nʼiwu Mosis, ha hụrụ anụ aja ngabiga ahụ nʼọkụ, sie aja ndị dị nsọ nʼite, buputa ha ngwangwa kee ha ndị mmadụ niile.
14 Depois se prepararam para si e para os sacerdotes, pois os sacerdotes, os filhos de Aarão, estavam ocupados em oferecer os holocaustos e a gordura até a noite. Portanto, os levitas prepararam para si mesmos e para os sacerdotes os filhos de Aarão.
Emesịa, ha kwadooro onwe ha ihe, ma kwadokwara ndị nchụaja, nʼihi na ndị nchụaja, bụ ụmụ Erọn, nọọrị na-achụ aja nsure ọkụ na abụba anụ ruo abalị. Ya mere, ndị Livayị ji kwadoro onwe ha ma kwadokwara ndị nchụaja, bụ ụmụ Erọn ihe.
15 Os cantores, os filhos de Asafe, estavam em seu lugar, segundo o mandamento de Davi, Asafe, Heman e Jedutum, o vidente do rei; e os porteiros estavam em todos os portões. Eles não precisavam sair de seus serviços, porque seus irmãos, os levitas, se preparavam para eles.
Ndị ikwu Asaf ndị a, bụ ndị na-abụ abụ, nọkwa nʼọnọdụ ha nʼusoro dịka ihe Devid, na Asaf, na Heman, na Jedutun onye amụma eze nyere nʼiwu. Ndị na-eche nche nʼọnụ ụzọ ama ahapụghị ọnọdụ ha, nʼihi na ndị Livayị ibe ha doziri ihe debere ha.
16 Então todo o serviço de Iavé foi preparado no mesmo dia, para manter a Páscoa e oferecer holocaustos no altar de Iavé, de acordo com o mandamento do rei Josias.
Ya mere, e doziri ofufe niile nke Onyenwe anyị nʼotu ụbọchị ahụ, maka ime Mmemme Ngabiga na ịchụ aja nsure ọkụ niile nʼebe ịchụ aja Onyenwe anyị, dịka eze Josaya nyere nʼiwu.
17 Os filhos de Israel que estavam presentes mantinham a Páscoa naquela época, e a festa dos pães ázimos por sete dias.
Ndị Izrel bụ ndị nọ nʼebe ahụ mere Mmemme Ngabiga nʼoge ahụ, meekwa mmemme achịcha ekoghị eko ụbọchị asaa.
18 Não havia Páscoa como aquela celebrada em Israel desde os dias do profeta Samuel, nem nenhum dos reis de Israel celebrou uma Páscoa como a de Josias - com os sacerdotes, os levitas e todo Judá e Israel que estavam presentes, e os habitantes de Jerusalém.
E mebeghị Mmemme Ngabiga nʼụdị a nʼIzrel, site nʼụbọchị Samuel onye amụma, o nwebekwaghị eze Izrel ọbụla nke merela mmemme a dịka Josaya mere, ya na ndị nchụaja, ndị Livayị na ndị Juda niile na ndị Izrel niile bụ ndị nọ nʼebe ahụ tinyere ndị Jerusalem.
19 Esta Páscoa foi celebrada no décimo oitavo ano do reinado de Josias.
Ọ bụ nʼafọ nke iri na asatọ nke ọchịchị Josaya, ka e mere Mmemme Ngabiga a.
20 Depois de tudo isso, quando Josias tinha preparado o templo, Neco, rei do Egito, subiu para lutar contra Carchemish junto ao Eufrates, e Josias saiu contra ele.
Emesịa, mgbe Josaya hazisịrị ihe nʼụlọnsọ ahụ, Neko eze Ijipt gbagoro ịga buo agha na Kakemish, nke dị nʼakụkụ osimiri Yufretis. Mgbe ahụ, Josaya pụkwara izute ya nʼagha.
21 Mas ele enviou embaixadores para ele, dizendo: “O que tenho a ver com você, seu rei de Judá? Hoje não venho contra você, mas contra a casa com a qual tenho guerra. Deus me ordenou que me apressasse. Cuidado que é Deus que está comigo, que ele não te destrua”.
Ma Neko zipụrụ ndị ozi bịara zie Josaya ozi, sị ya, “Olee esemokwu dị ugbu a nʼetiti mụ na gị, gị eze Juda? Ọ bụghị ibuso gị agha ka m bịara, kama ọ bụ naanị ụlọ mụ na ha nọ nʼagha. Chineke sịrị m ka m mee ngwa; ya mere, egbochikwala Chineke onye nọnyeere m, ka ọ ghara iji iwe bibie gị.”
22 Mesmo assim Josias não virou o rosto dele, mas se disfarçou para lutar com ele, e não ouviu as palavras de Neco da boca de Deus, e veio para lutar no vale de Megiddo.
Ma Josaya esiteghị nʼebe ọ nọ chigharịa, kama o nwogharịrị onwe ya, ka a ghara ịmata onye ọ bụ, maka ịga buso ya agha. O geghịkwa ntị na okwu ahụ eze Neko kwuru nke si nʼaka Chineke bịa, kama ọ pụrụ ibuso ya agha nʼala Megido.
23 Os arqueiros atiraram no rei Josias; e o rei disse a seus servos: “Levem-me embora, porque estou gravemente ferido!
Ma mgbe ndị nʼagba ụta gbatara eze, bụ Josaya ụta, eze gwara ndị ozi ya sị, “Bupunụ m, nʼihi na emerụọla m ahụ nʼebe ọ dị ukwuu.”
24 Então, seus servos o tiraram da carruagem e o colocaram na segunda carruagem que ele tinha, e o trouxeram para Jerusalém; e ele morreu, e foi enterrado nos túmulos de seus pais. Todo Judá e Jerusalém choraram por Josias.
Ya mere, ha sitere nʼụgbọ agha ya bulie ya bubanye ya nʼime ụgbọ agha ọzọ, bulata ya na Jerusalem, ebe ọ nọ nwụọ. E liri ya nʼili nna nna ya ha, ndị Juda na Jerusalem niile ruuru ya uju.
25 Jeremias lamentou por Josias, e todos os homens e mulheres cantores falaram de Josias em suas lamentações até os dias de hoje; e fizeram deles uma ordenança em Israel. Eis que eles estão escritos nas lamentações.
Jeremaya bụụrụ Josaya abụ akwa, ruo taa ndị ikom na ndị inyom na-abụ abụ a iji na-echeta Josaya. Nke a ghọrọ omenaala nʼIzrel, e dekwara ya nʼakwụkwọ abụ akwa dị iche iche.
26 Now o resto dos atos de Josias e suas boas obras, segundo o que está escrito na lei de Iavé,
Ihe ndị ọzọ niile Josaya mere, na ọrụ ebere niile ọ rụrụ nʼusoro ihe e dere nʼiwu Onyenwe anyị,
27 e seus atos, primeiro e último, eis que estão escritos no livro dos reis de Israel e Judá.
na akụkọ ndụ ya site na mmalite ruo nʼọgwụgwụ, ka e depụtara nʼakwụkwọ akụkọ ndị eze Izrel na Juda.